Camus dünyanın insana ve özlemlerine karşı kayıtsız oluşunu; mutlu olmak isteyen, mutluluk isteğini yüreğinin en derinlerinde hisseden insanın dünyanın akıl dışı sessizliğiyle çarpışması durumunu saçmalık olarak değerlendirmiştir. Sizce saçma ile başa çıkmanın yolu?(saçmanın farkındaysanız) -ayas
Saçma kavramının henüz yeni yeni farkına varıyorum ve bununla başa çıkmanın en iyi yollarından biri bence bunu kabullenmek ve her şeye rağmen tutkularımızı dibine kadar gerçekleştirmeye çalışarak yaşamaya devam etmektir.
Ne mi düşünüyorum? Sözde bayram diye yapılan bu eylem bilinçsizce kesilen hayvan katliamından ibaret. Üstelik dogmatik bir şekilde kendilerini yönlendirerek bu zavallı hayvanları kesenlerinde o kestikleri koyundan,inekten, kuzudan bir farkı kalmadığını düşünüyorum. O acı içinde öldürülmüş hayvanların etini de nasıl yiyorlar an-la-mı-yor-um. Üzülüyorum. O günlerde her şeyden uzağa gitmek istiyorum. Hatta o günün gelmesini hiç istemiyorum. Bayram denilen şey şen olur, güzel olur. İçinde oldukça kan olmaz. İçinde bir varlık katledilmez. Hatta içinde hiçbir varlık katledilmiyorsa bayram olur! Pisagor'un da dediği gibi 'insan diğer varlıkların acımasız yok edicisi olduğu sürece sağlık ya da barış nedir bilmeyecektir.' Mesela o kurban için harcadığın parayı git çocuk okutan durumu kötü bir aileye ver, hayvanları besle, bağışta bulun. Bunlar güzel. Yok edici olmak hiç güzel değil hiç....
Kolayca korktuğum konular değişiyor. Korku filmlerinin fragmanlarını bile izleyemiyorum. Paranormal şeylerden, karanlıktan oldukça korkuyorum ama en basit örneğiyle diyelim ki bir grup arkadaşımla aramızdan üç kişi seçip korkunç bir eve gireceğiz. Büyük ihtimalle üç kişiden biri ben olurum ama o da hava aydınlık olursa :D
İçinde bulunduğumuz varlığın var olduğunu nereden biliyoruz? Uyanık olduğumuzdaki gerçeklik neden bizim varsaydığımız türden bir gerçeklik olsun da rüyanın bir başka biçimi olmasın?
-ayas
Korkunuza sebep olan şeyler nelerdir? Niçin bazı insanlar korkusuzca uç kenarlarda gezinmekten hoşlanırken, bazı insanlar ise en ufak korku yaratıcı noktadan uzak durmaya çalışıyor? Siz peki hangi tarafa daha yakınsınız?
-Ayas
Başarısızlık korkum var. Diğerine gelirsek uç noktada gezinen insanların kaybedecek bir şeyleri yoktur, tasası yoktur. Hatta bildikleri de azdır bana göre. Düşünmezler. Başına geleceklerden habersizdirler, belki de umursamıyorlar. Neyse. Tam tersi olanlar ise bana daha çok bilenler gibi geliyor. Kendini geriye çekip etrafını bir kabukla sarıyorlar. Görmezden gelemedikleri dolu şey oluyor. İki türlü olmakta delirtici. Ben heralde korkana bir tık daha yakınım ama uç noktada gezinenlerdenden olmak isteyebilirdim. En normali ise tam ortası gibi.