Μαργαρίτα...δεν σε ξέρω και δν με ξέρεις...αλλά σε θαυμάζω για αυτό που είσαι και εσύ και η Αθανασία...θαυμάζω το κουράγιο σας...που μπορείτε και είστε ακόμα μαζί παρ'όλη την ψυχολογική βία που σας ασκούν καθημερινά! Και κάτι ακόμα...το τι θα είναι ο καθένας το αποφασίζει μόνος του...;)