αмαηđα

Po pierwsze, bardzo dziękuję Ci za wszystkie pytania, jakie dane jest mi od Ciebie otrzymywać! To przemiłe :)
,,Czy są chwile w których tęsknisz za przeszłością?"
Szczerze?
Raczej nie odczuwam tęsknoty za tym co było, jedynie czasami lubię sobie powspominać zarówno, to co było pozytywne jak i negatywne w moim życiu.
Pierwsze ze względu na całe dobro, które ze sobą wniosło do mojego marnego żywota.
Drugie ze względy na to, jakiego pstryczka w nos za to otrzymałam oraz jakie lekcje z tego wyniosłam.
Ludzie niepotrzebnie tracą swój czas na cierpiętnicze rozpamiętywanie przeszłości, analizowanie każdego szczegółu, nawet sprzed wielu miesięcy czy lat wstecz.
Warto jest żyć tu i teraz i starać się postępować zgodnie z samym sobą, tak aby zaowocowało to w przyszłości ;)
A teraz standardowo, załącznik w postaci piosenki, którą aktualnie bardzo lubię:
https://www.youtube.com/watch?v=aOD43neIwO4&index=55&list=PLRlx4HdFfJNuYoptPbGNM9A3MPJAFVVPu

View more

Podczas przerwy świątecznej dzień w dzień oglądałam serial The Walking Dead.
Bardzo polubiłam pewnego staruszka zwanego imieniem Hershel.
Mimo, iż na początku działał mi on na nerwy, to z czasem stał się jednym z moich ulubionych bohaterów.
Jego śmierć z rąk podłego i fałszywego 'Gubernatora' doprowadziła mnie do płaczu.
Serialowa postać, Hershel'a Greene'a zalicza się do tych, które ujmują widza swoją dobrocią, silną potrzebą przetrwania dla bliskich, a także umiejętnością logicznego myślenia.
Ten Bogobojny staruszek uratował życie wielu bohaterów.
Podsumowując, nie zasługiwał na to, żeby ktokolwiek obcinał mu głowę...
. * * * * . * * * * . * * * * . * * * * . * * * * . * * * * . * * * * . * * * * .
Twórcy TWD użyli tej piosenki w jednym z odcinków czwartego sezonu.
Moim zdaniem została idealnie dobrana do sceny z udziałem Hershel'a...
https://www.youtube.com/watch?v=DaH4W1rY9us

View more

"Kosogłos (Mockingjay)" autorstwa Suzanne Collins.
W ciągu bieżącego roku przeczytałam już dziesiątki książek. Jednakże żadna jednak nie wywarła na mnie tak ogromnego wrażenia jakie pozostawił po sobie Kosogłos... Najtrudniej było zmierzyć się z ostatnimi rozdziałami powieści.
Łzy towarzyszyły mi przy każdej kolejnej stronnicy.
Epilog spotęgował we mnie emocje, które nagromadziły się od momentu kiedy uświadomiłam sobie, że brnę ku końcowi tej niesamowitej opowieści.
Czy tak wyobrażałam sobie zakończenie?
Szczerze powiedziawszy pytanie powinno brzmieć: Czy ja w ogóle dopuszczałam do siebie jakiekolwiek zakończenie losów Katniss Everdeen? Nie, nie potrafiłam, a tym czasem musiałam się z nim zmierzyć.
Po przeczytaniu całej trylogii czuję niedosyt. Tak bardzo będzie mi brakowało wielu bohaterów.
Na swój własny sposób utożsamiałam się z tym co przeżywała Katniss.
Po cichu marzyłam o kimś takim jak Peeta.
O moim własnym nieidealny ideale...
Razem z końcem książki nadeszły refleksje. Zdałam sobie sprawę z tego, że czasami zbyt emocjonalnie przeżywam wydarzenia zawarte na stronicach książek. Wiem jednak, że jest to we mnie głęboko zakorzenione, że jest to częścią mnie.
Pragnę podkreślić, że Kosogłos nie należy do mdłych powieści gdzie wszystko kręci się wokoło miłości głównych bohaterów. Suzanne Collins ukazała przede wszystkim mechanizm ludzkiego umysłu. To w jaki sposób rozumujemy w poszczególnych sytuacjach. Naszą przebiegłość, rządzę władzy, relacje z bliskimi. To do czego może doprowadzić wojna panująca na świecie oraz te pomniejsze bitwy, które codziennie staczami sami ze sobą.
Warto przeczytać tą książkę, chociażby po to, aby choć na chwilę oderwać się od zwykłej rzeczywistości.
Polecam zrobić to przed premierą pierwszej kinowej części Kosogłos'a (listopad 2014), ponieważ zapewniam was, że żaden reżyser nie zafunduje wam takich efektów jakie otrzymacie od waszej własnej wyobraźni.

