Ahri.

Oczywiście, nie gryzę i chętnie Cię poznam. Aww, aż mnie ciekawi kim jesteś anonimku, mam nadzieję, że prędko się tego dowiem! Pod spodem link do mojej fikcji, zawsze można też pisać tutaj.

---

http://nk.pl/#profile/48939370

Dziękuję, to bardzo miłe.

Według mnie tak, zazdrość można podpiąć pod choroby.. A raczej zaburzenia psychiczne. W zdrowych ilościach jest wskazana, oznacza, że zależy nam na drugiej osobie i może zmotywować do pracy. Istnieje zdrowa zazdrość. Widzisz piękną kobietę, zadbaną, albo i chłopaka. Myślisz sobie - " kurczę, ale chciałabym/chciałbym tak wyglądać". Po takim widoku możesz zacząć zmiany w swoim życiu. Jednak jak wszyscy wiemy, w związkach często pojawia się chorobliwa zazdrość, która prowadzi do kłótni, często również do zakończenia związku. Sama bywam zazdrosna, owszem, ale nigdy nie trzymam kogoś w klatce, ani nie zachowuję się zupełnie nie w porządku tylko dlatego, że odczuwam zazdrość.

Każdej osobie potrzebny jest do szczęścia drugi człowiek. Można siebie samego okłamywać, mówić, że tak nie jest, ale prawda okazuje się zupełnie inna. Potrzebujemy przy sobie kogoś, kogo możemy przytulić, pogadać, kiedy będzie trzeba, wspólnie popłakać. By być bardziej szczęśliwą, odczuwać radość z szarej codzienności, otworzyłabym się bardziej na innych ludzi. Aktualnie nie potrafię tego zrobić, kiedy komuś w końcu zaufam okazuje się, że zupełnie niepotrzebnie to zrobiłam. Niektórzy są okrutni, wykorzystują Twoje słabości. Mimo wszystko wierzę, że kiedyś zmienię się i poznam kogoś, kto zasłuży na moje uczucia.

Nigdy nie ukrywaj swoich uczuć, staraj się o osoby, które kochasz i nie bądź obojętna na cierpienie innych. Doceniaj to, że masz przy sobie ludzi, którzy są w stanie poświęcić naprawdę wiele tylko dlatego, że pragną podniesionych kącików Twoich warg. Są cenniejsi niż złoto.