Wstaw fotkę swojej najgłupszej z głupich min!
o matko, ale tu zaniedbanie.
Ask @justjohnhere
Wyobraź sobie, że przez jeden dzień możesz mieszkać w czyimś umyśle – kogo wybierzesz?
perełki, odpiszę wam wszystkim jutro.
Liked by:
Lili Grandemalion
Hachi
(924) Toni
Ochłonąwszy po krótkiej drzemce, wygrzebała z jego torby świeży bandaż. Chyba się nie obrazi... Jej już był brudny, sfatygowany i ledwie trzymał się na udzie. Zabrała się skrupulatnie za ponowne obandażowanie nogi. Rana była wąska lecz dość głęboka, tym razem dokładnie zatamowała dźgnięcie.
-Szczerze mówiąc, to zjadłbym owsiankę. -no tak, standardowo. Kiedy John był wyjątkowo zmęczony... to mówił przez sen. Wartownicy zawsze śmiali się z jego tyrad, monologów i wypowiedzi, których mimochodem słuchali. Czasem mówił z sensem, coś znaczącego. Zazwyczaj były to jakieś bezsensowne zdania, które jego umysł po prostu generował. -Ale bez porzeczek, oszalałaś?
Liked by:
Lili Grandemalion
(924) Toni
Related users
A dla mnie. Chciałbym zaproponować Panu rp, o ile to nie problem i nie łączy Pan historii.
A bardzo chętnie.
Tylko proszę o rozpoczęcie.
Tylko proszę o rozpoczęcie.
Liked by:
(924) Toni
Murase Ayaumu
Zasnęła dość szybko, lecz nie dane jej było korzystać z ów czynności zbyt długo. Noga piekła i pulsowała tępo nie dając jej spokoju. Przebudziła się zlana zimnym potem. Rehabilitacja będzie dość ciężka. Podniosła się i pokuśtykała do okna by odetchnąć łapczywie chłodnym powietrzem. Oparła się czołem
-chłopak tymczasem nadal spał. Dość spokojnie jak na niego. Zwykle jego sen był lekki, nawet podczas spoczynku pozostawał czujny. Teraz nawet się nie wiercił, jak to miał w zwyczaju, tylko leżał w jednej pozycji - zwinięty w kłębek na lewym boku. Był naprawdę, naprawdę zmęczony. Potrzebował tego snu. Kamiennego, spokojnego, mocnego snu.
Halo, halo dzień dobry
halo halo zależy dla kogo.
Liked by:
Murase Ayaumu
-Nie będziesz miał wtedy jak mnie obarczać, przypominam.- pokręciła głową z dezaprobatą, ponownie obracając się doń tyłem.- Nie możemy tu długo zostać. Spróbuję się wieczorem rozeznać w plotkach, czy nie ma w pobliżu bezpiecznej strefy- przymknęła oczy- Trzeba zdobyć pieniądze...
-Żadnej odpowiedzialności. -powiedział mrukliwie, po czym zaciągnął się ostatni raz. Zgniótł papierosa i przeciągnął się. Kiedy usłyszał słowa dziewczyny, przez jego twarz przebiegł lekki grymas. Po chwili jednak znów jego miejsce zajął lekki uśmieszek. -Wszystko w swoim czasie Lu. Teraz jest czas odpoczynku, więc...- tu chłopakowi przerwało ziewnięcie, które wyrwało się z jego ust. -Przepraszam. Więc idziemy spać. -dokończył, kuląc się na lewym boku.
Liked by:
Murase Ayaumu
Valerie
Światło
Asami-chan
Dziękuję bardzo za pozwolenie ❤ więc: 1. Czy lubi Pan czytać? 2. Co robi Pan w wolnym czasie? 3. Czy w RP jest dużo faktów z Pana prawdziwego życia? To tak na dobry początek ^^
1. Jasne że tak, uwielbiam. Książki to moja tru lov.
2. Czytam, spotykam się ze znajomymi, słucham muzyki, gram w cs'a, piszę. Nic ambitnego.
3. Nie, raczej niewiele.
2. Czytam, spotykam się ze znajomymi, słucham muzyki, gram w cs'a, piszę. Nic ambitnego.
3. Nie, raczej niewiele.
Liked by:
Murase Ayaumu
Asami-chan
Anderson
Mogę Pana porwać na małe przesłuchanie, jestem ciekawa kilku rzeczy :3
Oczywiście że tak.
