Na pewno uważam ją za osobę wybitnie skrupulatną, obowiązkową, nienaganną i zawsze gotową do poświęceń dla dobra kraju. Szkoda tylko, że w ramach tych poświęceń często krzywdziła swoich bliskich, męża, siostrę czy dzieci. Mam do niej dużo szacunku za jej postawę w wielu sytuacjach i za jej odwagę, bo jest naprawdę odważną i twardą kobietą, ale jednocześnie taką... wypraną z uczuć. Być może to efekt uboczny wypracowania swojego nienagannego pancerza ładu i odpowiedzialności. Mam wrażenie, że ona się tak odcina, żeby przetrwać. Zrobić, co do niej należy i nie ulegać emocjom. Jestem pewna, że w wielu sytuacjach, z którymi mierzyła się podczas swojego panowania, teraz postąpiłaby inaczej, nauczona konsekwencjami, które jej działania przyniosły.