Nie leci.
Szczera wersja - ostatni rok był dla mnie prawdziwą katorgą i dopiero teraz bardzo powoli odzyskuję chęci do funkcjonowania w społeczeństwie oraz wychodzę do ludzi.
A zatem witam Was ponownie z jeszcze większą dawką miłości i wszystkiego co mogę podarować moim fikcyjnym przyjaciołom, których nie mam. Nadal kocham Macieja i trójkąty, a szczekanie na pociągi staje się moją codziennością podczas patrzenia jak się pasą w swoim naturalnym środowisku pod przejazdem. Ponad to do mojej miłości dołączyły też tramwaje!
Mam nadzieję, że ask zupełnie nie wymarł w tym czasie.
Kocham Was~