Proszę mnie śmiało porywać. B)
Proszę mnie śmiało porywać. B)
Liked by:
Murase Ayaumu
Asami-chan
Anderson
Valerie
-Za to "Mała" to powinnam się obrazić- mruknęła pod nosem, unosząc się do siadu. Ruszyć się trzeba... o Jashinie... Wyciągnęła paczkę i wystawiła jednego papierosa po chwili wtykając mu go między usta. -Jak się udusisz to nie moja wina, jasne?
-Nieeee, nie zrobisz mi tego Lu. nie obrazisz się. Nie moja wina, że jesteś mała. -powiedział, uśmiechając się kącikiem ust. Po chwili, kiedy między jego wargami znalazł się papieros - uśmiechnął się szerzej.
-Jesteś aniołem Lu, dziękuję- wyszczerzył się i lekko podniósł, żeby wyciągnąć z kieszeni plecaka zapalniczkę. Na jego szczęście - działała. Już po chwili John wypuścił z ust kłąb dymu.
-A co uduszenia się... To nie obarczę cię odpowiedzialnością. Jestem prawym i honorowym obywatelem. -prychnął, po czym znów się zaciągnął.
-Jesteś aniołem Lu, dziękuję- wyszczerzył się i lekko podniósł, żeby wyciągnąć z kieszeni plecaka zapalniczkę. Na jego szczęście - działała. Już po chwili John wypuścił z ust kłąb dymu.
-A co uduszenia się... To nie obarczę cię odpowiedzialnością. Jestem prawym i honorowym obywatelem. -prychnął, po czym znów się zaciągnął.
-Głupi jesteś, czy głupi? Masz astmę człowieku i palić chcesz?- obróciła sie w jego stronę, karcąc samym spojrzeniem. Oczywiście,że można było kupić na dole, jednak nie uważała to za dobry pomysł by go w tym uświadamiać. Poza tym sama miała jeszcze pół paczki.
-Chyba głupi... Ale nie jestem pewien. Może jednak głupi?- zaśmiał się głupawo, przeciągając na posłaniu. -Mała, palę już długo, ale okazjonalnie. Staram się nie przesadzać, w końcu nie chcę się dusić do piętnaście minut, co nie...- zmrużył oczy, patrząc na swoją towarzyszkę. -Zaufaj mi. Ten jeden papieros niczego nie zmieni, a ja poczuję się lepiej. No Lu, nie bądź taka. -powiedział proszącym tonem.
Wyraz twarzy nieco jej złagodniał. Pokręciła głową z dezaprobatą i ponagliła go ruchem dłoni-Nie marudź, John. Jednak doceniam fatygę- gdy już w końcu dotarli do pokoju Lu rzuciła się na jeden z materacy-Śpij, teraz możesz odpocząć. Tu jest bezpiecznie
-Och, czuję się taki doceniony, to tyle dla mnie znaczy!- westchnął teatralnie. Kiedy weszli do pokoju, jego oczy wręcz rozbłysły na widok materaców. Szybko wręcz rzucił się na jeden z nich.
-Okej, to jest najwygodniejszy materac na całym świecie- mruknął, zwijając się w kłębek. Oczy mu się kleiły, ale w ostatniej chwili zwrócił się jeszcze do jasnowłosej.
-Hej, Lu...- powiedział sennie- Da się tu kupić papierosy?- nie palił przez cały dzień. Miał wrażenie, że to mogłoby choć trochę go odstresować.
-Okej, to jest najwygodniejszy materac na całym świecie- mruknął, zwijając się w kłębek. Oczy mu się kleiły, ale w ostatniej chwili zwrócił się jeszcze do jasnowłosej.
