the#page#of#everything

Γεωργίας Rov
Τελικά βρήκα τον John να μιλάει με τα κορίτσια και φαίνεται να τον συμπαθησαν...Η Μαρια λίγο παραπανω από οτι είδα...Και ο John όμως όλο την κρυφοκοιτουσε και χαμογελούσε...Ταιριάζουν πολύ μπορω να πω και θα χαρώ να τους δω μαζι...Μετα απο ενα δυωρο γυρισαμε σπίτι..Κλειστικα στο δωμάτιο μου γιατί ήθελα να σκεφτω...Ο Νικος επειμενει πολύ και δεν ξέρω...Σκέφτομαι μήπως ήρθε η ωρα να τον ακούσω να δω τι θέλει να μου πει...Όμως απο την αλλη δεν έχω καμια όρεξη να ακούω δικαιολογίες...Πληγωθηκα τόσο πολύ που δεν θέλω να νιώσω τον ίδιο...Δεν θέλω να τον συγχωρεσω γιατί φοβάμαι...Φοβάμαι οτι θα κανει το ίδιο...οτι ποτε δεν με αγάπησε ...Με αυτά και με αυτά πήγε απόγευμα...Αποφάσισα να πάω για ενα μπάνιο να ηρεμησω λίγο...Φορεσα το μαυρο μαγιό μου μαζί με ενα αέρινο διαφανές φόρεμα και έφυγα...Τον John δεν τον είδα σπίτι και καλυτερα κιόλας...Ήθελα να μείνουν μονη μου...Σε δέκα λεπτα ήμουν στην παραλία και ξαπλνωνα στην ξαπλώστρα...Μέχρι που....

---

Νεχτ?

View more

Αυτήν την ωραία σιωπή την χαλάει ο ήχος του κινητού...

---

Όχι ρε γαμωτο λέω ψιθυριστά με αποτέλεσμα να μην με ακούσει εκείνη που έχει παει λίγο πιο πέρα για να μιλήσει με το κινητό...Την βλέπω να γελάει...Πάλι με αυτόν τον χλεχλε θα μιλάει την τύχη μου...

---

Γεωργίας Rov

---

Και οποίος κάνει κίνηση θα φιλήσει τον άλλο...Δεν τολμάω να κουνηθώ ούτε και εκείνος...Ευτυχώς απο την δυσκολη αυτήν κατασταση με σώζει ο ήχος του κινητού μου...Πάω λίγο πιο πέρα και το σηκώνω...Τελικά ηταν ο Jonathan ο οποίος ηταν λιγουλακι θυμωμένος γιατί άργησα ..Και από οτι μου είπε ηταν αυτός και η Κατερίνα μόνο γιατί η Μαρια άργησε και αυτήν...Ουπς πρέπει να περνάει πολύ άβολα γιατί δεν είναι και το πιο κοινωνικό άτομο σε αντίθεση με την Κατερίνα που δεν βάζει στόμα μέσα της...Του είπα οτι θα έρθω όσο πιο γρήγορα μπορω και του το εκλεισα χωρίς να περιμένω απάντηση...Οχχχ ξέχασα και τον άλλον που κάθετε και με κοιτάει με ενα βλέμμα θυμωμένο θα έλεγα, ίσως και απογοητευμένο ....Τι να κάνουμε Νικολακη αυτά έχει η ζωή...Πως όμως θα του ξεφυγω? Αν αρχίσω να τρέχω σίγουρα θα με φτάσει και αυτό θα έχει σίγουρα άσχημη κατάληξη και θα τον κάνω να νευριάσει περισότερο... Άλλο που δεν θέλω και γω δηλαδή? Τέρμα πρέπει να πάω να τα ξεκαθαρίσω τα πράγματα...

---

Γεωργία: Εγώ φεύγω! Δεν θα κάτσω να ασχοληθω με τις ψευτοδικαιολογίες σου για μια ιστορία που έχει τελειώσει...Μην με ξανά ενοχλήσεις γιατί θα δεις το άλλο μου πρόσωπο...Και φοβαμε οτι δεν θα σου αρέσει Νικολάκη...

---

Και έτσι έφυγα με στυλ νικήτριας απο εκεί...Ξέρω πως του μιλησα σκληρά και δεν πολύ πίστευα όσα έλεγα αλλά μου έχει κανει πολλά περισσότερα απο αυτό...Δεν θα τον αφήσω ξανά να με μεταχειριστεί σαν να είμαι το παιχνιδακι του και όταν βαρεθεί να με πετάξει...Δεν είμαι πια η ίδια όπως ήμουν καποτε και σίγουρα δεν θα ξανά γινω...Μπορεί να έχω ακόμα αισθήματα για αυτον αλλά θα τα καταπνιξω όπως κάνω εδώ και τόσο καιρό άλλωστε....

---

Νίκου Rov

---

Τα λογια της έπαιζαν ξανά και ξανά στο μυαλό μου...Δεν θα ακούσω τις ψευτοδικαιολογιες σου...η ιστορία έχει τελειώσει...μην με ξανά ενοχλήσεις..δεν θα σου αρέσει Νικολάκη...ξανά και ξανά ...το μονο που χρειάζομαι τώρα είναι ενα μπουκάλι ουισκι ...Θέλω να πιω....να ξεχάσω όλα τα πικροχολα σχόλια της..Την αγαπώ...Την αγαπώ και ίσως αυτό είναι που θα με καταστρέψει στο τέλος...

---

*Τέλος*

---

Σποιλερ: ένας νεος έρωτας εμφανιζεται& συνομιλία Νικου- Γεωργίας
Xx???

