Ανέστης.

Ωραία τύπισσα η ζωή, χίππισα χαλαρή
άραζε πάνω σε ένα δέντρο από το βράδυ ως το πρωί
Δεν νοιαζόταν για ποτατί, μόνο για τη στιγμή
κι απ’ όλη την αρνητικούρα είχε απομακρυνθεί

---

Σαν μ’ αγαπά τη ρωτούσα, με μούντζωνε με την πατούσα
μου ‘λεγε άντε βρες τις τσούλες σου να κάνετε παρτούζα
‘Επινε μπάφους και ούζα, μαριχουάνες στην μπλούζα
μαζί της αν ξενυχτούσα καμιά τζουρίτσα ρουφούσα
Κολλούσα, σαν ρόδα κυλούσα, όπου κι αν πήγαινε ναι
μα όπου κι αν βρισκότανε το έκανε τεκέ
της άρεσε, ταξίδευε από μέρη σε μέρη
κι απ’ όλη την ημέρα γούσταρε πολύ το μεσημέρι
Έβλεπε tom και jerry, τη θυμάμαι με σπασμένο χέρι
την ρώταγα που χτύπησε και μου ‘λεγε «ποιος ξέρει;»
θα `τανε μαστουρωμένη και γι ‘αυτό
δεν την παρεξηγώ που δε θυμόταν το σκηνικό
ήταν ωραίο μωρό, την σκεφτόμουνα με παρεό
να μ’ αγκαλιάζει και να βγάζει λίγο λίγο το μαγιό
yo yo yo, πως να στο πω ρε συ, την είχα ερωτευτεί
την σκεφτόμουν κάθε μέρα, κάθε ώρα και στιγμή

---

Ωραία τύπισσα η ζωή, χίππισα χαλαρή
άραζε πάνω σε ένα δέντρο από το βράδυ ως το πρωί
Δεν νοιαζόταν για ποτατί, μόνο για τη στιγμή
κι απ’ όλη την αρνητικούρα είχε απομακρυνθεί

---

Μου ‘λεγε ξέρω τι θες, βότκα και σεξ
από αυτές τις βραδιές, τις τέρμα αμαρτωλές
ωραία τύπισσα που λες, ξυπόλητη γυρνούσε
σ’ όλο το λιμάνι και πάντα χαμογελούσε
τύπισσα ω yes, με μηδέν ενοχές
έκανε ότι έκανε και τ’ άφηνε πίσω στο χθες
σκουλαρίκια, κοχύλια, ζαλισμένη σαν μπίλια
το σώμα της εδώ και το μυαλό της κάτι μίλια
την τεκίλα την έπινε μόνο μες την αρβύλα
καφρίλα μα δε γνώρισε τρόπους ούτε φαμίλια

---

Ωραία τύπισσα η ζωή, χίππισα χαλαρή
άραζε πάνω σε ένα δέντρο από το βράδυ ως το πρωί
Δεν νοιαζόταν για ποτατί, μόνο για τη στιγμή
κι απ’ όλη την αρνητικούρα είχε απομακρυνθεί

---

Είχε την τέλεια φάτσα, κι όλο το μαλλί της ράστα
ήταν άστα κι η καλύτερη της φίλη μία γλάστρα
αγαπούσε τη φύση όπως το πρόβλημα τη λύση
το χασίσι αερόστατο κι η τύπισσα σε πτήση
προς Jamaica, απ’ τον ήλιο κάηκα
ή σε νησάκια για να δει τα ψαροκάικα
μια μέρα κλαίγοντας μου λέει πως ήθελε μια Harley
που να χει πάνω σε αερογραφία τον Bob Marley
χα! η τύπισσα τρελή για τα καλά
το μυαλό της είχε γίνει βούτυρο απ’ το βρωμά
σκηνικό, την δέσανε μπάτσοι μ’ ένα κιλό
μα αυτή το έβαλε φωτιά μέσα στο περιπολικό
μαστούρωσαν κι οι δυο, την είχαν δει γλεντζέδες
κι αυτή τους λέει «ε, ψιτ, παίδες, τις χειροπέδες»
σε μια ώρα στο λιμάνι χαλαρή σε μια αιώρα
κι οι μπάτσοι να την ψάχνουνε σ’ ολόκληρη την χώρα
ποιος ξέρει που είναι τώρα;ίσως μπήκε στη στενή
ίσως να ρουφάει ρούμι στο πιο τέλειο νησί
ίσως να έχει βρει την αληθινή αγάπη
ίσως να κάνει παρτούζες με δυο λευκούς κι έναν αράπη
ίσως πριν λίγο την συνάντησες και σου ‘κλεισε το μάτι
ίσως να είσαι τυχερός και να την ρίξεις στο κρεβάτι
όμως φιλάρα, να θυμάσαι κάτι,
πως η ζωή είναι πουτάνα στο κρεβάτι
όμως φιλάρα πρέπει να θυμάσαι κάτι,
πως η ζωή είναι πουτάνα στο κρεβάτι...

---

Ωραία τύπισσα η ζωή, χίππισα χαλαρή
άραζε πάνω σε ένα δέντρο από το βράδυ ως το πρωί
Δεν νοιαζόταν για ποτατί, μόνο για τη στιγμή
κι απ’ όλη την αρνητικούρα είχε απομακρυνθεί

View more