Ben istiyorum ki yorulmadan, yormadan yaşayalım. İçimizde şüphe olmadan sevip sevilelim, beraberken de özgür olunabilsin. İnsanlar birbirlerini “onu neden yaptığını biliyorum” diyebilecek kadar tanısınlar. Kalbinden emin olarak yaşamanın güzelliğini elimizin tersiyle itmeyelim.
“insan, diyorum; öyle durduk yere soğumuyor hayattan ve insandan. susuyor ve sustukça biriktiriyor ve sonra ya içindekileri haykırıyor ya da sessizce uzaklaşıyor. herkesten ve her şeyden.”
Her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünmek gerçekten beni çok yoruyor. Keşke hiçbir şeyi kurcalamadan, incelemeden yaşayan dümdüz birisi olabilseydim.