#MM Moziom Official Weed™ ♥☮♥

Swego czasu, a dokładniej w latach 2011-2014 bardzo mocno byłem zaangażowany w świecie piłki nożnej. Bywały tygodnie gdzie codziennie byłem na boisku.
Czasami grało się po dwa mecze po półtorej godziny w jeden dzień.
Od kiedy pamiętam to grałem na boisku asfaltowym obok mojego domu, a jak wybudowali tam orlik to już nikt nie potrafił mnie wyrwać z boiska.
Miałem swoją drużynę orlikową i jako pierwszy zapoczątkowałem na mojej dzielnicy grę w amatorskiej lidze orlikowej.
W 2013 roku złamałem nogę i od wtedy powoli powietrze ze mnie schodziło.
Grałem, ale forma była równa 1/5 tego co kiedyś i nie czułem się potrzebny na boisku, bo nie potrafiłem grać tak jakbym tego oczekiwał.
Jakoś w 2015 doszedłem w 100% do siebie względem skutków złamania.
W 2014 roku pod koniec roku zagrałem ostatni oficjalny mecz.
Miałem półtorej roku przerwy i wróciłem do gry w tym roku.
Zwerbowała mnie drużyna do gry w lidze ogólnopolskiej playarena.
Zagrałem 1 mecz towarzyski po przerwie, w którym strzeliłem pierwszego gola.
W drugim meczu, a pierwszym o punkty po 1 minucie na boisku złapałem kontuzję.
W tydzień jakoś doszedłem do siebie, żeby zagrać drugi ligowy choć miałem straszne obawy, bo noga bolała dalej, a nie chciałem ryzykować.
Zagrałem na nieco niższych obrotach z lekkim niezadowoleniem swojej postawy choć wyprowadziłem akcję, w której miałem asystę na wynik 3:2 dla nas.
Ostatecznie zremisowaliśmy 3:3 i znowu pojawiła się u mnie mocna chęć gry w piłkę nożna choć teraz bardzo hobbystycznie niż z wielkim zaangażowaniem.
Jeżeli mam czas to zagram, ale nie stawiam piłki już na pierwszym miejscu.
Taka mała historia :)

View more

W tym roku Ostróda to mój główny cel wakacyjny!
To jak się prezentuje początkowy line up to po prostu miazga totalna!
Same czołowe postacie z muzyki reggae, a jeszcze nie wszyscy ogłoszeni.
Tarrus Riley (Jamajka)
Nattali Rize (Autralia)
Kabaka Pyramid (Jamajka)
Jak to już się pięknie prezentuje, a jeszcze mamy polskie akcenty czyli:
Mesajah oraz DamianSyjonfam gdzie kocham ich energię na koncertach.
Do tego nowo poznany zespół u mnie dzięki ich zapowiedzi Katchafire (Nowa Zelandia), ale jak posłuchałem ich to od razu się mocno wkręciłem.
Kolekcjonuje w swojej historii Jamajskich wokalistów.
Do mojej listy dojdą ci dwaj z Ostródy, a moja lista prezentuje się tak.
** Ky-Mani Marley **
** Shaggy **
** Protoje **
** Capleton **
Na razie ubogo, ale jeszcze wiele przede mną.
Zaraz koncerty takich osób jak:
Daniel Marley oraz Junior Kelly dokładnie za równy miesiąc.
Zaś za 3 miesiąca po raz drugi w życiu Ky-Mani Marley! ♥

View more

Może nie wrażenie, a pewnie wartościowe uczucie.
Byłem na początku roku we Wrocławiu spotkać się z koleżanką na dworcu głównym gdzie sobie siedzieliśmy na ławeczkach.
Podeszła do mnie jakaś Pani i zapytała mnie czy nie kupiłbym jej czegoś ciepłego do jedzenia, bo jest bardzo głodna.
Nie znałem Wrocławia ani wszystkich lokalizacji na dworcu więc poszedłem obok do KFC, bo było najbliżej i można tam dostać ciepłe jedzenie chociaż.
Kupiłem jakąś większą kanapkę i przekazałem ten Pani.
Usłyszałem najbardziej wartościowe i uczuciowe "Dziękuje" w swoim życiu.
Zrobiło mi się naprawdę źle na sercu, że musimy żyć w takim świecie.
Jednemu codziennie wpływa na konto milion dolarów, a drugi człowiek musi wyżebrać 20 zł, żeby przetrwać parę dni.
Nie rozumiem tego świata i przez takie sytuacje chce się po prostu odciąć od ludzi, żeby nie patrzeć na to cholerne zróżnicowanie.

View more

Nie i pewnie w moim życiu się takie coś nie pojawi.
Oczywiście nie jestem do tego przekonany, bo nie znam przyszłości.
Jednak ciężko u mnie o wielkie wyrzuty sumienia, bo mam instynkt sumienia jeszcze przed tym co mam zamiar zrobić i częste pohamowanie ratuje mnie.
Z drugiej strony ja mam bardzo wyluzowane podejście do życia.
Nie zamartwiam się, nie przejmuje się, nie zamyślam się.
Po prostu żyje sobie po swojemu i w jakiejś mierze samotnie.
Jak coś planuje to robię to tylko dla siebie, bo tylko ja podróżuje z mojego środowiska i tylko ja mam taki sposób życia oraz planów co do niego związanych.
W dużej mierze część żalu w człowieku rodzi się przez to jak potraktował innych, a te błędy mam już za sobą i z drugiej strony może się narodzić żal do samego siebie, ale w tym przypadku ja o siebie mocno dbam.
Spełniam marzenia, robię to co kocham, zawsze daję radę i idę twardo stąpając po ścieżce swojego życia gdzie unikam problemów i negatywnej energii.

