Derman olacak bir sözün yoksa " dedi meczup ", Derdimi meşgul etme ! ......

Başlamayacakmış gibi gelmişti, bitmemiş gibi gitti. Kaçmak mıydı gitmek miydi anlamadım. İnsan böylesi bir gidişte neye doğru ilerlerdi? Kaderden kaçmak mıydı bu gidiş, yoksa kadere miydi? Tutuştu böylesi gitmelere hazırlıksız çıra yüreğim.....

Büyüdüm artık..... Kolay kolay pes etmiyorum... Üzmüyorum kendimi, aklıma getirmiyorum. Boş veriyorum,geçiştiriyorum, umursamıyorum.... Canımı yakan insanların peşinden. koşardım,artık koşmuyorum.Gitmeyi göze alabilen hiç kimse için kılımı kıpırdatmıyorum. Şarkılar canımı acıtmıyor,filmler duygulandırmıyor,insanlar üzemiyor artik.....

Hani, çok güçlü bir akıntıya karşı yüzmeye çalışırken birden vazgeçip kendini akıntıya bırakırsın ya, öyle bir şeydi işte......

Herkesin ne olursa olsun hayatta kalmak için savaşım verdiği bu dünyada, ölmeye karar verenleri anlamak kolay mı?.....

Ama bir tabutun üstündeki çiçeklerin ne anlamı olabilir ki?.....

Kaçtığım bütün savaşların yaralarını taşımaktan yoruldum.....