taki mały ktoś.

nastrój może mi poprawić każdy miły gest czy słowo. zwykły uśmiech od jakiejkolwiek osoby jest miły :) to gdy ktoś mnie przytuli czy po prostu rozbawi. każdy gest na swój sposób może poprawić mi nastrój.
ale najbardziej nastrój poprawi mi ta JEDYNA OSOBA, która zrobi cokolwiek miłego.

najbardziej żałuję tych niewypowiedzianych słów, tych niewykonanych gestów i niezawartych znajomości.
najbardziej żałuję, że zraniłam tych, którzy byli dla mnie wszystkim i znaczyli więcej niż cokolwiek.
najbardziej żałuję tego, że zaufałam osobom, którym nie powinnam ufać pod każdym względem.
najbardziej żałuję wszystkich błędów, które popełniłam, popełnię i popełniam.
najbardziej żałuję tego, że istnieją uczucia.

to czy zasługuje na drugą szansę - zależy od osoby.
jeśli zraniła kogoś, bo tego chciała - nie uważam, że powinna dostać drugą szansę.
jeśli zraniła kogoś, pod wpływem innej osoby - druga szansa jest dla takiej osoby właściwym wyjściem.
gdy rani nas osoba, na której nam zależy jesteśmy w stanie dać jej drugą szansę, chociażby dlatego, że nie chcemy jej stracić. chcemy ją zatrzymać.
nigdy nie myślimy o tym, ile jeszcze możemy przez nią cierpieć, dając jej "drugą szansę", która zapewne okazuje się 10, 20 czy 30 z kolei ...
czasem lepiej jest pozwolić odejść drugiej osobie niż cierpieć przez nią, tylko dlatego, że dostała "drugą szansę".

wierzę, że istnieje prawdziwa miłość. taka, której nie zniszczy nic ani nikt. taka, która przetrwa wszystko.
wierzę, że istnieje osoba, która jest dla mnie odpowiednia, która mnie pokocha taką jaka jestem a nie taką jaką miałabym być, która mnie zrozumie, wysłucha, pocieszy, a nawet pomilczy jeśli będzie taka potrzeba. będzie osobą stworzoną dla mnie. będziemy się dopełniać w każdym calu.
wierzę, że istnieje prawdziwa miłość z odpowiednią osobą, która przytrafi się każdemu z nas. wystarczy tylko WIERZYĆ.

łatwiej jest wybaczyć, ponieważ nigdy nie zapomnimy o żadnej WAŻNEJ dla nas osobie i nie zapomnimy o krzywdzie, którą nam wyrządziła.
nie "przejdzie" nam z czasem, ponieważ czas nie leczy ran, tylko przyzwyczaja nas do bólu.
jeśli zależy nam na tej osobie to jesteśmy w stanie wybaczyć jej wszystko w granicach możliwości.

częściej myślę o przeszłości, o tym co było. jakie zrobiłam błędy. najczęściej obwiniam się za przeszłość i nie ma chyba żadnego logicznego wytłumaczenia na to dlaczego. często bolą mnie te sytuacje, które często były dobre, tylko dlatego, że już nigdy nie wrócą, być może też dlatego, że były z tymi osobami, które teraz znaczą dla mnie nic.
chyba wcale nie myślę o przyszłości, nawet tej najbliższej...