İyi insanlara iyi sonlar yok

Kaçıyorum iyi olmanın yetmediği o yerlerden

Ben iyi olmaya çalıştıkça insanlar vicdanımı darpetti

Hayatın bir şekilde devam ediyor oluşunu buruk bir tebessümle karşılıyorum

Dünyanın başıma yıkıldığı gecenin sabahı bile her yüze gülücük saçardım

Hangi yüzüne baksam insanların, karar veremem

Bir kucak dolusu sevgi biriktirdim içimde ve bir kamyon dolusu nefret devasa biçimde

Kötü insanları tanıma senesi

Ben şimdi bu yolları içim buz kesmiş, kalbim soğumuş bir şekilde geçiyorum teşekkürler her şey için

Kocaman bir kalabalığın ortasında dizlerimi karnıma çekiyorum