-Hej, Lu...- powiedział sennie- Da się tu kupić papierosy?- nie palił przez cały dzień. Miał wrażenie, że to mogłoby choć trochę go odstresować.
http://justpaste.it/q5mj
John szedł ulicą, pocierając zziębnięte, czerwone dłonie. W ustach miał niezapalonego papierosa. Standardowo, większość osób po drodze patrzyło na niego jak na debila, a kilka proponowało ogień. Od jednak odmawiał i szedł dalej. Czemu? Relaksował go sam fakt trzymania papierosa w ustach. Poza tym, nie opłacało mu się nawet go zapalać - szedł tylko do ulubionej kawiarni, żeby napić się czegoś gorącego. Popchnął drzwi i zobaczył, że lokal jest pełny.
-No bez jaj...- jęknął, szukając wzrokiem wolnego miejsca. Para, para, grupa przyjaciół, jacyś staruszkowie, para, chłopak w czarnym płaszczu, para... Chłopak w czarnym płaszczu. Siedział sam. John zmrużył oczy i podszedł do niego, uśmiechając się kącikiem ust.
-Hej, mógłbym się dosiąść na chwilę?- zapytał trochę zakłopotany, przejeżdżając dłonią po włosach.
-No bez jaj...- jęknął, szukając wzrokiem wolnego miejsca. Para, para, grupa przyjaciół, jacyś staruszkowie, para, chłopak w czarnym płaszczu, para... Chłopak w czarnym płaszczu. Siedział sam. John zmrużył oczy i podszedł do niego, uśmiechając się kącikiem ust.
-Hej, mógłbym się dosiąść na chwilę?- zapytał trochę zakłopotany, przejeżdżając dłonią po włosach.
http://justpaste.it/q5dw
-Okej, okej. Przepraszam. -uniósł ręce w obronnym geście. Postanowił, że już się zamknie. W końcu dziewczyna nie okazywała uczuć zbyt często i skoro teraz pokazała, że jest urażona - to musiał trochę przesadzić. Naburmuszył się lekko, kiedy dziewczyna otworzyła drzwi.
-No wiesz co, ja chciałem się popisać materiałem, a taka Lu mi otwiera drzwi zamiast mnie. Niefajnie. -mruknął, jednak potulnie poszedł za swoją towarzyszką.
//przepraszam za marność i tempo odpowiadania, ale moja wena jest taka 2/10.
-No wiesz co, ja chciałem się popisać materiałem, a taka Lu mi otwiera drzwi zamiast mnie. Niefajnie. -mruknął, jednak potulnie poszedł za swoją towarzyszką.
//przepraszam za marność i tempo odpowiadania, ale moja wena jest taka 2/10.
Liked by:
Valerie
Scarlet Dead
Sophie Parker
• Role Play •
Anderson
Światło
http://justpaste.it/q56k
-O mnie zapomnij, o mnie się nie martw...- zaintonował, po czym umilkł. Kiedyś kochał śpiew, ale potem stwierdził, że to totalnie niepraktyczny talent i przestał robić cokolwiek innego poza nuceniem.
-"Jestem to jestem"? Jedyne co jestem, to pewien, że beze mnie byłoby ci smutno i nudno. -mruknął, unosząc kącik ust w uśmiechu. Jednak kiedy usłyszał wzmiankę o wytrzymaniu, a także groźbę, jego pseudouśmiech zgasł.
-Słuchaj mała. Widać, że czujesz się bardzo silna, mocna czy Bóg wie co jeszcze. Jednak pamiętaj, że nie oddałem ci tylko ze względu na grzeczność i szacunek do kobiet. -powiedział, po czym przetarł oczy dłonią.
-Co nie znaczy, że jeśli nadal będziesz postępować w ten sposób, to moja cierpliwość będzie niewyczerpana. -dokończył, wzruszając ramionami i odwracając wzrok.
