Według mnie to kwestia doświadczenia.
Ci, co się cieszą, za pewne doznali wiele goryczy, ale zobaczyli potem, że życie może być piękne, że ma sens. Albo po prostu nauczyli się doceniać wszystko, co mają.
Ci, co się nie cieszą z życia:
- nie doznali w życiu prawdziwego cierpienia i dotychczasowe życie ich "nudzi", dlatego nie są szczęśliwi,
- albo cierpią w dalszym ciągu i nie potrafią dostrzec/nie ma kto im pokazać dobrych stron życia, tego co piękne.:)