Każdy bez wyjątku myślicie że nie zasługujecie na szczęście bo nie wierzycie w siebie i jeśli znacie kogoś kto myśli że nie zasługuje na szczęście to powiedzcie mu że niech uwierzy w siebie!Nawet jak popełniłaś coś złego Mam nadzieje że pomogłam
Myślę, że jest to spowodowane ludzką, może trochę chorą ambicją, zawsze chcemy więcej niż mamy, niż możemy. Nie jest to takie złe, bo lepiej wyznaczać sobie nowe cele, trochę przy tym narzekają, lecz chyba lepsze to, niż kompletny brak rozwoju. Co do nie doceniania rodziców, moim zdaniem wiąże się to z tym, że rodziców mamy i już, tak samo jak dom. Jest dla większości z nas kompletnie nierzeczywiste, że mogłoby ich w naszym życiu zabraknąć, tak naprawdę człowiek docenia dopiero to, co stracił... Ja na przykład po śmierci Cioci doceniłam moją rodzinę, która mieszka daleko ode mnie i od tego czasu bardzo dbam o to, by często tam jeździć oraz dzwonić :) Jednakże to, że ich mam zauważyłam dopiero, gdy coś straciłam, tak to już działa...