-"Jestem to jestem"? Jedyne co jestem, to pewien, że beze mnie byłoby ci smutno i nudno. -mruknął, unosząc kącik ust w uśmiechu. Jednak kiedy usłyszał wzmiankę o wytrzymaniu, a także groźbę, jego pseudouśmiech zgasł.
-Słuchaj mała. Widać, że czujesz się bardzo silna, mocna czy Bóg wie co jeszcze. Jednak pamiętaj, że nie oddałem ci tylko ze względu na grzeczność i szacunek do kobiet. -powiedział, po czym przetarł oczy dłonią.
-Co nie znaczy, że jeśli nadal będziesz postępować w ten sposób, to moja cierpliwość będzie niewyczerpana. -dokończył, wzruszając ramionami i odwracając wzrok.
Co myślisz o śniegu?
Nie wiem, ale mam ochotę napisać coś gejowatego. ;//
http://justpaste.it/q2ut
-Zdam się na ciebie. Najwyżej będę szedł nadzwyczajnie wolno, bo nie ma sensu wyrywać do przodu, skoro to ty wiesz, dokąd idziemy. -mruknął, zwalniając i zrównując tempo chodu z dziewczyną.
-Myślisz, że będzie tam możliwość, żeby ktoś trochę bardziej profesjonalnie niż ja obejrzał to paskudztwo na twojej nodze?- zapytał po chwili, odwracając głowę w stronę swojej towarzyszki. Jaki on był zmęczony. Miał ochotę po prostu siąść i zasnąć, położyć się na mchu, cokolwiek. Oddałby wszystko za to, żeby znów mieć swój prywatny śpiwór z tajną kieszenią na papierosy. Jednak mógł o nim tylko pomarzyć - został w bezpiecznej strefie, w sali, którą określano jako sypialnia. Tam też wdarli się niemartwi.
Przeklęte potwory.
-Myślisz, że będzie tam możliwość, żeby ktoś trochę bardziej profesjonalnie niż ja obejrzał to paskudztwo na twojej nodze?- zapytał po chwili, odwracając głowę w stronę swojej towarzyszki. Jaki on był zmęczony. Miał ochotę po prostu siąść i zasnąć, położyć się na mchu, cokolwiek. Oddałby wszystko za to, żeby znów mieć swój prywatny śpiwór z tajną kieszenią na papierosy. Jednak mógł o nim tylko pomarzyć - został w bezpiecznej strefie, w sali, którą określano jako sypialnia. Tam też wdarli się niemartwi.
Przeklęte potwory.
Liked by:
Valerie
Anderson
『』Nicolas Michael Cole
~RP~
Światło
(Agacie po prostu. Th ma niestety podchwytliwą odmianę po polsku.) *pokręciła głową odmownie* Dam radę... chyba. *powiedziała cicho. Oparła się o maskę samochodu i przyjrzała papierowi, jednak ciało odmówiło jej posłuszeństwa i zaczęła osuwać się na bruk*
Skoro tak mó... Jasna cholera, Agatha!- chłopak przerwał w połowie zdania, widząc że coś jest ewidentnie nie tak - rudowłosa właśnie zasłabła. Złapał ją zanim zdążyła upaść na chodnik.
-Mała, co jest?- był zdenerwowany. Nie miał pewności, czy dziewczyna jest przytomna, dlatego przysiadł na bruku, obejmując ją. Martwił się. Dziewczyna przeżywała straszne chwile, bał się, że to wszystko mogło ją przerosnąć.
-Mała, co jest?- był zdenerwowany. Nie miał pewności, czy dziewczyna jest przytomna, dlatego przysiadł na bruku, obejmując ją. Martwił się. Dziewczyna przeżywała straszne chwile, bał się, że to wszystko mogło ją przerosnąć.
Jakie miejsce jest Twoim zdaniem idealne na pierwszą randkę? Dlaczego tak sądzisz?
