Birinin yazdıklarını okuyarak ona gerçekten âşık olmanın mümkün olup olmayacağını düşündü. Belki de mümkündü. Hayatta bundan daha tuhaf şeyler de oluyordu sonuçta.
Hayat bu işte; hiç bitmeyecekmiş gibi düşünülen, yaşanan o yoğun duygular, bir süre sonra insafsız zamanın ihanetine uğrayarak sadece birer anı, giderek soluklaşan, silikleşen birer deneyim olarak kalıyor.
Aşk bir anda gelip geçer. Ama birini sevmek, gülüşünü sevmek, konuşmasını sevmek, karakterini sevmek, insanlığını sevmek.. bunlar başka bişey! Aşk geçse dahi birinin yüreğini sevmişsen o sevgi hep yüreğinde kalır.
Eskiden bu dünyada en korkunç şeyin yalnız kalmak olduğunu düşünürdüm. Bu dünyada en korkunç şey, seni yalnız hissetiren insanların arasında kalmakmış.