Hergün gittikçe çıg gibi büyüyen suskunluğuma bir anlam veremiyorum.
Benmiyim susmayı isteyen , insanlar mıdır susmamı bekleyen ?
Hergece cevabını bulamadığım sorularla meşgul olurken kafam ;
Ben uçsuz bucaksız diyarlara gidiyorum.
Kaybediyorum adeta kendimi.
Endişelerim gittikçe artarken umutsuzluk denen duygu yapışıyor yakama.
Umut bitmez derler ya yalan .
Umutlarda birgün biter .
Güzel olupta biten şeyler gibi .
Bu boşlukta sürüklenip giden benim , hiçbirşey olmamış gibi gülen sen.
Ben koca bir kuyu dibiyim , gerçekleri derinlerde gizlediğim.
Ben bir yabancıyım sanki bu şehirde ve sanki kaybolmuş gibiyim…

---

HARUN GÜMÜŞTAŞ