---

https://www.youtube.com/watch?v=jaCCYL7TXLY

View more

Szczerze powiedziawszy ze mną bywa różnie.
Są momenty kiedy mam ochotę rozpłakać się lecz upragnione łzy nie nadchodzą.
Są chwile kiedy próbuję bezskutecznie opanować swoje emocje lecz moje policzki zalewa morze łez.
Są również sytuacje kiedy łzy przychodzą wtedy kiedy ich potrzebuję.
Ostatnia opcja jest dla mnie najbardziej korzystna.
Pozwala mi się opanować, oczyszcza ze zbędnych emocji, rozjaśnia umysł.
Zwykle kiedy ostatnia łza spłynie po moim policzku czuję się o niebo lepiej.
Zdarzają się również niewarte opisu wyjątki.

---

~Nie miałam ostatnio czasu, aby odpowiadać na pytania.
Myślę, że w najbliższym czasie się to zmieni.

---

Christina Perri znowu zachwyciła mnie swoją twórczością.
https://www.youtube.com/watch?v=FvbErM6ZTBA
"The world is coming down on me and I can't find a reason to be loved."

View more

Zdecydowanie zgadzam się z tym zdaniem.
My ludzie mamy tendencję do wyobrażania sobie rzeczy, które nijak się mają do rzeczywistości.
Fantazja pomaga nam zobrazować w myślach nasze najskrytsze marzenia.
Dar z niebios czy raczej nasze przekleństwo?
Ciężko stwierdzić, bo każdy inaczej z niej korzysta.
Czasami wyobraźnia podsuwa nam wizję czegoś idealnego.
Zaczynamy tego z całej siły pragnąć lecz nie możemy tego otrzymać, bo ma to swoje urzeczywistnienie jedynie w naszej fantazji.
Sprawia nam to ból, przebija nasze serce niewidzialnym sztyletem, doprowadza na skraj psychicznej wytrzymałości.
Dam wam radę.
Nie wierzcie w ideały, one nie istnieją.
Twardo stąpajcie po ziemi, zamiast wyobrażać sobie zbyt wiele.
Coś co wydaje się perfekcyjne w waszej podświadomości może was rozczarować w realnym świecie.

View more

Kiedyś byłam bardziej otwartą osobą niż jestem teraz.
Nie umiałam sobie sama radzić z problemami.
Potrzebowałam rady drugiego człowieka, albo chociaż jego uwagi.
Teraźniejszość nie ma już praktycznie powiązań z tym co było.
Jest tyle problemów, które mnie w tym momencie męczą, a o ich istnieniu nikt nie ma pojęcia.
Wolę zamykać się w moich czterech ścianach, włączać smutną muzykę i rozmyślać.
Po co obarczać kogokolwiek tym co mnie dręczy.
Większość moich przyjaciół często nie ma nawet pojęcia, że akurat mam zły humor, bo nie daje tego po sobie poznać.
Tak jest lepiej.
Tylko ja i moje kłopoty.
Niech myślą, że jestem wciąż tą samą dziewczyną, którą znali.
Ja myślę, że się zmieniłam.
Kiedyś byłam pesymistką, teraz już raczej realistką.
Czasem nawet optymistką.
Jest coś co mnie wyniszcza.
To miłość... ale o tym kiedy indziej.
To dziwne, ale pomimo tego wszystkiego potrafię się jeszcze szczerze uśmiechać.
Chyba jest dla mnie jakaś nadzieja :)
Kocham moich przyjaciół i mam nadzieje, że nie mają mi za złe tego, że nie o wszystkim im mówię.
Nie mają nawet pojęcia jak bardzo jestem im wdzięczna za wszytko co mnie z ich strony spotkało <3
Ah, zapomniałabym!
''Irytują mnie pocieszenia w rodzaju: słońce świeci, wszystko będzie dobrze'' - w 100% zgadzam się z tymi słowami. Sama nigdy nikogo w ten sposób nie próbuję wspierać, bo wiem, że lepiej szczerze napisać co ktoś robi źle i nakierować go na właściwą drogę, niż bezsensownie pocieszać.