View more

Γεωργιας Rov

---

Η ωρα είναι 8 το πρωι...Σηκώθηκα νωρίς γιατί εκτός του ότι έχω να πάω στην σχολή στις 11 κανονισαμε με τα παιδιά να πάμε για καφέ...Γιαυτό και επέλεξα κάτι πιο επισημο και όχι τόσο καζουαλ όσο τις άλλες φορές...Φόρεσα μια κροπ τοπ άσπρη μπλούζα με βαθύ θα έλεγα ντεκολντε μια ροζ φούστα κ μια φλοραλ σάρπα...Τα συνδύασα με ψηλά χρυσά πέδιλα και κάποια βραχιόλια με κολιέ...Τα μαλλια τα άφησα σπασπα και βαφτηκα ελαφρώς με μασκαρα κ ροζ λιπ κλος
(Τα ρούχα ? https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/7b/66/2f/7b662f1c58e340152af6bc0879eb3b17.jpg )
Πήρα ενα ταξί κ σε ενα τέταρτο ήμουν εκεί...Δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να ξυπνησω τον John αφού ο καημενουλης δεν κοιμήθηκε καθόλου όλες αυτές τις μέρες με τις υποχρεώσεις που είχαμε...Διακοπές σου λέει μετά...Περπατούσα στους διαδρόμους οι οποίοι ηταν άδειοι...Κυριακή σήμερα κανένας δεν είχε μαθημα..
Κοντοσταθηκα έξω από το γραφείο της Ελένης και χτυπησα την πόρτα...Άκουσα ενα πέραστε και μπαίνοντας μέσα αυτό που είδα με άφησε αφωνη...

---

Νίκου Rov

---

Κυριακή σήμερα...Αυτό σημαίνει όχι γραφείο αλλά ούτε και σχολή...Ξύπνησα με ενα χαμόγελο ως τα αυτιά ...Λογικά η χθεσινή ανάμνηση με έκανε να χαρώ για ακόμη μια φορά...Σήμερα είπαμε με τα παιδιά να πάμε για φαγητο το μεσημέρι και ίσως και για ενα ποτό το βράδυ...Πρώτα όμως πρεπει να πάω στην σχολή για κάποια νομικά θέματα...Φόρεσα ενα ανοιχτό τζιν μια άσπρη μπλούζα που αναδείκνυε τους κοιλιακούς που έχω αποκτήσει απο την γυμναστική και τα πανάκριβα γυαλιά μου...Δεν θα το κρυψω..
Έχω λεφτά...Μάλιστα πολλά...Θα μπορούσε κανεις να με χαρακτήριζε πλούσιο και κυρίως ευτυχισμένο..Τα φαινόμενα όμως κάμοια φορά απατουν..Φόρεσα λίγη από την αγαπημένη μου κολόνια και ετοιμος...Έφτασα αμέσως αφού η σχολή είναι αρκετά κοντά κ μετα απο κάποιους τυπικούς χαιρετισμούς έπιασα δουλειά...Δεν είχα συμπληρώσει μισαωρο ώσπου κάποιος χτύπησε την πόρτα...Μόλις την είδα να μπαίνει ένιωσα τις πεταλούδες στο στομάχι μου και της χαμογελασα αυθόρμητα...Εκείνη φάνηκε χαμένη αρχικά αλλά μόλις κατάλαβε τι γινόταν χαιρέτησε την Ελένη σαν να μην υπάρχω και της είπε οτι αφού είχε δουλειά θα περνούσε αλλη μέρα...Η Ελένη επέμενε φυσικά να μείνει αλλά αυτήν ήθελε να φύγει...Φυσικά ούτε λίγα λεπτά δεν μπορεί να αντέξει να είμαστε στον ίδιο χώρο...Δεν πρεπει όμως να την αφήσω να φύγει...Όχι παλι...Νομιζω ήρθε η ωρα να κάνουμε μια μεγάλη συζήτηση οι 2 μας..Λέω στην Ελένη να με συγχωρέσει που πρέπει να φύγω και αρχίζω να τρέχω για να την προλαβω...

---

Της πιάνω το χερι και ακολουθεί η εξης συζήτηση:

---

Ν(ικος): Περιμενε!

---

Γ(γεωργία) : Τι θες? Με ρωτάει με ενα άγριο ύφος...

---

Ν(ικος): Να μιλήσουμε! Νομιζω αυτήν η συζήτηση έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό...

---

Γ(γεωργία): Δεν έχουμε να πούμε τίποτα! Και με μια κίνηση αφήνει το χερι μου και γλυστραει με αποτέλεσμα να πάει να πέσει...Ευτυχώς την πιάνω γρήγορα και τα πρόσωπα μας απέχουν λιγα εκατοστά μόλις...Οποίος κουνηθεί θα φιλήσει τον άλλον...Γιαυτό και κανείς μας δεν κουνιεται...Αυτήν την γλυκιά σιωπή την χαλάει ο ήχος του κινητού...

---

Νεχτ?

View more

Δεν γίνεται να το φαντάστηκα όλο αυτό...Ένιωσα την υγρή ανάσα του στα χείλια μου...Μπορεί το φιλί να κράτησε μόνο λίγα δευτερόλεπτα αλλά δήλωνε πολλά συναισθήματα... Πόνος και χαρά μαζί, νοσταλγία και επιθυμία ακόμα και πόθο και κτητικότητα...Δεν κατάλαβε όμως οτι εγώ δεν είμαι η ίδια...Όλα άλλαξαν το ίδιο και γω... Λίγα χρόνια αργότερα ίσως με αυτό το φιλί να τα ξεχνούσα όλα και να τον συγχωρούσα...Τώρα όμως όχι! Δεν λέω, μου άρεσε και ένα μικρό κομμάτι της καρδιάς μου το επιθυμούσε αλλά δεν αλλάζει τίποτα! Το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να φερθώ σαν να μην συνέβει ποτέ...Η ματιά μου έψαξε να τον βρει αλλά όπως ηταν φυσιολογικό είχε φύγει! Αυτό έκανε παντα...Όταν τα έβρισκε σκούρα έφευγε! Πέρασαν 2 ώρες και τα κορίτσια έφυγαν χωρίς να γνωρίσουν τον John ...2 φορες προσπάθησα και οι 2 απέτυχαν...Βλέπετε μερικές φαν του έκαναν σαν χαζές αν δεν έπερναν αυτόγραφο...Δεν πειράζει όμως γιατί συμφωνησαμε να βγούμε αύριο σε μια απομερη καφετέρια για να έχουμε την ησυχία μας...Πρώτα όμως θα πρέπει να διευθέτησω κάποια θέματα στην σχολή...Δεν θα πάρει πολλή ωρα πιστεω!

