İyi geceler

Sonra kuşlar gitti anladım dünya yorgun, sen yorgun tortusu kalmış eski bir korkunun görmedik, duymadık, demedik bunlar kötü biz var mıydık, aşk var mıydı

Ruh parmakları arasında parçalandı, bir dünya kayboldu

Öyle olmadığını biliyordum, zaten gözleri değildi simsiyah olan bakışlarındaki karanlıktı

Refakatçılık ettiği kalbi henüz yirmisindeydi lâkin bir huzurevinde yatıyordu

Bahsetme kimselere yaramızda kalsın sığmadık şehirlere şiirlere taştık♫♪

Her şey bir kurşunun değil de bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı

Sen hiç görmedin
Baştan böyle yazılmış
Yok kimsesi kimsenin
Hiç kimsenin♫♪

Belki de insan hayal edebildiği kadar özgürdür