To śmieszne, bo od zawsze miałam jakiś minimalny problem czytania ze zrozumieniem. Nie żeby jakiegoś wielkiego kalibru, ale wspominała mi o tym nawet moja nauczycielka w klasie 1-3, że to prawdopodobnie przez moje wrodzone roztrzepanie lecę po tekście kilkukrotnie i i tak nie przeczytam prawidłowo. XD Tym samym zauważyłam sens tego pytania dopiero po przeczytaniu odpowiedzi na nie przez kogoś innego, które wyświetliło mi się na tablicy. XD
Odpowiadając więc NA TEMAT stwierdzam, że nie wiem. Nie wiem, co obecnie mam ze sobą zrobić, że nie tylko nie skończyć w ten sposób, ale w ogóle robić w życiu coś, co da mi radość i satysfakcję, bo za dużo rzeczy chcę i utkwiłam w takim martwym punkcie. Ale możliwe, że to spojrzenie w przyszłość natchnęłoby mnie jakąś większą motywacją i spięłabym się bardziej, robiąc po prostu więcej.
Ale gdyby już nic mi nie zostało, to serio grałabym na ulicy XD Nawet bez tego bym pograła.