Stoję sobie na przystanku, oczywiście widziałem Chrusię gdzieś tam w tyle, ale już miałem "ustawione" w głowie, żeby udawać, że jej nie lubię. Tymczasem ona podchodzi i mnie zaczepia... a ponieważ niestety nie umiem być w rzeczywistości tak bezduszny jak tu opisuję, a szkoda, bo chciałbym, to tak wyszło, że chwilę porozmawialiśmy i na pożegnanie zapytałem, czy mogę ją objąć, a ona, że pewnie (w ogóle jak to możliwe, że coś takiego mi przeszło przez usta, przecież ja nie jestem typem osoby, która przełamuje strach?) - patrzę, a tu zza BMK wychyla się CeCe i gapi się na nas... dobrze, że byłem totalnie zakłopotany swoim wysypem gorąca na ciele, bo pasowałoby do niej podejść i spytać, czemu jak coś, to mnie unika, a tak to wszędzie jest i wszędzie mnie lustruje (a tak naprawdę, to nawet bez tego bym nie miał odwagi nawet na nią popatrzeć, a co dopiero podejść i cokolwiek powiedzieć)...