Co cenisz w ludziach?
W ludziach tak naprawdę cenić można wszystko, tak samo wady i zalety. Jak dla mnie najcenniejszą cechą ludzką jest ich szczerość. Fakt, szczerość ma to do siebie, że bywa bolesna bo szczerość to prawda, a nie zawsze prawda jest kolorowa, pachnąca i kwiecista. Czasem potrafi dać porządnie w kość, dlatego tak bardzo biomy się ją słyszeć. Szczerość może zranić i to nawet bardzo, ale przede wszystkim powinna dawać do myślenia, bo szczere są zazwyczaj tylko osoby, które się o nas troszczą. Nie chcą abyśmy popełniali ich błędy. Poza szczerością w ludziach cenię siłę, ale nie taką fizyczną. Siłę w dążeniu do celów, wytrwałość i zawziętość. Cenię ludzi, który mimo tego ile razy upadli to nie rezygnują a wstają silniejsi i bogatsi o doświadczenie ponieważ "Nie sztuką nie przewrócić, a sztuką jest wstać". Cenię w ludziach dobro, zwyczajną ludzką serdeczność. Cenię sobie bezinteresowne uśmiechy kierowane do mnie przez nieznajomych na ulicy. Cenie też w ludziach kreatywność, nie znoszę ludzi, którzy robią coś bo robią tak wszyscy, uwielbiam ludzi, którzy tak zachwycają swoją oryginalnością, że chce się być jak oni. Cenię sobie ludzi z marzeniami, wiedzących czego chcą od życia. Cenię sobie ludzi mających własne zdanie, nie bojących się opinii innych i będących sobą. Cenie sobie w ludziach odwagę, odwagę by codziennie rano wstać i stawić czoła całemu światu. Przede wszystkim cenię sobie ludzi umiejących kochać. Nie tylko jedną osobę, a także rodzinę, przyjaciół, zwierzęta, wszystko co nas otacza. Szanujących to jak wiele mają.