Nahuli mo na bang nakatitig sa'yo yung crush mo? Tapos biglang awkward smile na lang kayo haha Ganun sakin madalas kaya akala ko crush niya rin ako. Di pala.
Story time!
It happened on my freshmen year sa HS. There's this guy na lagi akong tinitingnan. As in lagi kong nahuhuling nakatingin sa akin. Bilang ako ay competitive, nilalaban ko lang siya ng tingin. Tuwing Science class namin, sila 'yong class na gumagamit ng room bago kami. Bago ang Science class ay vacant namin kaya madalas naghihintay kami sa labas ng room habang 'di pa sila dinidismiss.
Tapos magtititigan talaga kami. Para nga'ng naging competition sa amin kung sino ang unang babawi ng tingin. Madalas siyang talo kasi tatawagin siya ng teacher niya, na teacher din namin. Haha. Syempre, sila 'yong nasa klase that time. Mayabang siya kapag nasa outside ng class. Kapag kasama niya ang mga friends niya, out of nowhere tatawagin niya ang name ko at mang-aasar. Eventually, he was able to get my name on a very funny incident. Since then, ayon nga titigan begins.
Naging magkapitbahay pa kami. And my childish heart thought it is something magical. Like, out of all the people, magiging kapit-bahay ko siya? Eventually, I fell in love with him. 'Yon talaga ang term kasi since freshmen until senior year, ang pagkagusto ko sa kanya. But no one ever confirmed the feeling. Naging tuksuhan lang siya ng mga friends namin, even neighbors. But no one confirmed nor deny the feeling. Haha.
Last news about him was he became a dad and married a woman I don't know. I'm happy for him. I hope the baby got his beautiful brown round eyes. 😊
It happened on my freshmen year sa HS. There's this guy na lagi akong tinitingnan. As in lagi kong nahuhuling nakatingin sa akin. Bilang ako ay competitive, nilalaban ko lang siya ng tingin. Tuwing Science class namin, sila 'yong class na gumagamit ng room bago kami. Bago ang Science class ay vacant namin kaya madalas naghihintay kami sa labas ng room habang 'di pa sila dinidismiss.
Tapos magtititigan talaga kami. Para nga'ng naging competition sa amin kung sino ang unang babawi ng tingin. Madalas siyang talo kasi tatawagin siya ng teacher niya, na teacher din namin. Haha. Syempre, sila 'yong nasa klase that time. Mayabang siya kapag nasa outside ng class. Kapag kasama niya ang mga friends niya, out of nowhere tatawagin niya ang name ko at mang-aasar. Eventually, he was able to get my name on a very funny incident. Since then, ayon nga titigan begins.
Naging magkapitbahay pa kami. And my childish heart thought it is something magical. Like, out of all the people, magiging kapit-bahay ko siya? Eventually, I fell in love with him. 'Yon talaga ang term kasi since freshmen until senior year, ang pagkagusto ko sa kanya. But no one ever confirmed the feeling. Naging tuksuhan lang siya ng mga friends namin, even neighbors. But no one confirmed nor deny the feeling. Haha.
Last news about him was he became a dad and married a woman I don't know. I'm happy for him. I hope the baby got his beautiful brown round eyes. 😊
Liked by:
the end is near
the polly-gloat