Po pierwsze i najważniejsze - bycie samemu nie oznacza samotności.
Samotność rodzi się w niezrozumieniu wśród tych, którzy powinni być nam ostoją.
Ludzie mają kuku na punkcie związków, od których uzależniają swoją wartość.
Prawda jest taka, że trzeba nauczyć się być samemu ze sobą, bo jeśli nie będziemy w stanie tego udźwignąć, to będziemy pakować się w toksyczne relacje.

Nie tyle lubię, co po prostu jestem sam, chociaż jest to dość przyjemny stan. Ale też samotność ogólna to co innego niż samotność uczuciowa. Lubię tę swobodę, którą daje samotność. To, że nie muszę się nikomu tłumaczyć ze swoich działań i decyzji, mogę, tak jak ostatnio, zdecydować, że jadę sobie na tydzień na Bałkany, spakować się i po prostu pojechać. Albo jak w zeszłym tygodniu, chciałem po prostu iść do kina, to poszedłem i tyle. Poza tym samotność pozwala skupić się na osiąganiu swoich celów i realizacji własnych ambicji.
Miłość może być piękna, ale na razie to dla mnie pewien odległy ideał.
Podobają mi się te słowa o samotności jako symbolu egzystencji. Bo w końcu rodzimy się i umieramy samotnie. Zawsze.

Mnie samotność nauczyła miłości do samej siebie. 💁🏻‍♀️

Wolał bym mieć kogoś do kogo będę mógł się przytulić pogadać wesprzeć swoim wsparciem lecz to miałem ale przez głupotę straciłem

Lubie samotnosc

Tak. Jestem introwertykiem

Trzeba umieć być samej i z kimś, prędzej czy później i tak możemy być sami

Na ludziach średnio można opierać swoje szczęście. Dlatego też ludzie szukają niezależnego bytu który będzie ich kochał niezależnie od tego jacy Oni są.
Wiec w normalnym życiu każdy kto dzielił się miłością, ją otrzyma z powrotem. Kto dzielił się wiedzą, będzie miał jej coraz więcej. Kto prosi ten otrzyma, kto przeklina ten gówno wcina 😁