#reżyseria

Owszem, czytałem.
"Wesele" Stanisława Wyspiańskiego to jedna z moich ulubionych lektur szkolnych.
Podobała mi się również filmowa adaptacja tego dramatu (rok produkcji: 1972, reżyseria: Andrzej Wajda).
Moimi ulubionymi bohaterami są: spośród postaci realnych - Poeta, Czepiec, Gospodarz, Dziennikarz; spośród postaci symbolicznych - Chochoł, Stańczyk, Jakub Szela, Wernyhora.
Jeśli miałbym wskazać swoje ulubione sceny, to byłyby wszystkie te o charakterze symbolicznym, w których ukazują się zjawy, będące personifikacją lęków i marzeń postaci realnych, których obecność staje się okazją do refleksji nad historią polskiego społeczeństwa i jego perspektywami na przyszłość.
Wśród tych scen największe wrażenie zrobił na mnie chocholi taniec, który symbolizuje zniewolenie, uśpienie i marazm narodu.

Film "Piękna i Bestia" bardzo mi się podobał. Spodziewałam się produkcji, w której romans będzie wątkiem wiodącym, i mile się zaskoczyłam. Nie przepadam za nadmiarem wzruszających scen, nie mogę się jednak uskarżać na ich ilość, która była dla mnie w sam raz, a baśniowa, klasyczna oprawa nadała im niepowtarzalny charakter. Miło było wrócić do dosyć wiernie odwzorowanej bajki z dzieciństwa. Nawet częsty śpiew, który zazwyczaj mnie irytuje, w ogóle mi nie przeszkadzał, a nawet wzmacniał epicki charakter filmu (zachowano oryginalne, disneyowskie piosenki). Aktorzy spisali się na medal, efekty specjalne również zasługują na gromkie oklaski, reżyseria świetna.