---

Νίκου Rov

---

Τα είχα κανονίσει όλα...Μόλις έμπαινε το επόμενο κομμάτι και λίγο πριν το τέλος θα έκλειναν τα φώτα για 1 ακριβώς λεπτό...Δεν είχα οπότε πολύ χρονο και όλα έπρεπε να γίνουν γρήγορα... Η στιγμη ήρθε και την άρπαξα και της φιλησα...Πέρασαν 5 ολόκληρα χρόνια από την τελευταια φορά! Πόσο μου έλειψε η υφή των χειλιών της...Μπορεί να πέρασαν μονο κάποια δευτερόλεπτα αλλά ήταν τα καλυτερα της ζωής μου...Ετρεξα στο αμάξι μου και έφυγα με ενα τεράστιο χαμόγελο...Όχι ψεύτικο όμως σαν όλα τα αλλά εδώ και χρόνια...Ηταν αληθινό... Ζούσα το τώρα και ήμουν ευτυχισμένος!

---

Και τέλος αυτου του Παρτ? Ξέρω οτι εκανα μηνες να βάλω αλλά ήμουν σε δίλημμα στο αν θα το συνεχίσω...Τελικά αποφάσισα να το τελειώσω✌✌✌
Αυτα xx??

View more

Αγνόησαν
τις παράλογες σκέψεις μου και συνέχισα να ψάχνω τον John...Omg να τος! Μιλάει με εναν άντρα και φαίνεται να διασκεδάζει...Φοράει ενα αρκετά επίσημο κουστούμι που τον κάνει απλά θεό! Πρωχωρισα προς το μέρος τους...

---

Γεωργία: Γεια σας! Είπα όσο πιο ευγενικά μπορούσα...

---

John: Γεωργία επιτέλους σε βρίσκω...Το ξέρεις οτι με άφησες ολομόναχο όλη την μέρα?

---

Αφού συστηθηκαμε με τον πλέον όχι άγνωστο άντρα έφυγε για να συνεχίσουμε την συζήτηση μας...

---

Γεωργία: Χίλια συγνώμη βρε John μου αλλά σήμερα ήρθαν οι φίλες μου! Τι λες να στις γνωρίσω?

---

John: Θα σε συγχωρεσω μόνο και μόνο για τα κορίτσια! Και φυσικά και θέλω να τις γνωρίσω...Πρώτα όμως σου έχω μια έκπληξη...

---

Εκείνη την στιγμη μπήκε το τραγουδι "El perdon" και φυσικά κατάλαβα που το πήγαινε...Ήταν ένα από τα αγαπημένα μας τραγούδια γιατί συνδιάζε πάθος και φλόγα..Οποίος μας έβλεπε σίγουρα θα πιστευε οτι είμαστε ενα ευτυχισμένο ζευγαρι με πολύ πάθος..Μου έδωσε το χέρι του και εγώ το δικο μου...Και αυτό σήμαινε ενα πράγμα! Άλλη μια φορά θα αποδείξω τις ικανότητες μου ως χορεύτρια!

---

Ξεκινήσαμε αργά και αισθησιακά κάνοντας φιγούρες και στροφές.. Όσο προχωρούσε ο χορός τόσο δισκολευαν και οι κινήσεις...Έκανα άλματα και ο John με έπιανε...Δεν φοβόμουν μηπως και πέσω γιατί τον εμπιστευομουν...Και εκείνος το ίδιο άλλωστε...Αυτό είναι το μυστικό μας...Άρχισα να κινουμε πολύ αισθησιακά έως και προκλητικά και το άνοιγμα του φορέματος δεν βοηθούσε καθόλου...Πλέον ήμασταν πολύ κοντά στο τέλος...Με ανέβασε ψηλά και με στριφογυριζε...Ξαφνικά με άφησε να πέσω πανω του και τότε τελείωσε ο χορός...Όλοι ηταν τόσο ενθουσιασμένοι που άκουγες τα δυνατά χειροκροτήματα τους και τις ζητωκραυγές..Μόνο εκείνος δεν χειροκροτούσε...Είχε ενα ύφος κάπως....άδειο? Αυτό το συναίσθημα που δεν νιώθεις τίποτα...Δεν είσαι ούτε χαρούμενος ούτε θυμωμένος ούτε λυπημένος...Δεν νιώθεις τίποτα...Έτσι ήταν και αυτός...Σαν να του ξεριζωσαν την καρδιά και να μην ένιωθε τίποτα...Αποφάσισα να πάρω τα μάτια μου απο πάνω του και να απολαυσω το ζωηρό κομμάτι που μόλις μπήκε...Και ενώ όλοι χόρευαν την στιγμή που ο John με έκανε μια μεγάλη σβούρα τα φώτα έκλεισαν και τα χείλια μου ενώθηκαν με κάποιου αγνώστου.......

---

Λάθος....Όχι και τόσο αγνώστου...Τα ξέρω εγώ αυτά τα χείλια...Μα δεν μπορεί...Μόλις με φίλησε ο Νίκος και ανταποκρίθηκα??? Τα φώτα άναψαν και δεν υπήρχε γύρω μου...Τι στο καλό?Τα φαντάστηκα όλα αυτά? Ήταν απλά ένα όνειρο?

