Bazıları vardır "öylesine" sevmez. Her önüne gelenle bir şey yaşayamaz. Severse uzun sever, o aşk onun aylarını, yıllarını alır. Çünkü mesela "zor zaman" diye bir şey yoktur onun için. "Her zaman" yanında olmak ister. Sen "git" dersin, yine de gidemez. Sen "unut" dersin yine de unutamaz. Çünkü kalbine koymuştur seni.
Bu akşam farkettim ki sana olan hislerim eskisi gibi değildi artık. Bitmişti belki de tükenmişti. İçimden bir şeyler kopuyor.. Yoruyor beni yine de direniyorum. Başıma gelen en güzel şeydin belki de ama şimdi gidişini hüzünlü bir tiyatronun ardından ayağa kalkıp alkışlar gibi alkışlıyorum. Bir yanım eksik, bittiğin için üzülüyorum.
Hani biriyle konuşurken ağlayacağını hissedersin de öylece kalırsın. Konuşamazsın, ağzını açacağın anda gözyaşlarının akacağını bilirsin çünkü. Karşındaki farketmesin diye susarsın, başını yana çevirirsin. Çok kötü be.
Çok acıyacak ama bir süre sonra kesilecek acıların. Çünkü bir yerden sonra acımaz daha fazla. Hep bir boşluk olacak derinlerde, ama çöplerde batar okyanusun dibine.