Przypomniała mi się pewna lekcja polskiego, na której mieliśmy wymienić cechy idealnego świata. Padały różne oczywiste odpowiedzi. Że w świecie tym nie byłoby chorób, wojen, sporów, kataklizmów. Każdy dla każdego byłby przyjacielem. Ale czy takie życie na pewno byłoby idealne? Czy raczej monotonne i nudne. Czy na pewno chcielibyśmy żyć bez nawet szczypty tego niepowtarzalnego uczucia niepewności, strachu i ciekawości tego, co przyniesie kolejny dzień.
A w jaki sposób rozwiązuje swoje problemy? Mhh... jestem raczej słaba psychicznie więc ciężko mi sobie z nimi poradzić, ale na ogół znajduję jakieś wyjście z sytuacji. Nie wiem w jaki sposób, to przychodzi tak samo z siebie.
Oh świecie, jesteś cudowny,
wiem, że to nic nowego,
ale kocham wszystko co w Tobie
i dobrego, i złego.
Dziękuję, że mogę cierpieć,
dziękuję, że mogę się śmiać,
bo kocham móc się zakochać
i nieznanego się bać.
Każde uczucie jest piękne,
tak się ciesze, że je mam,
że mogę słyszeć co śpiewa mi niebo,
gdy leżę pd kołdrą usłaną z gwiazd.
Myślisz, chcesz, lecz nie spróbujesz,
wszak nie zostawisz tego co znasz,
za dużo już w tym świecie czujesz,
za dużo już w tym świecie masz.
Chciałabym cofnąć czas. Czuję, że wszystko co dla mnie ważne coraz bardziej się oddala. A to wszystko tylko moja wina.
Nie wiem już czego chcę. Raz kocham samotność, raz jej nienawidzę, jednak wciąż w niej tkwię odrzucając każdą pomocną dłoń. Boję się. Nie chcę zostać sama. Nie tego chciałam.
I tak bardzo chcę cofnąć czas. Chcę znów czuć, że Ci na mnie zależy. Że kochasz mnie całym sercem. Że jestem twoim całym światem.
Dawno mnie tu nie było,
Lecz czy coś się zmieniło?
Może me serce bije goręcej,
A oczy chcą widzieć wciąż więcej i więcej.
Choć może to tylko złudzenie,
Które jedno twoje tchnienie,
W proch znów obróci.
Ciszej, nie mów ani słowa,
Daj poczuć tę nicość trwająca dookoła.
Nie patrz, zamknij swoje oczy,
Bo wzrok twój kruche tak uczucia spłoszy.
Spokój, nie waż się poruszyć,
By serca delikatnego nie skruszyć.
Nie myśl, bo myśli Twoje brudne,
Mogą zepsuć to, co stworzyłam tak cudnie.
Czujesz? Więc przestań i to zaraz,
Przez uczucia mogę zbłądzić wśród tego świata zaraz.
Wciąż żyjesz? Spokojnie, nie będzie to trwać wiecznie,
W końcu życie do śmierci prowadzi koniecznej.
A jeśli jutro zabraknie nam siły,
by ponownie wstać na nogi?
Co, kiedy zapomnimy,
pogubimy wszystkie drogi?
Jeśli jutro oczy zgasną,
dusza w kamień się zamieni,
a dłonie szczęśliwie nie klasną,
poczujemy się zranieni?
Ojejkuu dziękuję~
Nawet nie wiesz jak bardzo mnie te słowa ucieszyły :')))💕
Tonę.
Zatapiam się w świecie,
Którego pojąć nie mogę.
I już nie umiem normalnie myśleć.
Choć śmieje się wciąż tak samo,
to wciąż tonę.
Tlenu mam już za mało.
Yes youuuuu♥~
Hmm... I dunno... Maybe it's Seven Zero Seven - the cutest boy in the world~♥