---

Νεξτ??????

---

Δεν άργησα καθόλου μην πείτε! Πως σας φάνηκε?λέτε όλα να ηταν ενα όνειρο.?

---

Σποιλερ: ........

---

Μπα δεν έχω! Θα σας αφήσω με την αγωνία! Μέχρι το επόμενο λοβ γιου??✌

View more

Επιτέλους φτάσαμε! Πλήρωσα το ταξί και αρχίσαμε να περπατάμε στον πελώριο χώρο που ήταν ο χορός...Για να πω την αλήθεια ηταν απλά stunning που θα έλεγε και ο John... Όλα ήταν στην εντέλεια... Μουσικη, διακόσμηση, μπουφέ και φυσικά μια τεράστια πίστα για χορό...Παντού έβλεπες ανθρώπους καλοντυμένος με ενα ψεύτικο χαμόγελο και μια επιβλητική παρουσία...Ποτέ δεν συμπάθησα τέτοιους ανθρώπους...Τι να το κάνεις να είσαι πλούσιος με μια τόσο "τέλεια ζωή" ενώ στην πραγματικότητα είσαι τόσο δυστυχισμένος? Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ως χορεύτρια είχα χρήματα...Πολλά θα έλεγα γιατί πληρωνομουν καλά...Ποτέ όμως δεν με έκαναν ευτυχισμένη...Για μένα ευτυχία είναι να ζεις το κάθε δευτερόλεπτο με ανθρώπους που σε κάνουν χαρούμενη και το αντίστροφο! Δεν θυμάμαι τα λεφτά να με έκαναν χαρούμενη την περίοδο που πληγώθηκα τόσο μα τόσο πολύ από το άτομο που αγάπησα περισσότερο από όλους...

---

Κατερίνα: Γεωργία με ακούς? Πάλι χάθηκες στις σκέψεις σου? Ήμαστε τόση ώρα στην είσοδο και έχουμε γίνει θέαμα...

---

Προχώρησα σχεδόν μηχανικά όπως και τότε...

---

-Flashback-

---

Ηταν το βράδυ που φόρεσα το εντυπωσιακό κόκκινο φουστάνι...Αυτό που έκανε την "ζημια" θα έλεγα...Αυτό που μας έκανε να γνωριστουμε...Έτσι και εκείνη την νύχτα...Καθόμουν στην είσοδο του μπαρ βυθισμένη στις σκέψεις μου...Αυτές οι ματιές..Οι ματιές που πετούσαν φωτιές και άναψαν μια φλόγα μέσα μου...Η φλόγα που δυστυχώς δεν έσβησε ακομα....

---

-End of flashback-

---

Φτάσαμε στο τραπέζι που βρισκόταν η Ελένη με τον αρραβωνιαστικό της και αφού χαιρετηθηκαμε και μιλήσαμε για την σχολή αποφάσισα να πάω να βρω τον John...Έχω να του ζήτησω και ένα συγνώμη που τον άφησα ολομόναχο σήμερα!

---

Γεωργία: Με συγχωρείται για λίγο αλλά πρέπει να βρω τον John...Τον έχω αφήσει ολομόναχο σήμερα! Έχω να τον δω απο εχτες το βράδυ!

---

Ελένη: Φυσικά Γεωργία μου κανένα πρόβλημα!

---

Αφού και τα κορίτσια μου έκαναν νόημα οτι δεν έχουν πρόβλημα άρχισα να ψάχνω σε όλα τα τραπέζια για να τον βρω ώσπου συνάντησα αυτόν που απευφευγα τόσες μέρες...Έτσι όπως και τότε ο Θωμάς τον σκουντηξε και γύρισε να με κοιτάξει...Οι ματιές μας κλειδωθηκαν για άλλη μια φορά...Αυτήν η μέρα δεν παυει να μου θυμίζει εκείνη που όσο και να προσπάθησα δεν την ξεχναω! Τα μάτια του που κάποτε ηταν ο κόσμος μου ολόκληρος ηταν μελαγχολικά...Πίσω απο το ψεύτικο χαμόγελο του υπήρχε μια θλίψη που μονο εγώ μπορουσα να καταλάβω...Γιατί έτσι είμαι και γω τόσα χρόνια...Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί και αυτός...Αυτός με κορόιδεψε...Έπαιξε μαζί μου...Ενώ εγώ τον αγάπησα πραγματικά! Γιατί όμως είναι στεναχωρημένος? Γιατί οπότε με κοιτάει μια απέραντη θλίψη υπάρχει στο πρόσωπο του? Γιατι, γιατί, γιατί? Τόσα ερωτήματα που δεν έχω απάντηση για να δωσω...Νομιζω είναι διπολικος! Δεν εξηγηται αλλιώς...Η μηπως υπάρχει μια εξήγηση που αγνοούσα τόσα χρόνια?

---

Νεξτ?????

---

Ω πλάκα κάνω! Δεν υπάρχει περίπτωση να το κόψω εδώ! Θα το συνεχίσω φυσικά!Μπητε προφίλ μου για την συνέχεια! ????

View more

-Γεωργίας Rov-

---

Είμαστε εδώ και 3 ώρες με τα κορίτσια στο εμπορικό και ακόμα να βρω τι θα βάλω...Θέλω κάτι εντυπωσιακό αλλά και απλό...Κατι άνετο αλλά και κομψό...Πφφ δεν θα βρω τίποτα τόσο δύσκολη που είμαι! Τα κορίτσια πήραν τόσο τέλεια ρούχα! Η Κατερίνα ενα κόκκινο κοντό φόρεμα με φερμουάρ και μαύρες γόβες...Η Μαρία ενα μπλε μακρύ φόρεμα πολύ εντυπωσιακό θα έλεγα μαζί με άσπρες γόβες! Και εγώ στο τέλος δεν θα βρω να πάρω τίποτα και δεν θα πάω...

