Izaya! Obserwuję :3
Dziękuje.
Cieszę się, że coś w tym profilu jest co skłoniło Cię do obserwacji ~
Cieszę się, że coś w tym profilu jest co skłoniło Cię do obserwacji ~
Ask @Real_Orihara_Izaya
Obserwuję... Widzę wszystko... Jak się z tym czujesz ? Żałujesz niektórych odpowiedzi, które pojawiły się na twoim profilu ??
Czuję się dobrze, bo lubię być w centrum uwagi ~
To co zamieszczam na tym profilu jest przemyślane, więc nie żałuję żadnej odpowiedzi jaką tu umieściłam.
Nigdy też nie zdarzyło mi się, abym coś usunęła po dłuższym czasie.
To co zamieszczam na tym profilu jest przemyślane, więc nie żałuję żadnej odpowiedzi jaką tu umieściłam.
Nigdy też nie zdarzyło mi się, abym coś usunęła po dłuższym czasie.
jejku, jak czytalam twoja odpowiedz o Twoim zakochaniu czulam sie tak jakbym sama to napisala. Przyzylam cos podobnego. Moje uczucie bylo piekne i teraz od roku za nim tesknie, bo nienpoczulam czegos takiego po raz drugi. Czuje sie momentami jak na glodzie narkotykowym. milosc uzaleznia. ?
Moje uczucie też uważam, że było piękne i prawdziwe, ale co z tego skoro nie zostało docenione przez tą osobę?
Każdy ruch w jego stronę kosztował mnie tyle niepokoju, nerwów, a gdy do niego napisałam przez głowę przechodziło tysiąc myśli, a on nawet nie odpisał.
Nie odpisał, a wiedział, że coś do niego czuję, bo jak on to stwierdził nie miał a to czasu.
Jeśli mam drugi raz przez coś takiego przechodzić i znów zostać olana to podziękuję.
Każdy ruch w jego stronę kosztował mnie tyle niepokoju, nerwów, a gdy do niego napisałam przez głowę przechodziło tysiąc myśli, a on nawet nie odpisał.
Nie odpisał, a wiedział, że coś do niego czuję, bo jak on to stwierdził nie miał a to czasu.
Jeśli mam drugi raz przez coś takiego przechodzić i znów zostać olana to podziękuję.
Related users
Nie, nie nudziłaś mnie tą historią, wręcz bym posłuchała dalej. Lecz zobacz-miłość sprawia dam ból wiec po co nam ona? Nasz partner /partnerka po 80 latach "miłości" może Ci powiedzieć, że udawał /a, a Ty ślepo myślałaś, ze naprawdę Cie kocha
Z tym się zgodzę, sprawia ból, ale we wszystkim w jakimś stopniu towarzyszy nam ból.
Chociażby przyjaźń - nie zawsze jest piękna i trwała.
A człowiek, który po 80 latach miłości mówi, że udawał można go nazwać człowiekiem?
Dla mnie to raczej potwór, który bawił się czyimiś uczuciami, ale tak jak napisałaś "ślepo", skoro jesteś w kimś ślepo zakochany nie dostrzegasz, że ktoś Cię w najważniejszych sprawach okłamuję, albo nawet to znosisz, bo tak w tej osobie jesteś zapatrzony.
W takich rzeczach rozum też musi być włączony, bo samo kierowanie się sercem może mocno kopnąć w dupę.
Chociażby przyjaźń - nie zawsze jest piękna i trwała.
A człowiek, który po 80 latach miłości mówi, że udawał można go nazwać człowiekiem?
Dla mnie to raczej potwór, który bawił się czyimiś uczuciami, ale tak jak napisałaś "ślepo", skoro jesteś w kimś ślepo zakochany nie dostrzegasz, że ktoś Cię w najważniejszych sprawach okłamuję, albo nawet to znosisz, bo tak w tej osobie jesteś zapatrzony.
W takich rzeczach rozum też musi być włączony, bo samo kierowanie się sercem może mocno kopnąć w dupę.
Mam do Ciebie takie zapytanie: Jestem osobą, która nie wierzy w miłość lecz wszyscy starają sie mnie przekonać, ze jednak istnieje. A Ty jak sadzisz, czy miłość istnieje?