View more

Witam również, jest mi niezmiernie miło, iż uraczył mnie Pan tym oto pytaniem.

---

Ależ oczywiście, że mogłabym sięgnąć do zakamarków mojego umysłu i podzielić się z wami czymś co może okazać się naprawdę przydatną życiową radą. Z reguły jestem otwarta na ludzi i potrafię wysłuchać tego co mają mi do powiedzenia. Indywidualna rozmowa pozwala lepiej zrozumieć problem drugiego człowieka i wesprzeć go za pomocą dobrej rady. Tu nie chodzi o to, żeby podać komuś gotowe rozwiązanie jak na tacy tylko o to, aby pokazać mu ścieżkę, która sama go do tego zaprowadzi.
Po tym jakże przynudzającym wstępie napisze wam coś prosto z serca:
Zanim podejmiecie pochopnie (a przez słowo pochopnie mam na myśli pod wpływem impulsu/emocji) jakąś ważną decyzje zastanówcie się nad tym 2 razy albo nawet 3.
...Nie układa Ci się ostatnio w związku? Nie kończ tego! Każdy ma gorsze momenty w swoim życiu a ja wiem z własnego przykładu, że będziesz tego później żałować, bardzo żałować. Kto wie, może wam się jednak uda i będziecie ze sobą szczęśliwi.
...Przyjaciel Cię zawiódł? Nie traktuj tego jak zwrotu przeciwko Tobie. To, że raz nie podołał zadaniu nie oznaczy, że nie nadaje się już na osobę godną zaufania. Pozwól mu się wytłumaczyć, spróbuj go zrozumieć.
...Kochasz kogoś? Jeśli tak to przestań myśleć tylko o swoim samopoczuciu, a zwróć uwagę na problemy ukochanej osoby. Być może to od Ciebie właśnie potrzebuje najwięcej wsparcia, ale nie potrafi Ci o tym powiedzieć wprost.
...Uważasz, że wpadłeś w dołek emocjonalny? Możesz się z niego łatwo wydostać! Wystarczy, że będziesz więcej rozmawiać z ludźmi i przede wszystkim zaczniesz cieszyć się z małych rzeczy. Po prostu przestań zamartwiać się drobnostkami, więcej się uśmiechaj, zacznij interesować się samopoczuciem najbliższych, poświęć więcej czasu na to co kochasz i nie pozwól złemu nastrojowi sobą zawładnąć.
Udało Cię to już osiągnąć? To trzymaj się tego i doceń to co masz! :D

---

Tak wiem, miała to być jedna życiowa rada lecz kiedy zaczęłam to pisać w mojej głowie zdanie po zdaniu układały się kolejne. Mam cichą nadzieje, że ktoś weźmie sobie moje słowa do serca zamiast przejść koło nich obojętnie.