---

Κατερίνα: Εεε Γεωργία ξύπναααα σου μιλάω...

---

Γεωργία: Ναι ναι συγνώμη αφερέθηκα...Τι μου είπες?

---

Κατερίνα: Σου δείχνω τόση ώρα αυτό το φόρεμα στην βιτρίνα...Νομίζω είναι ότι πρέπει για την περίσταση...Τι λες?

---

Και όμως ήταν τέλειο! Αυτό ακριβώς που έψαχνα! Μαύρο μακρύ! Ότι πρέπει!Μπήκα αμέσως στο μαγαζί και το αγόρασα!

---

Μαρία:Κορίτσια τι λέτε να έρθετε σπίτι μου να ετοιμαστούμε...Είναι ηδη απόγευμα κ ο χορός είναι στις 9...

---

Γεωργία: Ναι έγινε! Μισό να στείλω ένα μήνυμα στον John να μην με ψάχνει...

---

-Στο σπίτι της Μαρίας

---

Η ώρα είναι 7 και σε 2 ώρες είναι ο χορός! Εντάξει αποκλείεται να προλάβουμε! Ξεκίνησα να κάνω τα μαλλιά της Μαρίας ίσια εγώ η Κατερίνα έκανε τα δικά μου μπούκλες...Μετα κάναμε και τα δικά της εναν περίτεχνο κούκο! Σειρά έχει το μακιγιάζ! Εγω διάλεξα έντονο κόκκινο κραγιόν μαζί με σκούρα σκιά και μάσκαρα...Η Μαρία γήινες αποχρώσεις και η Κατερίνα ανοιχτό κόκκινο με μερικές στρώσεις μάσκαρα...Ντυθήκαμε βάλαμε τα τακούνια μας και έτοιμες! Τώρα μένει να δω τι ώρα είναι! Οχχχ όχι η ώρα πήγε 9.15...Δεν το πιστεύω οτι άργησαμε τόσο! Πήρα τηλέφωνο τον John να μην με περιμένει και να πάει...Τον καημένο τον άφησα όλη μέρα μόνο...Πήραμε το πρώτο ταξί που βγήκαμε και φύγαμε για τον περιβόητο χορό της σχολής!

---

Και μπουμμμμ????? Έβαλα επόμενο!! Περιμένω σχόλια και φυσικά νεξτ❤❤Το επόμενο νομιζω θα είναι μακράν το αγαπημένο μου!✌?

---

Ελπίζω να μην αργησω τόσο!❤❤???

---

Και ενα spoil: Στο επόμενο θα έχουμε φιλί Νικου-Γεωργιας!????

---

Τα λέμε μέχρι τοτε! Love y???????

View more

-Νίκου Rov-

---

Έφτασα στο λιμάνι και εκεί με περίμεναν τα παιδιά στο αγαπημένο μας ταβερνάκι "Το 11"...Ερχόμαστε αρκετά συχνά αφού το φαγητό είναι τέλειο όπως και η ατμόσφαιρα...

---

Θωμάς( φίλος Νίκου): Τι έγινε ρε μαλακά?Γιατί άργησες?

---

Νίκος: Σήμερα ηταν αυτό με τους χορευτές στην σχολή...Και δεν θα πιστεψεις πια είναι η χορεύτρια..

---

Θωμάς: Ποια ρε? Την ξέρω?

---

Νίκος: Και πολύ καλά μάλιστα! Η Γεωργία...

---

Παναγιώτης( φίλος Νίκου): Η δικιά σου Γεωργία?

---

Νίκος: Ναι!

---

Θωμάς: Έλα ρε...Ατσα η Γεωργιτσα χορεύτρια...

---

Νίκος: Σκάσε ρε! Τα πράγματα είναι πολύ περίπλοκα είπα και κατέβασα μια γλυκιά από το ούζο μου...

---

Παναγιώτης: Δεν σε θέλει ε? Σε μισεί ακόμα για τότε?

---

Νίκος: Ναι! Και δεν αντεχω άλλο να πληρώνω κάτι που δεν εκανα...Ακόμα και τώρα δεν με αφήνει να της εξηγήσω...Είναι πολύ πεισματαρα ρε! Είπα και κατέβασα άλλη μια γουλια από το ούζο μου...Εκείνη την ώρα ακούστηκαν φωνές από ένα μακρινό τραπέζι και γύρισα να δω τι γίνεται..Όχι οτι με ένοιαζε κιόλας αλλά δεν είχα ούτε το κουράγιο ούτε την όρεξη να συνεχίσω αυτήν την συζήτηση...Αυτό που βλέπω με κανει χίλια κομμάτια...Η Γεωργία είναι στα πόδια του χλεχλε και γελάει...Τώρα πια είμαι σίγουρος...Είναι ζευγαρι και πολύ ευτυχισμένο μάλιστα! Πήρα το μπουκάλι με το ούζο και άρχισα να πινω το μισό και...Ενιωσα μια μικρή ζαλάδα αλλά ήμουν καλύτερα από πριν...

---

Θωμάς: Ρε μαλακά σταματά να πινεις! Θα μεθυσεις έτσι όπως πας...

---

Νικος: Δεν με νοιάζει ρε! Δεν με νοιάζει! Την αγαπάω, την θέλω και αυτήν όχι! Με μισεί το ακούς? Με μισεί!

---

Θωμάς: Το ξέρω ρε οτι την θες αλλά το ποτό σε κάνει χειρότερα! Πάμε να φύγουμε γιατί ήδη μεθυσες... Από εκείνη την στιγμή κενό! Βρίσκομαι στον καναπέ με το μποξερακι και δεν θυμάμαι τίποτα!

