Խանդոտ եմ: Խանդը էդ ավելի շատ ինչ-որ մեկին կամ ինչ-որ բան կորցնելու վախն ա: Իսկ ի՞նչն ենք մենք վախենում կորցնել: Էն ինչ սիրում ենք, էն ինչը թանկ ա մեր համար ու համարվում ա մեր կյանքի մի մասը: Եթե ինչ-որ մարդ չի վախենում, ինչ-որ բան կորցնել, կարելի ա արդյո՞ք ասել, որ մարդը սիրում ա դա... իհարկե ոչ:
Էն որ դախոտ ու տգետ աղջիկներ կան է,որ լիքը ուզողները են ունեննում,ու հեշտ ու արագ մեկին կպցնում են ու ապրում,բայց աղջիկներ էլ կան խելքները գլխին,սիրուն,բայց մենակ:Ինչիա տենց?
Ի՞նչն ա մարդու՝ որպես անհատ ձևավորման վրա ամենից շատը ազդեցություն ունենում ՝ ընտանիքի դաստիարակությու՞նը, գենե՞րը, միջավա՞յրը, ինքը մարդն իրա ընտրություններո՞վ, թե՞...(քո տարբերակը)🙂