View more

Oczywiście, że tak!
Kiedyś ludzie nie mieli komputerów, ajfonów, tabletów i tych innych "cudownych" urządzeń XXI.
W tych latach powstawała też najlepsza muzyka! Przykładowo czasy swojej świetności miał wtedy mój ukochany zespół Guns N' Roses! Oraz inne wspaniałe zespoły takie jak Queen, Nightwish, Scorpions, Aerosmith, Pink Floyd, Nirvana, R.E.M, No Doubt, U2, Red Hot Chilli Peppers, Sting, The Beatles, Depeche Mode, Bon Jovi, Metallica, The Doors, a także wielu niesamowitych solistów jak Michael Jackson, Whitney Houston, Bryan Adams, Joan Osbourne, Celine Dion, Elton John, Eric Clapton, Robbie Williams.
Cieszy mnie bardzo, że wielu z wymienionych przeze mnie artystów tworzy wspaniałą muzykę aż do dziś.
Na uwagę zasługują także filmy, które powstały w tamtych czasach. Klasyki, które cieszą się ogromną popularnością, aż do dziś. Nie będę jednak podawać przykładów, ponieważ gdybym chciała wypisać chociaż połowę z tych, które uważam za urzekające zajęłoby mi to większość odpowiedzi.
Teraz napiszę coś nietypowego.
Pomyśl o swoich dziadkach. Czy są oni jeszcze małżeństwem? (bądź byli, aż do chwili śmierci? zdaję sobie sprawę, że mogłeś/aś stracić, któregoś z nich jeszcze jako dziecko tak jak ja). Przykładowo rodzice mojej mamy byli małżeństwem, aż do śmierci mojego dziadka. Z kolei rodzice mojego taty są małżeństwem, aż do dnia dzisiejszego. Pewnie zastanawiasz się jak to możliwe w dzisiejszych czasach kiedy co chwile słyszy się, że ktoś się rozwodzi. Otóż naszym wspaniałym dziadkom dane było poznać się właśnie w tych cudownych latach 60-90, kiedy to ludzie nie umawiali się na randki poprzez facebook'a. Tamtymi czasami rządziły inne zasady, brało się ślub z miłości, sprawiało sobie gromadkę małych dzieci pomimo tego, iż czasy były ciężkie i cieszyło się z tego co się ma. Ludzie nie miewali błahych zmartwień na głowie. Stąpali twardo po ziemi. Dzieci się nie buntowały (oczywiście wyjątki się zawsze zdarzają) i szanowały swoich rodziców. Nie mogły zamknąć się w swoich czterech ścianach, bo były potrzebne do pomocy. Spędzali beztrosko czas na świeżym powietrzu od wschodu słońca, aż do zachodu.
Moim zdaniem tamte czasy były o wiele lepsze od naszych i szczerze zazdroszczę każdemu kto mógł w nich dorastać.

View more

Dziękuję Ci bardzo za to pytanie. Moim zdaniem nie jest ono nawet w najmniejszym stopniu dziwne, gdyż z pewnością odzwierciedla przemyślenia wielu ludzi. Szczerze powiedziawszy ja wielokrotnie zastanawiałam się nad tym jak ludzie zareagowaliby na moją śmierć. Jak bardzo byłoby im ciężko? Czy płakaliby za mną?
Gdybym mogła pojawić się na własnym pogrzebie skorzystałabym z tej szansy. Byłabym wdzięczna każdemu kto przyszedł i wyrozumiała dla tych którzy nie podołali zadaniu, gdyż być może ich to przerosło lub nie znaleźli na to czasu. Byłabym wyrozumiała dla wszystkich prócz jednej osoby. Jestem świadoma tego, że mogłoby zabraknąć człowieka dzięki któremu (bądź z którego winy) pojawiłam się na tym świecie - mojego taty. Gdybym była zdolna do odczuwania czegokolwiek po śmierci pewnie byłoby to jak cios w moje niebijące już serce. Mój tata mieszka ponad tysiąc kilometrów stąd. Nie dogaduję się z nim. Szczerze powiedziawszy to go nienawidzę, choć pewnie w głębi mojego jeszcze żwawo bijącego mięśnia sercowego znajdują się jakieś pokłady miłości przeznaczone dla jego osoby. Tak, byłoby mi przykro nie widząc go na własnym pogrzebie. Świadoma tego, że nikt mnie nie widzi, a tym bardziej nie odczuwa mojej obecności stawałabym przed wybraną osobą twarzą w twarz i ostatni raz na nią spoglądała. Chciałabym przeniknąć duszę każdego z osobna, aby dowiedzieć się co czuje w głębi siebie, gdyż wiem, że są uczucia, których nie sposób ukazać poprzez mowę ciała czy słowa. Kiedy ceremonia dobiegłaby końca, a trumna z moim ciałem zostałaby wpuszczona do głębokiego dołu i zakryta betonową pokrywą - odeszłabym. Odeszłabym do mojej Utopi, do mojego własnego Edenu i już nigdy więcej nie spoglądałabym na twarze śmiertelników.

