@theboychimera

Matthew Carter ♛

❤️ Likes
show all
fragilebeing’s Profile Photo

Latest answers from Matthew Carter ♛

https://justpaste.it/16yhk

kirayukimurax’s Profile Photo❦ Kirα Yuкimurα
- Racja, rok to dużo. - pokiwałem głową, zgadzając się ze słowami dziewczyny. - Co u mnie? Może być, bywało gorzej... - odparłem. - Nie wiem czy słyszałaś, ale Lucille przemieniła mnie w wampira... Nadal jestem chimerą, ale trochę się zmieniło. - dodałem po chwili. - A u Ciebie jak? - zapytałem, spoglądając na Kirę.

🐰

kirayukimurax’s Profile Photo❦ Kirα Yuкimurα
Wyszedłem z domu na spacer po Beacon Hills. Przez ostatni czas wiele się zmieniło i musiałem sobie przemyśleć parę spraw. Dopiero po jakimś czasie zorientowałem się, że jestem w lesie. No tak... Nemeton. Miałem się zawracać, jednak poczułem znajomy zapach.
- Kira? - odparłem, rozglądając się.
Byłem pewny, że to ona, jednak zapytałem odruchowo. Przez rok jej nie było w BH i przez ten czas sporo rzeczy się zmieniło, jednak to miejsce nadal było takie samo. Ciągłe problemy z nadprzyrodzonymi to tutaj normalne dla osób wtajemniczonych. Gdy sylwetka dziewczyny zaczęła się zbliżać zrobiłem kilka kroków do przodu. Zauważyłem, że mnie rozpoznała, a na mojej twarzy zagościł lekki uśmiech.
- Dawno się nie widzieliśmy. - stwierdziłem.

— Jak Ci się spało? — spytałam, przecierając oczy.

- Dobrze, a Tobie? Wyspałaś się? - zapytałem, patrząc na Ciebie.

Obudziłam się rano, gdy promienie słoneczne wpadły do pokoju. Spojrzałam na chłopaka, który jeszcze spał. Przywitałam go pocałunkiem i uśmiechnęłam się. — Miłego poranka.

Po jakimś czasie przebudziłem się, po czym spojrzałem na Ciebie, uśmiechając się. - Wzajemnie. - odparłem, składając na Twych ustach pocałunek.

— Śpij dobrze — mruknęłam, a po kilku chwilach zasnęłam.

- Ty również. - odparłem. Przez długi czas nie mogłem zasnąć, ale po jakimś czasie udało mi się.

— Uh, jutro się dowiesz — szepnęłam, składając całusa na jego policzku. — Teraz idę spać, dobranoc.

- No okey. - powiedziałem, uśmiechając się lekko. - Dobranoc.

— Wtedy nie będzie niespodzianki! — mruknęłam, przewracając oczami.

- Proszę. - powiedziałem, przechylając głowę na bok.

— O niespodziankach się nie mówi! — mruknęłam, przewracając oczami.

- No ej! - krzyknąłem, robiąc smutną minę. - Ale ja chcę wiedzieć.

Odwzajemniłam pocałunek, pogłębiając go. — Nie, nie powiem — zaśmiałam się cicho. — To będzie niespodzianka.

- Wiedziałem, że mi nie powiesz. - westchnąłem.

Language: English