Aquariss ۝

"To już ponad rok, moje życie dłuży się i dłuży. Ponad rok bez ludzi, ludzkie odruchy coraz bardziej zanikają, cóż wszystko jest tylko tym co sam stworzyłem. Jestem z tych krórzy twierdzą że życie jest tylko... Ehhh, życie, życie co byśmy bez niego zrobili? Przez cały zasrany czas uczymy się czegoś nowego, ciekawość bierze górę. Jeśli piekło istnieje na prawdę, to właśnie w nim jest moje miejsce. Są pewne kurewkskie granice które sami ustalamy i pomimo tego że to my je tworzymy nagminnie je łamiemy. Gdzie tu sens? Jedna zapałka, ogień w oczach i zanim się zoriętujemy okazuje się że sprzedaliśmy duszę diabłu, ewentualnie bogu. Nie jest ważne którego z nich wybierzesz, i tak nie ukryjesz tego co jest w tobie najgorsze. Zanim stałem się tym kim jestem teraz nie wiedziałem że człowiek jest tak perfekcyjny, po prostu trzeba pogrzebać trochę wewnątrz. Proszę cię, zamknij na chwile oczy. Co słyszysz? Bicie serca czy ciszę? Jeśli ciszę to wiedz że jesteś z tych najgorszych. Cisza, brak emocji, brak człowieczeństwa... Jesteś taki jak ja, brak jakiegokolwiek współczucia. Nic nas nie powstrzyma, nie ma dla nas granic których nie ominiemy. Jednak z czasem będziesz czuć ciepło, podczas snu ujrzysz serce i zamilkniesz. Z łowcy staniesz się nikim, będziesz się wić po kątach niczym ćma. To będzie koniec, wyjrzyj przez okno. Horyzont, niebo - To wszystko to twoja dusza piękna ale nie trzeba długo czekać aż coś zniszczy ten piękny widok. Nie bój się czytaj dalej a i ty dowiesz się do czego jest zdolny ludzki umysł"~ Jonathan Horce

---

Zero tolerancji, samodestrukcja poprzez życie. Jesienny wieczór, widzę swój oddech. Resztki duszy wylatują ze mnie z każdym oddechem. Szereg latarni, jedna z nich migocze. Jest nie pewna, nie pewna tego co przyniesie kolejna z serii noc. Krępuje się przy księżycu, jest taki duży niczym całe zniekształcone zło które czyha za mną, jest moim cieniem. Chcąc, nie chcąc jest moją kochakną. Wie kiedy śpię, wie kiedy tęsknie. Wypływa ze mnie litrami, biała śmierć. Metamorfoza w cokolwiek. Jesteś tylko 3 kroki od domu, przerażona i samotna. Gdzie się nie spojrzysz są twoje "przyjaciółki", nie trzeba długo myśleć żeby wiedzieć które z nich trzymają męski testosteron w ustach aż do finału. Ludzie nocy, krwawe zabawy w kanałowe szczury. Moja skłonność do zapachu krwi, ta patologia mnie dobija. Boże, jeśli kochasz ludzi to czemu pozwalasz mi na te makabryczne czyny? Boże, jeśli istniejesz. Jeśli MNIE kochasz to czemu tyle kosmatych myśli rozrywa mi głowę? Czemu? Jeśli tylko jestem powstrzymaj mnie, teraz. Pokaż co potrafisz. Światło tli się w pewnym domku, nikt nic nie przeczuwa. Cóż, chyba że księżyc. Zawsze daje blask na śmierć, nawet na tą najgorszą. Może po prostu nie boi się prawdy. Szykuj się, bo wchodzę bez pukania.

View more

-Mamo! Mamo! ~Krzyczała mała dziewczynka.
-Co się stało kochanie? Jest druga nad ranem, miałaś koszmar?
-Nie, tata znowu przyszedł.
-Kwiatuszku, tata od roku jest u Pana Boga, tęsknisz za nim poprostu. Chodź, przytulę cię.~ Objęła małą dziewczynkę.
-Tata pytał się czy mogę z nim iść..~Mruknęła cicho.
-Możesz, możesz. No, idź spać.~Ucałowała czule jej czoło.
Biedna, już ponad rok od tego tragicznego wypadku a ona nadal nie może się z tym pogodzić. Z resztą ja też nie mogę, to wszystko moja wina.

---

*Trzask drzwi*

---

Co to za chałas? Elize to ty? Elize? Elize?! Brak odpowiedzi, pobiegłam czym prędzej do jej pokoju, Elize nie było, była tylko kartka.
"Już nigdy nie ujrzysz naszej córki, zabrałem ją. Nie szukaj nas bo i tak nie znajdziesz. Zabiorę ci wszystko co masz ; Przyjaciół, rodzinę... Wszystko, chce żebyś cierpiała tak jak ja cierpiałem przez ciebie."

---

Takie tam bazgroły : o

View more