Ej girls, odpiszę dziś później (mam nadzieję), bo dzisiejszy dzień był skomplikowany i w ogóle. ;-;
http://justpaste.it/q2u8
-Dzięki...- wydusił z siebie, po czym gwałtownie zaczerpnął powietrza z inhalatora. Gdy to zrobił, powoli usiadł. Nadal używał urządzenia. Po kilku wdechach schował inhalator do kieszeni. Zamknął na chwilę oczy, po czym odepchnął się od ziemi i wstał.
-Dobra, chodźmy. Nie mamy dużo czasu, a jeśli mnie usłyszały, to jesteśmy totalnie udupieni. -kiedy mówił, nie patrzył na dziewczynę. Zamiast tego wbił wzrok w kruka, który radośnie pozbawiał niemartwego oka.
-Dobra, chodźmy. Nie mamy dużo czasu, a jeśli mnie usłyszały, to jesteśmy totalnie udupieni. -kiedy mówił, nie patrzył na dziewczynę. Zamiast tego wbił wzrok w kruka, który radośnie pozbawiał niemartwego oka.
Liked by:
Valerie
Anderson
Vampire Princess
Światło
http://justpaste.it/q2tq wybacz, że tak zwlekam z odpowiedziami, ale szykuję się jednocześnie na sylwestra ^^
//okej ( ͡° ͜ʖ ͡°)
-Spokojnie, ty tu jesteś kaleką, nie ja. -burknął, dołączając do dziewczyny, a już po chwili ją wyprzedzając o parę kroków. Nagle poczuł, jak jego gardło zaciska się. Stanął w miejscu. Po chwili zaczęły się duszności. Zaklął w myślach. Zapomniał o tej pieprzonej astmie!
-W bocznej... kieszeni. Inha...ator- wykrztusił do swojej towarzyszki. Sprawiło mu to spory problem, bo musiał powstrzymywać okropny kaszel, który mógłby być dla nich zgubny. Z całej siły zatkał usta pięścią.
-Szybko, błagam!- szepnął, odwracając się do jasnowłosej.
-Spokojnie, ty tu jesteś kaleką, nie ja. -burknął, dołączając do dziewczyny, a już po chwili ją wyprzedzając o parę kroków. Nagle poczuł, jak jego gardło zaciska się. Stanął w miejscu. Po chwili zaczęły się duszności. Zaklął w myślach. Zapomniał o tej pieprzonej astmie!
-W bocznej... kieszeni. Inha...ator- wykrztusił do swojej towarzyszki. Sprawiło mu to spory problem, bo musiał powstrzymywać okropny kaszel, który mógłby być dla nich zgubny. Z całej siły zatkał usta pięścią.
-Szybko, błagam!- szepnął, odwracając się do jasnowłosej.
Liked by:
Valerie
Anderson
Vampire Princess
Światło
http://justpaste.it/q2t2
-Przecież. Kurwa. Nie śpię. -powiedział przez zaciśnięte zęby, stając prosto. Zaczynał mieć trochę dość tej całej Lu, którą jeszcze przed chwilą dosłownie nosił na rękach. Potarł dłonią policzek, w który go uderzyła.
I wcale nie miał ochoty jej oddać, wcale.
I wcale nie powstrzymał go jedynie szacunek do kobiet.
-Wzdłuż rzeki?- powtórzył, unoszac brwi- Tej rzeki, z której niedawno wyszliśmy? I na której brzegu roiło się od niemartwych?- upewnił się, a na jego twarzy pojawił się lekki grymas.
I wcale nie miał ochoty jej oddać, wcale.
I wcale nie powstrzymał go jedynie szacunek do kobiet.
-Wzdłuż rzeki?- powtórzył, unoszac brwi- Tej rzeki, z której niedawno wyszliśmy? I na której brzegu roiło się od niemartwych?- upewnił się, a na jego twarzy pojawił się lekki grymas.
Liked by:
Valerie
Anderson
Vampire Princess
Kate Kavangham
Światło
http://justpaste.it/q2sa
-Okej, o nic więcej nie pytam- sarknął, po czym oparł rękę o drzewo. Adrenalina powoli przestawała w nim buzować, więc chłopak zaczynał odczuwać skutki uderzenia w głowę i doby bez snu, a także stresu ostatnich godzin. Przed oczami lekko mu się ćmiło. To jednak nie powinno go powstrzymywać. Dlatego opierając się o drzewo, nieco chwiejnie wstał.
