Lexie

Myślę nad tym. Ciągle się zastanawiam. Wyjechać? Nie wyjechać? Wyjechać? Nie wyjechać? Wyjechać? Nie wyjechać? W sumie to nie wiem jeszcze. Chciałabym to zrobić. Chciałabym uczynić moje życie lepszym, odrobinę łatwiejszym. Chciałabym mieć lepszy start w życiu, którego niestety nie mogą mi zapewnić moi rodzice. Jeśli udałoby mi się wyjechać za granicę do pracy wraz z moim M. to byłoby naprawdę cudownie. A jeszcze cudowniej byłoby tam pozostać na pewien okres czasu po to, aby zarobić i odłożyć pewną sumkę pieniędzy, które starczyłyby Nam na kupienie 2-pokojowego lub 3-pokojowego mieszkania, zmianę samochodu oraz abyśmy mogli sobie jeszcze co nieco odłożyć na potem. Fakt faktem jest to dość trudne zadanie, aczkolwiek jest ono do wykonania. Wystarczy tylko chcieć i zacząć szukać odpowiednich miejsc, biur, mieszkań i prac. Jak to mówią - dla chcącego nic trudnego. Także być może po Nowym Roku opuszczę Polskę i wyjadę za granicę w celu polepszenia sobie życia.

View more

Mam dwie przyjaciółki, które bardzo kocham i lubię, i uwielbiam. I nie chcę żadnej z nich wyróżniać, bo nie na tym polega Prawdziwa Przyjaźń. Opiszę obydwa momenty, w jakich się poznałyśmy.
Chciałabym jeszcze dodać, że gdyby nie Te Dwa Moje Aniołki to nie wiem jak to by było teraz ze mną. Jestem Im obydwóm wdzięczna za wszystko. Kocham Je najbardziej na świecie i cieszę się, że Je poznałam, i że Je mam. ♥

---

Z Suzy (@warriorever) poznałam się już szmat czasu temu poprzez konto fikcyjne na n-k. Kiedyś to było bardzo modne i rozpowszechnione. Wiele osób zakładało tam takowe konta, rozmawiało na przeróżne tematy i zacieśniało więzi, które z czasem przeradzały się w coś o wiele mocniejszego i trwalszego. Rozmowy były prowadzone naprawdę ciekawie, kreatywnie. Można było tam być zupełnie sobą i tylko sobą. Nie trzeba było nic udawać. Niestety - jak wszystko na tym świecie - n-k wyszło z mody, że tak brzydko powiem i konta fikcyjne zaczęły powoli znikać. Ja również stamtąd odeszłam. Dorosłam. Zaczęłam inaczej myśleć. Poznałam mojego M. i teraz nie mam zamiaru już tam wracać. Ale wracając do tematu, bo trochę zboczyłam z drogi, Suzy poznałam właśnie tam. I bardzo mnie to cieszy, ponieważ dziś jesteśmy naprawdę dobrymi przyjaciółkami. I choć nie widziałyśmy się jeszcze ani razu na żywo - tak w rzeczywistości - to ja nie tracę wiary w to, że kiedyś się spotkamy. Odległość nie znaczy nic jeśli się kogoś naprawdę kocha. I tak jest w tym przypadku. Mam cichutką nadzieję, że ta przyjaźń przetrwa jeszcze wiele, wiele lat. Kocham Cię, Myszeńko. ♥

---

Z Lysią (@lysiczka) poznałam się tutaj, na ask'u. Pamiętam, że byłam w dość kiepskiej formie. Potrzebowałam się komuś wygadać. Potrzebowałam czyjejś bliskości i rozmowy. Potrzebowałam kogoś, kto by mnie wysłuchał, doradził, pomógł lub najzwyczajniej w świecie pobył ze mną. Pamiętam, że w jednej swojej odpowiedzi właśnie opisałam to wszystko co troszkę wcześniej. Pamiętam też, że niedługo po opublikowaniu tej odpowiedzi napisała do mnie Lysia. Od razu złapałyśmy wspólny język. Cudownie Nam się rozmawiało. Od samego początku czułam między Nami taką unikalną i piękną więź. Bardzo się cieszę, że Lysia napisała wtedy do mnie, że się poznałyśmy i teraz się przyjaźnimy. Ogromnie się cieszę. Kocham Cię, Landrynko. ♥

---

Wiadomo, że jak w każdej międzyludzkiej relacji zdarzają się wzloty i upadki, kłótnie i sprzeczki. To jest nieuniknione. Ale najważniejsze jest to, aby potem pogadać o tym, pozbierać się do kupy (że tak brzydko powiem), pogodzić się i dalej żyć tak, jak się żyło w tej relacji wcześniej. Właśnie na tym polega Prawdziwa Przyjaźń, jak i Prawdziwa Miłość.

---

Ach! Zapomniałabym dodać, że mam jeszcze jednego Przyjaciela. Jest Nim mój M. Kocham tego Wariata najbardziej na świecie. I choć czasami jest między Nami źle, kłócimy się i sprawia mi ból to nigdy, ale to nigdy nie chciałabym nikogo innego. Nigdy nie zamieniłabym Go na innego chłopaka. Nigdy. Kocham Go do szaleństwa.

View more

Mam wiele marzeń. Zarówno tych mniejszych, jak i tych większych, ale jeśli mam do wyboru tylko jedno marzenie to... To chciałabym, aby On był znów taki jak był kiedyś. Chciałabym, aby był dla mnie dobry, kochany. Aby mnie kochał, wspierał, przytulał. Tak jak kiedyś to robił. Chciałabym, aby był taki jak kiedyś. Nie chcę już martwić się i denerwować. Nie chcę już więcej płakać przez Niego i być w złym stanie psychicznym. Jest mi bardzo ciężko z tym wszystkim i wylewam w tym momencie kolejne łzy przez Niego, a obiecałam sobie, że już nie będę płakać. Nie udało się. Niestety się nie udało... Naprawdę jest mi ciężko z tym wszystkim i nie wiem co dalej robić. Nie powinnam tyle płakać przez osobę, którą tak bardzo kocham. Nie powinnam czuć się tak, jak czuję się teraz przez Niego. Nie powinno mi być teraz źle przez Niego. Tak bardzo bym chciała, żeby było jak kiedyś...

---

***

---

"To jest SOS, jestem wzruszona, istnieję
Usłysz mój niepokój, czy ktoś tam jest?
Czuję, że tracę siebie"

---

~ Indila - S.O.S

View more