Polski Borówczak

Też Tobie życzę!
1) Zbieranie datków na PayPalu? Nie jestem sprytny, nie gram na swoje konto, tylko przeciwko interesom innym i wiem, że to głupie.
2) Wiara w to, że wszyscy będą ustępować mojemu ego i że każda chwila jest warzona jak na filmach, jakby ludzie odgrywali sceny i romantyzowali wszystko?
3) Chociaż ja tego tak nie odbieram, nastraszanie wszystkich na moich portalach społecznościowych o zamiarach samobójczych i desperackie wyrzucanie każdego z kontaktów, gdy miałem 16 lat?
4) Jakieś cztery lata temu na przystanku autobusowym spytałem jedną stażystkę o uścisk na pożegnanie. Powiedzenie wprost, że ja, tak niegodzący się z tym, że inni mogą mieć cokolwiek do zaoferowania Tomaszek, faktycznie czegoś chcę i niedobieranie do tego żadnych gierek było odwagą, której nigdy wcześniej i nigdy później nie udało mi się powtórzyć. Zawsze strach o moją identyfikację był tak silny, że wszelkie prośby, albo formułowałem tak pośrednio, że druga osoba musiałaby chcieć je zinterpretować w odpowiedni sposób, albo w ogóle ignorowałem, niejako zmuszając drugą osobę do oferowania czegoś.
5) Swego czasu spotykałem się z pogubioną nastolatką z Borderline i potrafiłem jej wybaczać rzeczy, których nigdy normalnie nie dałbym rady zaakceptować typu palenie trawki, cięcie się i głodzenie się bez powodu. Wiele razy miałem niesamowite nerwy na nią, ale ostatecznie zawsze traktowałem ją jak ojciec, który ma jedyną córkę. Nawet sama pytała, jak to w ogóle możliwe, że potrafię jej aż tyle wybaczyć.
6) W czasach technikum byłem tak wygłodzony i odwodniony (byłem zbyt przerażony, że w szkole nie będę mógł wytrzymać bez wychodzenia do łazienki), że w zasadzie nie robiłem nic, tylko starałem się przeżyć. Odbijały się ode mnie słowa innych, oceny i moje lenistwo osiągało takie rozmiary, że jak coś spadało mi na nogę, to czułem, że bardziej opłaca mi się to wytrwać niż się odsunąć.
7) 160kg na wykroki na jedną nogę?
8) Chyba kwestie znęcania się nade mną. Z obiektywnego punktu widzenia nigdy nie reagowałem, gdy ktoś mi coś zabierał, gdy niszczył mi ubrania, gdy mnie kopał, gdy mnie szantażował. Ja po prostu w takich chwilach mam mściwe myśli, które eksplorują fantazje pokroju przejęcia władzy nad czyimś umysłem, zmuszenia go do krzywdzenia dzieci i patrzenia, jak nigdy nie będzie mógł nikogo przekonać, że jest niewinny itd. Moje ciało było absolutnie martwe i niezdolne do ruchu czy słów w takich chwilach, ale w środku przepełniała mnie wytrzymałość, bo czułem, że moja wola, aby kogoś nieodwołalnie skazać na zagładę z jego winy była tak silna, że nie potrzebowałem fizycznie działać.
9) Całe moje życie jest czymś takim. Praktycznie nigdy nie potrafię przejąć się czyjąś śmiercią, nie mam najmniejszych problemów zakończyć relację, choćbym nie wiem, ile w nią inwestował i jak długo, a także nie ma takiego celu czy stylu, który by mój dystans do życia zniwelował. Dla mnie to jest wszystko zdecydowanie z innego wymiaru, żebym faktycznie czuł jakąś bliskość czy przywiązanie.

View more