Τα απωθημένα ζουν με την ένταση μιας μνήμης που δεν υπάρχει, μιας ανάμνησης που πήγε να δημιουργηθεί αλλά που τελικά δεν γεννήθηκε ποτέ.Απωθημένο μου.13
Πόσο να κράτησε? 1 δευτερόλεπτο? Όσο κρατάνε όλα τα τυχαία αγγίγματα…Πέρασες από δίπλα μου και με άγγιξες. Το μούδιασμα όμως στη καρδιά μου υπάρχει ακόμα.13
Αν ήσουν δική μου δεν θα σε άφηνα να φύγεις ποτέ. Θα ήμουν εκεί για να σε παίρνω αγκαλιά όταν κλαίς, όταν φοβάσαι, όταν κρυώνεις.. Θα ήμουν μαζί σου. Πάντα. "Το κορίτσι μου" θα απαντούσα περήφανος σε όποιον με ρωτούσε ποια είναι.. Θα πηγαίναμε βόλτες και θα κάναμε ότι ήθελες μα δεν είσαι δικη μου.13