@PaulinaBebelska

Ból żąda, by go czuć.

Ask @PaulinaBebelska

Sort by:

LatestTop

Previous

Related users

Co się dzieje? Mogę napisać na priv?

Nie chcę z nikim gadać.
'Wciąż pamiętam ów świt, gdy ojciec po raz pierwszy wziął mnie ze sobą w miejsce zwane 'Cmentarzem Zapomnianych Książek'. Szliśmy ulicami Barcelony. Były pierwsze dni lata 1945 roku. Miasto codziennie dusiło się pod naporem szarego jak popiół nieba i słonecznego żaru, zalewającego Ramblę Santa Monica strumieniem płynnej miedzi.
- Danielu, to, co dzisiaj zobaczysz, masz zachować wyłącznie dla siebie - ostrzegł mnie ojciec. - Nikomu ani słowa. Nikomu. Nawet twojemu przyjacielowi Tomasowi.
- Nawet mamie? - spytałem cichutko.
Ojciec westchnął, ukryty za tym swoim smutnym uśmiechem, który jak cień towarzyszył mu nieodłącznie przez całe życie.
- Nie, oczywiście, że nie - odparł, spuszczając głowę. - Przed nią nie mamy tajemnic. Mamie możesz mówić wszystko.
Szalejąca tuż po wojnie domowej epidemia cholery zabrała mi mamę. Pochowaliśmy ją na cmentarzu Montjuic w dniu moich czwartych urodzin. Pamiętam tylko, że padało przez cały dzień i całą noc, a kiedy zapytałem tatę, czy niebo też płacze, nie był w stanie słowa z siebie wykrztusić. Mimo upływu sześciu lat, nieobecność mamy była dla mnie wciąż jakimś omamem, krzykiem ciszy, której nie potrafiłem jeszcze zagłuszyć słowami. (...) Wyrastałem pośród książek, zaprzyjaźniając się z niewidzialnymi postaciami żyjącymi na rozsypujących się w proch stronach, których kolor mam do tej pory na palcach. (...) Tata siedząc w pokoju jadalnym, słyszał mnie czasami i płakał skrycie.
Pamiętam, że tego czerwcowego dnia obudził mnie mój własny krzyk. Serce łomotało mi tak, jakby dusza chciała wyrwać się z piersi i uciec schodami w dół. Tata przybiegł natychmiast i wystraszony przytulił mnie do siebie usiłując uspokoić.
- Nie mogę przypomnieć sobie przypomnieć jej twarzy. Nie mogę przypomnieć sobie twarzy mamy. - wyszeptałem bez tchu.'

View more

Jak tam Pauliś?

Niestabilnie.
'Tuż przed śmiercią uświadomiłem, że wszelkie mity, jakie stworzyli ludzie na jej temat, są z gruntu fałszywe. Nie widziałem żadnego białego światła na końcu ciemnego tunelu. Przed moimi oczami nie przesuwały się sceny z całego życia. Nie witały mnie anielskie chóry, ani dziewicze hurysy. Moja dusza nie lewitowła pod sufitem, aby stamtąd podziwiać porzucone ciało. Tylko jednego byłem dojmująco pewien - bardzo pragnąłem żyć.'
Jak tam Pauliś

#OBS ✋ O czym najczęściej myślisz? ?

sometimes_wistfully’s Profile Photozagubiona
O kim*
'Raz na jakiś czas trafiamy na człowieka, z którym natychmiast zaczynamy się czuć swobodnie - może być to ktoś spotkany w kolejce do odprawy celnej, siedzący obok w poczekalni biura ubezpieczeń albo kelnerka w restauracji. Nagle ni stąd, ni zowąd jedno z nas przestaje się pilnować i stwierdza, że świat jest do dupy, a drugie to potwierdza.'
OBS  
O czym najczęściej myślisz

Jutro piąteczek, kto się cieszy? ?

sometimes_wistfully’s Profile Photozagubiona
'Nie wiem dlaczego, ale wydawało mi się, jakbym cały czas czekała na niego, sama o tym nie wiedząc, i nie tyle cieszyłam się, co poczułam ulgę, że znów pojawił się w moim życiu. Jakaś dziwna, ale ważna część mnie zapragnęła rzucić mu się na szyję jak wybawcy i krzyknąć: 'Dzięki Bogu, jesteś wreszcie! Czemu tak długo? Chodźmy stąd.'
Jutro piąteczek kto się cieszy

Milego dnia,obserwuje

'Kiedyś za bardzo zależało mi na ludziach. Za bardzo się do nich przywiązywałam i za szybko ufałam. Dzisiaj, to ja się od nich oddalam i czekam na ich krok. Dzisiaj, to ja jestem tą, o którą trzeba walczyć. Zmieniłam się. Zrozumiałam, że nie warto starać się dla kogoś, kto nie stara się dla Ciebie.'
Milego dniaobserwuje

Next

Language: English