View more

Jak już jest to pytanie to odpowiem bardziej rozbudowaną odpowiedzią.
Żeby łatwo było nam określać to podzielimy ograniczenia na zewnętrze oraz wewnętrzne czyli jak to wychodzi w praktyce? Już mówię.
Wewnętrzne czyli tworzące się przez nas, a zewnętrzne to te, które działają na nas poprzez osoby trzecie czyli całe nasze otoczenie w jakim żyjemy.
Często głównym takim ograniczeniem zewnętrznym są rodzice.
Jako nasi przedstawiciele i często osoby podejmujące za nasze decyzje.
Ze swojego doświadczenia spotykałem się naprawdę z masą zachować rodziców gdzie nie pozwalali oni swojemu dziecku na nic gdzie trzeba było użyć jakże ważnego w gronie rodzinnym zaufania do tego jak wychowali swoją pociechę.
To jest naprawdę coś okropnego, bo ta osoba mega długo uczy się życia.
Ja na własną rękę robię rzeczy od 16 roku życia.
Podróże, organizacja, festiwale, imprezy, koncerty i wszędzie tam gdzie opuszczam dom i rodzice muszą mi zaufać, że dam sobie radę i nie wpadnę w kłopoty.
Z początku nie było łatwo pokazać szczególnie mamie tego, że nie może ona zabronić mi robić to co kocham i musi zaakceptować to jaki jestem.
W tym roku minie jakieś 3/4 lata od takiej samodzielności i jestem w stanie wszystko samemu sobie zapewnić jak wychodzę z domu.
Mama nie pyta się "Maciej gdzie będziesz spał?", "Maciej czy masz pieniądze", Maciej jak sobie poradzisz?".
Mamie wie, że dam sobie radę i mam wiele planów zapasowych w razie jakiś problemów czy czegokolwiek co miałoby mnie spotkać.
Nie musiałem czekać do 18 roku życia, żeby powiedzieć jakże to dorosłe słowa "Mam 18 lat i teraz mi niczego rodzice nie mogą zabronić."
To w cale nie chodzi o to jakich kto ma rodziców, a o to jak dziecko podejdzie do nich i jak mocno im udowodni, że potrafi o siebie zadbać.
Z drugiej strony stawiamy sobie sami ograniczenia poprzez brak wiary oraz wszelkie wątpliwości względem swojej samooceny.
Boimy się nauczyć żyć. Strach przez niewiedzą nas odpędza.
Tylko pytanie ile jeszcze ominie cię w życiu, bo boisz się zorganizować podróży z przesiadkami czy zapewnić sobie noclegu w jakimś motelu.
Obawiasz się zgubić mimo, że na pewno masz GPS w telefonie.
Boisz się zainwestować pieniądze w szczęście, bo przez twoją głowę przelatuje milion sposobów wykorzystania ich. Czyli nowe ciuchy, melanż, fryzjer czy inna pierdoła.
Czy mi to wszystko jest łatwo pisać i czy faktycznie sam potrafię zrobić to co opisałem wyżej? Łatwo, bo wiem co to jest szczęście.
Przeszedłem szybko etap przejścia z małolata do chłopaka, który wie gdzie powinienem się znajdować, by być szczęśliwym.
Kiedyś to właśnie bycie na melanżu było wyróżnieniem w życiu.
Teraz to jest zbliżający się drugi w moim życiu koncert syna Boba Marleya.
To jest już około odbytych 115 koncertów gdzie mogę się pochwalić wieloma marzeniami, które tam zapisałem, a które cały czas przyciągam do siebie.
18 lat nic w twoim życiu nie zmieni dopóki sam nie będziesz pragną zmiany.

View more

Dlatego, że jeszcze ktoś się w życiu nie połamał i nie poczuł wielkiego bólu fizycznego, które mocno chowa się pod psychiką.
Na ból psychiczny człowiek się uodparnia.
Prosty przykład to np. strata bliskiej osoby.
Jedni się załamią, a drudzy się pogodzą, bo innego wyjścia nie mają.
W tym przypadku psychika odgrywa główną rolę w człowieku.
Od bólu fizycznego nikt nie ucieknie i w każdym przypadku będzie on taki sam.
Jak ktoś połamie nogę to wiadomo jest, że zesra się z bólu.
No chyba, że mówimy tutaj o kaskaderach, którzy się ranią zawodowo.
Psychika to łatwy temat jak ktoś potrafi sobie z nią radzić.
Mnie nigdy nic tak mocno nie zgięło nawet śmierć bliskiej jak złamana noga w wypadku komunikacyjnym gdzie do bólu fizycznego zostałem zmuszony się przyzwyczaić, bo skutki złamania siedzą we mnie od 3 lat.
Także ja całkowicie od tej zasady odbiegam i widzę ją inaczej.

View more