---

- Γεωργίας Rov-

---

John: Ποιος ήταν?

---

Γεωργία: Η φίλη μου η Μαρία...Αυτήν και η Κατερίνα έρχονται αύριο είπα ενθουσιασμένη...

---

John: Τέλεια! Καιρός να γνωρίσω τις φίλες σου!

---

Μετά απο 2 ώρες ήμασταν σπίτι...Έκανα ένα μπανακι και έπεσα για ύπνο! Αύριο είναι μεγάλη μέρα!

---

-Την επόμενη μέρα-

---

Η ώρα είναι 8 και με ξύπνησε ο ήχος του κινητού μου...Ηταν η Μαρία και μου είπε ότι σε 1 ώρα θα είναι εκεί με την Κατερίνα...Φορεσα ένα μαύρο σορτς μια άσπρη τιραντε μπλούζα και τα μαύρα Βανς μου...Έβαλα λίγη μασκαρα και λιπ κλος και άφησα τα μαλλιά μου κάτω...

---

Ντριν ντρινν...

---

Γεωργία: Αγάπες μου!! Πόσο σου λειψατε!! Είπα ενθουσιασμένη και τις πήρα μια μεγάλη αγκαλιά...

---

Κατερίνα! Καλά σου λειψαμε αλλά μια φορά δεν ήρθες να μας δεις ...Όλο εμείς ερχομασταν...

---

Γεωργία: Το ξέρω βρε Κατερινακι μου αλλά ξέρετε τι είχε συμβεί! Δεν ενοιωθα έτοιμη!

---

Μαρία: Πάνε τώρα αυτά! Είμαστε ξανά και οι 3 μαζί και πρέπει να το γιορτάσουμε! Τι λέτε για σήμερα το βράδυ?

---

Γεωργία: Θα το ήθελα πολυ αλλά ειδικά σήμερα το βράδυ δεν γίνεται...Έχει χορό η σχολή και πρεπει να πάμε με τον John! Αλλά θα έρχεται και σεις! Οποτε πάμε για ψώνια γιατί δεν έχω τίποτα να βάλω?

---

Μαρια: Φυσικά! Αα και το βράδυ έχεις να μας γνωρίζεις τον John...

---

Next??

---

Ελπίζω να σας άρεσε! Καλη επιτυχία για αύριο! Και μεχρι το επόμενο love y!??

View more

Γεωργία: Άντε ρε John βαρέθηκα δεν μπορώ άλλο!

---

John: Ποποπο πολύ γκρινιάρα δεν μας έγινες??...Γκρινιάρα?!?Εγώ???Που με έχει εδώ και 1 ώρα και περπατάμε στα στενάκια χαζευονυας τα μαγαζιά??Εε δεν μπορώ άλλο πείνασα...Άνθρωπος είμαι και γω...

---

Γεωργία: Θα παραλείψω το γκρινιάρα και θα συνεχίσω...Περπατάμε τόση ώρα και δεν αντέχω άλλο...Πάμε να φάμε κάτι?

---

John: Θα σου κάνω το χατίρι γιατί σε βλέπω σε λίγο νσερνεσαισαι...Ουφφ ευτυχώς δέχτηκε γιατί κυριολεκτικά θα σερνόμουν..Προχωρήσαμε λίγο ακόμη μέχρι που φτάσαμε στο αγαπημένο μου ταβερνακι "Το 11"...Εκτός απο νόστιμο φαγητό η θέα του λιμανιού είναι απλά εκπληκτική..Είναι το τέλειο μέρος για ένα ήσυχο γεύμα...Αφού βρήκαμε ένα τελευταίο τραπέζι γιατί το μαγαζί είναι γεμάτο καθήσαμε και παραγγείλαμε μερικά νόστιμα ψάρια και σαλάτες...

---

John: Λοιπόν διαλέξεις τι θα φορέσεις αύριο το βράδυ?

---

Γεωργία: Γιατί τι είναι αύριο το βράδυ?

---

John:Σοβαρά? Δεν θυμάσαι? Η δεξίωση της σχολής χορού που γίνεται κάθε καλοκαίρι...Οχχ το ξέχασα τελείως αυτό...Είναι μια δεξίωση που γίνεται κάθε καλοκαίρι και είναι ανοιχτή σε όλο τον κόσμο και όχι μονο σε μέλη της σχολής και έχει φιλανθρωπικό σκοπό από ότι μου είπε η Ελένη...Και λογικά πρέπει να είμαστε εκεί...Και δεν έχω τι να φορέσω...Αύριο πρεπει να πάω οπωσδήποτε για ψώνια...

---

Γεωργία: Το είχα ξεχάσει τελείως αυτο! Αύριο θα πάω οπωσδήποτε για ψώνια γιατί δεν έχω τίποτα...

---

John: Ήμουν σίγουρος ότι θα το ξεχνούσες! Θα εχεις την τιμή να ακολουθείς έναν κουκλο σαν εμένα οπότε κανόνισε να ντυθείς ανάλογα είπε και γέλασαμε...

---

Γεωργία: Μάλλον θέλεις να πεις οτι είσαι τυχερος που θα συνοδεύεις μια τέτοια θεά όπως εγώ του είπα ναζιαρικα και άρχισε να γελάει..Ώστε γελάει το πουλάκι μου....Τώρα θα δει...Άρχισα να τον γαργαλαω και αυτός γελούσε ακόμα πιο δυνατά και όπως ήταν προφανές γίναμε θέαμα σε όλο το μαγαζί...Ωχ όχι..Με έπιασε απο τα χερια και με έβαλε στα πόδια του και αρχισε να με γαργαλαει κ αυτός...Για καλή μου τύχει χτύπησε το κινητό μου...

---

Γεωργία: Jo...John το χαχαχαχα κι...κινητό μου χαχαχαχα...

