Dzień zleciał i dobrze, teraz można pić.
Przemyślenia te same co wczoraj.
Może być tak, że pewnego dnia zrobi się poważnie i nie będzie "przebacz". Na razie piecze mnie ucho, intrygujące jak bardzo jestem obiektem zainteresowania, jednocześnie nie będąc w środku wydarzeń, tak mocno, że obrabiają mi dupę. Piecze mnie tak od godziny +/- i to coraz mocniej. Z przesądów raczej to się zwykle sprawdza, mało wierzę w takie rzeczy. A myślę, nawet jestem pewna, że mają używanie, bo różne słuchy także i do mnie docierają. A ja sobie cierpliwie obserwują i nie uczestniczę w tym. Jestem sobą, zawsze będę, nie mam nic do ukrycia i jestem szczera zawsze. A, że ludziom to nie odpowiada, albo robiąc mi koło dupy, albo śmiejąc się ze mnie - naprawdę mam się tym przejmować? Oni i tak nie są moimi przyjaciółmi.
Wyostrzone zmysły.
Trzeba mieć oczy i uszy dookoła głowy, aby być dobrym, doskonałym obserwatorem. Ja się staram taka być. Przeważnie rzadko się mylę.
Dziś nawet krakałam.