---

~ "To the outside: the dead leaves, they're on the lawn before they died, had trees to hang their hope. "
https://www.youtube.com/watch?v=cMFWFhTFohk

View more

Na początek pragnę Ci podziękować za Twoje wspaniałe pytania, postaram się w przeciągu przyszłego tygodnia na nie odpowiedzieć ♥

---

Moim zdaniem wredność może mieć więcej niż jedno wcielenie:
- Kiedy można to nazwać zaletą? Wydaje mi się, że w sytuacji, gdy (przykładowo) nasz przyjaciel jest trochę uszczypliwy i wydaje nam się wredny. Wiadomo, że nie robi tego celowo, aby nas zranić czy obrazić. Może w ten sposób próbuje zmotywować nas do działania, bo wie, że jak powie, iż wszystko będzie dobrze to wcale nam tym nie pomoże.
- W większości przypadków ludzka wredota jest jednak wadą. Ludzie bywają podli dla innych bez żadnych uzasadnionych powodów. Sprawia im satysfakcję, gdy kogoś urażą. Często doprowadzają w ten sposób jakąś niewinną istotę nawet do (O ZGROZO) samobójstwa.

---

Wiem, że nie wyczerpałam tematu, ale chciałam podać chociaż po jednej zalecie i wadzie.
Prawda jest taka, że każdy ma w sobie przynajmniej odrobinę wredności. Może nie wszyscy jesteśmy tego świadomi, ale w przypływie zdenerwowania nawet najmilszej osobie może wymknąć się niemiłe słowo.

View more

Ciężko będzie wybrać tylko jedną piosenkę do każdej z literek, ale... challenge accepted :D

---

A ♥ "Another Love" - Tom Odell
B ♥ "Beautiful War" - Kings Of Leon
C ♥ "Clocks" - Coldplay
D ♥ "Drunk" - Ed Sheeran
E ♥ "Everybody Hurts" - R.E.M
F ♥ "Fluorescent Adolescent" - Arctic Monkeys
G ♥ "Guilty All The Same" - Linkin Park
H ♥ "Hurts Like Heaven" - Coldplay
I ♥ "Ignorance" - Paramore
J ♥ "Jubel" - Klingande
K ♥ "Kiss Me" - Ed Sheeran
L ♥ "Liar Liar" - Cris Cab
M ♥ "Mirrors" - Justin Timberlake
N ♥ "No Light No Light" - Florence + The Machine
O ♥ "Only Hope" - Mandy Moore
P ♥ "Pyro" - Kings Of Leon
Q ♥ Queen " - Don't Stop Me Now"
R ♥ "R U Mine" - Arctic Monkeys
S ♥ "Starlight" - Muse
T ♥ "The Adventures Of Rain Dance Maggie" - Red Hot Chili Pappers
U ♥ "Undisclosed Desires" - Muse
V ♥ "Velerie" Glee Version
W ♥ "Wildest Moments" - Jessie Ware
X ♥ Nie znam żadnej piosenki, która zaczynałaby się na tą literę.
Y ♥ "Young Folks" - Peter, Bjorn John
Z ♥ Zedd ft. Hayley Williams " - Stay The Night"

---

W 2 przypadkach w pierwszej kolejności podałam wykonawcę, a później tytuł, gdyż nie byłam w stanie znaleźć piosenki zaczynającej się na Z i Q, którą bym lubiła.

View more