Happy Me

17 yılım lan 17 yıl az mı ? beşikten mezara beraberlik bu olsa gerek gerçek kardeşlik gerçek dostluk somut bi tanıma ihtiyaç duysam pınar ve damlayı kullanırım onlar kardeşliğin dostluğun simgesi bende, her zaman beraberiz bi günümüz ayrı geçmiyoo be moralimiz bozuk olsun 2 dakkamı insanın keyfi bozuk olmaz lan bi araya gelince anında geçiyo yani moralde bozuk olamıyo imkanı yok canımız sıkkın oldumu bi mesaj bi telefon hemen yetiyo bizim taktik buuu :D anında espri anında bi gülme tutuyo bizi zaten :D hiç bi zaman birbirimizden gizlimiz saklımız olmadı şuana kadar 17 yıl boyunca bi kere bile birbirimizin kalbini kırmadık incitmedik ne zaman olursa olsun ister gece ister gündüz ne zaman birbirimize ihtiyacımız olsa biz yine birbirimizin kapısını çaldık bu hayatta kardeşimdeyip güvenebileceğim insan iyiki var İŞTE DOSTLUK İŞTE KARDEŞLİK <3

View more

çok boş hissediyorum boşa yaşıyorum niye varım demiyo değilim diyorum defalarca sorguluyorum herşeyi herkesi evreni durduk yere boktan bi sıkıntı geliyo işte nefret ediyorum ondan mutluyum ama değilim gibi sanki hayatıma sıçıp giden insanlar var gibi pişmanlıklarım var gibi ama ben pişman olmayı sevmem ki neden bu duyguları taşıyorum bilmiyorum o kadar doluyum ki birisi gelsin ve beni anlasın istiyorum yanımda olsun destek çıksın istiyorum anlatamadıklarımı herşeyimi paylaşmak istiyorum sevmek aşık olmak falan değil ha sakın bunlarla alakalı değil ben birine birilerine sonuna kadar güvenmek istiyorum en yakınım olsun istiyorum bazen birinin omzunda saatlerce ağlamak bazen boş boş gezmek sadece yürümek biraz nefes almak aklımı toplamak birilerinin benimle olduğunu bilmek sığınıcağım hep beni dileyip benimle gülebilecek benimle ağlayacak dost,sevgili,arkadaş hangisi olursa farketmez ben bundan istiyorum gülünce mutlu olduğunu sanan insanlardan nefret ediyorum mesela belkide gülümsemek zorundayım nerden bilebilirsin ki söyleyemediğim dertlerim var gizlemek zorundayım nerden bilebilirsin ki ? gülmek mutluluğun simgesi demişler ama bu bildiğin acılarını üzüntülerini kamufle etmeye yarayan bişey alakası yok mutlulukla.kandırılıyoruz aslında . bazen kendime en yakın bulduğum insanlara bile sus pus oluyorum ben kimseye bişey anlatmak istemiyorum kendi kendime konuşmak bi gün kafayı yicem az kaldı bazen böyle kimseyi istemiyorum yanımda bitek şu kişi olsunda demiyorum o yeter falan atarlarına giderlerine hiç girmedim kim olursa olsun beni anlasın yakınım olsun yeter bazen sevmek istiyorum ama dur diyo biyerden bi ses sonu aynı herşeyin almadınmı sen dersini ? tabi yalnızlığımla mutluyum yanımdakilerle mutluyum diyorum işte yine her zamanki gibi duygusuz asabi hissediyorum gülesim gelmiyo gelsede gülmek istemiyorum öyle işte bazen insanları kırsam kendim üzülüyorum ben pişman oluyorum zamanı geriye alalım diyorum ama yaşananlar yaşandı ve bitti bile gerisine ne gerek var ertesi günün güzel olacağına kendimi ne kadar inandırsamda olmuyo yapamıyorum ben inandırsam bile ertesi gün dünden bile beter olabiliyo bazen fazlasıyla yenik düşüyorum ama ayağa kalkınca benden güçlüsü yok .

View more