---

John: Θα σε αφήσω μονο αν πεις οτι είμαι ο πιο αστείος γοητευτικός και καλύτερος χορευτής που υπάρχει...

---

Γεωργια: Ει...είσαι χαχαχα ο πιο αστείος γοη....γοητευτικός και χαχαχα και καλύτερος χορευτής υπάρχει...Ευτυχώς με άφησε και πρόλαβα το τηλέφωνο πριν κλείσει...Απομακευνθηκα για να ακούω καλύτερα και απάντησα...

---

Γεωργία : Παρακαλώ?

---

Μαρία: Έτσι να παρακαλάς μωρή!

---

Γεωργία: Χαχα Μαράκι μου τι κάνεις?

---

Μαρία: Μια χαρά...Εσύ τι νέα?

---

Γεωργία: Και γω...Έγιναν πολλά εσύ πότε έρχεσαι?

---

Μαρία: Σήμερα το βράδυ πετάω απο Αθήνα...Το πρωί θα είμαι εδώ..

---

Γεωργία: Ιιιι σοβαρά??Ανυπομονώ!!

---

Μαρία: Και γω αγάπη μου! Αααα δεν σου είπα...Έρχεται και η Κατερίνα απο Παρίσι!

---

Γεωργια: Τέλεια!!! Πάρε την αλλη αύριο το πρωί κ ελάτε σπίτι μου...Πρέπει να πάμε για ψώνια! Τα λέμε αύριο απο κοντά! Bye?
Μαρια: Bye!

---

Νεξτ????

---

Ω έλα τώρα πλάκα κάνω...Νομιζετε ότι θα σας αφήσω χωρίς μεριά Νίκου??Το Παρτ συνεχίζεται! ?Μπητε προφίλ μου για την συνέχεια..

---

Love y????

View more

-Νίκου Rov-

---

Και εκεί που περίμεναν όλοι τους χορευτές απο το εξωτερικο εμφανίζεται η Ελένη ο Πέτρος και...όχι ρε γαμωτο! Η Γεωργία με τον χλεχλέ από το μπαρ..Την κοιτάζω επίμονα όπως και όλοι οι υπόλοιποι άντρες αφού αποφάσισε να εμφανιστεί με ενα αθλητικό κολαν μαι ενα μουστάκι..Αυτήν η γυναίκα θα με τρελανει! Ξαφνικά η ματιά της πέφτει επάνω μου και λογικά ξαφνιάζεται που με βλέπει εδώ...Με κοιτάει ακόμα αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πως...Με θυμό?μίσος?αγάπη? Τι λέω ο μαλακάς! Σιγά μην με κοιτάει με αγάπη! Το πολύ πολύ να μην θέλει να με βλέπει μπροστά της..Μου το είπε ξεκάθαρα άλλωστε..Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η φωνή της Ελένης η οποία επαλήθευσε τις υποψίες μου οτι αυτοί οι 2 είναι οι χορευτές από το Λονδίνο..Έμαθα ακόμα πως λένε και τον χλεχλέ..Johnathan..Μα είναι όνομα αυτό? Τι του βρήκε η Γεωργία? Τα γαλάζια μάτια του η τα ξανθά μαλλιά? Το υπέροχο σώματα του η οτι είναι και αυτός χορευτής? Γαμώτο η τύχη δεν είναι με το μέρος μου! Τώρα μιλάει η Γεωργία μου..Μου μόνο στα όνειρα μου αλλά τέλος πάντων..Λέει ότι ετοίμασαν μια χορογραφία με τον χλεχλέ..Η μουσική παίζει και μπαίνει το τραγούδι "don't let me down". Όσο περνάει η ωρα τόσο περισσότερο την θαυμαζω! Έχει αποφασιστικότητα, δυναμισμό και σιγουριά στις κινήσεις της..Κάτι που κάθε αντρα θα γοήτευε! Δεν είναι πια η αφελής και γλυκιά κοπέλα που ήταν 5 χρόνια πριν..Τώρα είναι μια δυναμική προσωπικότητα με έντονο ταμπεραμέντο..Όταν τελείωσεο χορός ακούστηκαν πολλά χειροκροτήματα και εγώ έφυγα σχεδόν τρέχοντας από εκεί μέσα..Δεν αντέχω να την βλέπω άλλο μαζί του..Πήρα τα παιδιά να πάμε να φάμε σε ένα ταβερνάκι στο λιμάνι και πήγα σπίτι να αλλάξω ρούχα..Φόρεσα ένα τζιν με σχίσματα τα super star μου και μια μαύρη μπλούζα..Πήρα κλειδιά γυαλιά και κινητό και έβαλα μπρος την μηχανή του αμαξιού με προορισμό το ταβερνάκι...

---

-Γεωργίας Rov-

---

Μόλις μπήκα στο δωμάτιο μου άφησα το νερό να τρέχει και άνοιξα την ντουλάπα μου για να διαλέξω τι να βάλω..Μετά από ένα μισαωρο μπανάκι αποφάσισα να φορέσω ένα τζιν σορτς κοντό μιας και εδώ η ζέστη είναι αφόρητη μια στραπλες άσπρη κάπως κοντή μπλούζα και τα άσπρα all stars μου.. Πρόσθεσα μερικά βραχιόλια και κολιέ και φυσικά τα γυαλιά μου ( Αυτά φόρεσα? http://www.ediva.gr/wp-content/uploads/2015/07/psilomesa-sorts-simvoules.jpg ) Τα μαλλιά μου τα άφησα φυσικά και βγήκα να δω αν είναι έτοιμος ο John...

---

Γεωργία: Έτοιμος?

---

John: Ναι! Για να σε δω...Wow είσαι μια θεά!

