αστερι σουυ,αχουυ?? εμ βασικα σημαινει τα παντα..ηταν παντα εκει,στα ευκολα και στα δυσκολα,ολες οι συμπαικτριες,οι προπονητες/προπονητριες. οταν παιζω ξεχναω τα παντα..εκεινη την στιγμη ζω και αναπνεω μονο για αυτην την μπαλα..για τιποτα αλλο. δεν μπορω να φανταστω με τι θα ασχολουμουν αν δεν υπηρχε αυτο το υπεροχο αθλημα,πραγματικα..δεν υπαρχει κατι που να μου αρεσει οσο το βολεϊ..δοκιμασα μπαλετο,παραδοσιακους χορους,μοντερνο χορο,κολυμβηση αλλα ολα κρατησαν 1-2 χρονια το πολυ..ξεκινησα γ' δημοτικου το βολεϊ,που ειναι πολυ μικρη ηλικια,κ ακομα συνεχιζω να παιζω με την ιδια ορεξη και το ιδιο παθος. το αγαπω οσο τιποτα αλλο,μπορω να μιλαω συνεχεια γιαυτο,ακομα κ μονη μου πολλες φορες (οχιιι δεν το ειπα?). το μονο που θελω να κανω ειναι να παιζω συνεχεια..δεν με ενδιαφερει ποιος θα ειναι συμπαικτης μου ή αντιπαλος,αν θα κουραστω,αν θα εχω χρονο,αν θα εχω ορεξη..απλα απο την στιγμη που αγγιξα αυτην την μπαλα,δεν μπορουσα να σταματησω να την σκεφτομαι..