-To co, masz pomysł w jakim kierunku iść? Może sprawdzimy gdzie jest najbliższa BS?- zapytał, patrząc w ziemię i mocno mrugając.
-To co, masz pomysł w jakim kierunku iść? Może sprawdzimy gdzie jest najbliższa BS?- zapytał, patrząc w ziemię i mocno mrugając.
Liked by:
Valerie
Anderson
Vampire Princess
Flo Grey
Światło
http://justpaste.it/q2rw
Co do...- krzyk dziewczyny w jakimś stopniu go orzeźwił. Mimo przeraźliwego bólu głowy podniósł się. Wyrwał sztylet dziewczyny z ciała, a także chwycił swój hak i pobiegł w stronę jasnowłosej, która jakąś marną gałązką próbowała sobie radzić z dwójką pozostałych "przy życiu" potworach.
-Heeej! Tutaj!- reakcja zombie nie była do końca taka jaka oczekiwał - myślał, że rzucą się w jego stronę, a te tylko na chwilę zatrzymały się i popatrzyły na niego. Ta chwila wystarczyła, by rzucić dziewczynie sztylet - celował nieco w bok, żeby jej nie zranić - i uśmiercenie jednego potwora. Drugi warknął rozjuszony i skoczył na chłopaka, ten jednak szybko wbił mu hak w twarz, po czym kucnął przy blondynce.
-Wszystko dobrze? Nie zraniły cię?- spytał, oddychając ciężko i rozgladając się. Nie miał zamiaru znów dać się zaskoczyć.
-Heeej! Tutaj!- reakcja zombie nie była do końca taka jaka oczekiwał - myślał, że rzucą się w jego stronę, a te tylko na chwilę zatrzymały się i popatrzyły na niego. Ta chwila wystarczyła, by rzucić dziewczynie sztylet - celował nieco w bok, żeby jej nie zranić - i uśmiercenie jednego potwora. Drugi warknął rozjuszony i skoczył na chłopaka, ten jednak szybko wbił mu hak w twarz, po czym kucnął przy blondynce.
-Wszystko dobrze? Nie zraniły cię?- spytał, oddychając ciężko i rozgladając się. Nie miał zamiaru znów dać się zaskoczyć.
http://justpaste.it/q2r9
-Jasna cholera!- wydyszał widząc najpierw sztylet, a potem ptaka, który wręcz wydziobywał twarz zombie. Nie miał jednak czasu na kontemplację - zaatakowała ich nie czwórka sztywnych, a ósemka. Unieszkodliwili dopiero połowę, a John trzymał się na nogach tylko dzięki adrenalinie. Wbił hak w kark kolejnego monstrum, a nogą odepchnął innego, który niebezpiecznie się zbliżył. Odepchnięcie lub kopnięcie niemartwego zawsze pozwalało zyskać na czasie, zwłaszcza jeśli potwór upadał.
Ten jednak się nie przewrócił, a natarł na niego ze zdwojoną siłą. Joh w panice wbił mu hak w twarz. Kopnął potwora w klatkę piersiową i wyszarpał hak, jednak stracił równowagę i upadł, uderzając głową o korzeń.
Nie, nie stracił przytomności, ale został ogłuszony do tego stopnia, że nie widział zombie, czającego się za drzewem.
Ten jednak się nie przewrócił, a natarł na niego ze zdwojoną siłą. Joh w panice wbił mu hak w twarz. Kopnął potwora w klatkę piersiową i wyszarpał hak, jednak stracił równowagę i upadł, uderzając głową o korzeń.
Nie, nie stracił przytomności, ale został ogłuszony do tego stopnia, że nie widział zombie, czającego się za drzewem.
Liked by:
Valerie
Anderson
Vampire Princess
Flo Grey
Światło
Next