---

Γεωργία: Χαχα και συ το ίδιο...Ήταν πραγματικά κούκλος! Φορούσε ενα τζιν με ενα άσπρο μπλουζάκι που έκανε τους κοιλιακούς του να φαίνονται υπέροχοι και το ξανθό μαλλί του ήταν ανακατωμενο...Ξέρει πως να κάνει τις γυναίκες να ξετρελένονται μαζί του αν και ποτέ δεν πάει με κάποια για μια νύχτα! Του αρέσουν οι μόνιμες σχέσεις και μετά τον απότομο χωρισμό του πριν από λίγους μηνες αφού έπιασε την κοπέλα του με κάποιον άλλον δεν κοίταξε άλλη..Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η φωνή του...

---

John: Είμαι μια θεά?

---

Γεωργία: Ελα αφού καταλάβες τι εννοώ! είπα και γελάσαμε περπατώντας για το λιμάνι...

---

Νεξτ???

View more

-Γεωργίας Rov-

---

Μπαίνοντας στην αίθουσα όλα τα βλέμματα ηταν πανω μας..Λογικό γιατί σίγουρα θα είχαν μαθει για μας..Κοιτάζοντας γύρω μου διέκρινα διάφορες γυναίκες και άντρες..Οι γυναίκες κάτι ψυθιριζαν και έτρωγαν με τα μάτια τους τον John που ένιωθε αμήχανα...Ο γλυκουλης μου μωρέ, πάντα αισθανόταν λίγο περίεργα σε τέτοιες καταστάσεις σε αντίθεση με μένα που δεν με πολύ ενοιαζαν τα αντρικά βλέμματα που κυριολεκτικά με εγδυναν με τα μάτια τους...Από την αλλη μεριά οι άντρες σφυριζαν και με κάρφωναν με τα ματια τους στο στηθος..Λογικό αφού φορούσα μονο ενα μουστάκι...Συνέχισα να τους παρατηρώ μέχρι που είδα τον...εεε όχι δεν μπορεί σκέφτηκα! Δεν γίνεται να τον πετυχαίνω όλη την ώρα την τύχη μου μέσα!Δεν πέρασε ούτε μια μέρα για να ξεχάσω το χτεσινο και να τος παλι μπροστά μου...Με κοιτάει και τον κοιτάω...Φαίνεται μελαγχολικός και κάπως κουρασμένος...Νομίζω ότι έχει και μαύρους κύκλους στα μάτια...Για μια στιγμή τον λυπήθηκα..Μετα θυμήθηκα όμως οτι εγώ ήμουν χίλιες φορές χειρότερα εκείνη την μέρα...Την μέρα που η ζωή μου άλλαξε ριζικά και τίποτα δεν είναι πια το ίδιο...Απο τις σκεψεις μου με έβγαλε η Ελένη που πήρε τον λόγο...

---

Ελένη: Καλημέρα! Όπως ήδη ξέρετε σήμερα είναι η μέρα που θα έχουμε την τιμή να καλώς ορίσουμε 2 διάσημους χορευτές απο το εξωτερικό και καλεσμένους μας αυτούς τους μήνες...Να σας συστησω την χορεύτρια Γεωργία Παπαναστασίου και τον χορευτή Johnathan Galinos...

---

Γεωργία: Με την σειρά μου θα ήθελα να ευχαριστήσω και εγω αλλά και ο Johnathan την Ελένη και τον Πέτρο για την πρόσκληση τους...Όπως ηδη ξέρετε είμαι Ελληνίδα και η καταγωγή μου είναι το νησί μας η Λήμνος...Χαίρομαι ιδιαίτερα που μετά απο 5 χρόνια απουσίας μου δώθηκε η ευκαιρία να βρεθώ παλι εδώ...Εγώ και ο Johnathan ετοιμασαμε μια χορογραφία για την σημερινη ημερα! Ελπίζω να σας αρέσει!

---

Και τώρα Νικολακη κοιτά τι εχασες! Γιατί εκτός απο χαρακτήρα και εμφάνιση βελτιωθηκα κατά πολύ στο χορό...Πως άλλωστε έγινα διάσημη?...Και έτσι άρχισε το κομμάτι που διαλέξαμε με τον John και εγώ άρχισα να χορεύω όσο πιο αισθησιακά μπορούσα...Το επέβαλε και ο χορός άλλωστε( Βάλτε να δείτε τι χόρεψαν και τις κινησεις? https://youtu.be/NsXv5CdTeM0 )
Μόλις τελείωσε ο χορός ακούστηκαν πολλά χειροκροτήματα...Χαρηκα για να πω την αλήθεια...Μετά από αυτό πολλά κορίτσια ζητούσαν αυτόγραφο απο τον John και πολλά αγόρια το κινητό μου..Τον Νίκο δεν το είδα μετα τον χορό...Λογικά θα έφυγε...Καλυτερα γιατί φτανει για σήμερα..

---

John: Gorgina πάμε να φάμε κάτι?Να μου δείξεις και λίγο τον τόπο?

---

Γεωργία: Ναι πεινάω πολύ, πάμε όμως πρωτα σπίτι να αλλάξω..

---

John: Σωστά! Πόσους ακόμα να αναστατώσεις? Εδώ εριξες την μισή σχολή!

---

Γεωργία: Ω έλα τώρα! Του είπα και γελασαμε...Χαιρετησαμε την Ελένη και τον Πετρο και ξεκινήσαμε τον δρόμο για το σπίτι...

---

Νεξτ????

---

Χευυ!!Το ξέρω οτι άργησα πολύ να βάλω
αλλά επανήλθα! Πως σας φάνηκε το Παρτ??Ελπιζω να σας άρεσε γιατί τα καλυτερα έρχονται! Αύριο θα μπει και η μεριά του Νίκου! Και ένα σποιλερ: Θα έχουμε και αλλη συνάντηση Νικου- Γεωργίας!??

View more