Myślę, że tak.
Od roku zależało mi na pewnym chłopaku, o którym praktycznie nic nie widziałam.
To było coś w stylu "miłość od pierwszego wejrzenia"
Na początku nic sobie z tego nie robiłam, ale po wakacjach coś we mnie pękło. Kiedy go znowu zobaczyłam, zrozumiałam, że to mi nie przechodzi, a uczucie dalej wzrasta.
Robiłam wszystko, aby mnie zauważył. Chciałam, aby wiedział o moim istnieniu, żeby wiedział, że ktoś taki jak ja darzy go takim uczuciem.
Wszystkie moje starania tak wiele mnie kosztowały: nerwów, płaczu, smutków.
Szczerze to nawet miałam lekkie depresje z tego powodu, bo nie potrafiłam sobie z tym wszystkim poradzić.
Myślałam, że to co robię nie ma sensu, ale dopiero tydzień temu koleżanka mnie czegoś uświadomiła.
Rozmawiała z nim i okazało się, że on miał po prostu gdzieś to, że mi na nim zależy.
Nawet to, że mi nie odpisał stwierdził, że nie miał czasu, a ja głupia tyle przez to płakałam. Dopiero po tym zrozumiałam, że ja zrobiłam wszystko - a on to olał.
Gdy się tego dowiedziałam wszystko jakby ze mnie zeszło i czuję, że odżyłam. Oczywiście nadal mi jest czasem smutno, przykro.. nie minie mi "od tak" to co do niego nadal czuję, ale teraz wiem, że zrobiłam wszystko i nie żałuję.
Dlatego też uważam, że miłość istnieje.
Na pewno gdzieś na świecie spotykają się ludzie, którzy wzajemnością czują to do siebie co ja czułam do niego.
Nie jest to ślepa miłość, bo dostrzegałam jego wady jak i zalety, a pomimo to chciałam, aby dał mi nawet najmniejszą szansę, ale jak widać nie wyszło.
Pewnie trochę zanudziłam tą historią, ale myślę, że chociaż trochę Cię do miłości przekonałam.
Od roku zależało mi na pewnym chłopaku, o którym praktycznie nic nie widziałam.
To było coś w stylu "miłość od pierwszego wejrzenia"
Na początku nic sobie z tego nie robiłam, ale po wakacjach coś we mnie pękło. Kiedy go znowu zobaczyłam, zrozumiałam, że to mi nie przechodzi, a uczucie dalej wzrasta.
Robiłam wszystko, aby mnie zauważył. Chciałam, aby wiedział o moim istnieniu, żeby wiedział, że ktoś taki jak ja darzy go takim uczuciem.
Wszystkie moje starania tak wiele mnie kosztowały: nerwów, płaczu, smutków.
Szczerze to nawet miałam lekkie depresje z tego powodu, bo nie potrafiłam sobie z tym wszystkim poradzić.
Myślałam, że to co robię nie ma sensu, ale dopiero tydzień temu koleżanka mnie czegoś uświadomiła.
Rozmawiała z nim i okazało się, że on miał po prostu gdzieś to, że mi na nim zależy.
Nawet to, że mi nie odpisał stwierdził, że nie miał czasu, a ja głupia tyle przez to płakałam. Dopiero po tym zrozumiałam, że ja zrobiłam wszystko - a on to olał.
Gdy się tego dowiedziałam wszystko jakby ze mnie zeszło i czuję, że odżyłam. Oczywiście nadal mi jest czasem smutno, przykro.. nie minie mi "od tak" to co do niego nadal czuję, ale teraz wiem, że zrobiłam wszystko i nie żałuję.
Dlatego też uważam, że miłość istnieje.
Na pewno gdzieś na świecie spotykają się ludzie, którzy wzajemnością czują to do siebie co ja czułam do niego.
Nie jest to ślepa miłość, bo dostrzegałam jego wady jak i zalety, a pomimo to chciałam, aby dał mi nawet najmniejszą szansę, ale jak widać nie wyszło.
Pewnie trochę zanudziłam tą historią, ale myślę, że chociaż trochę Cię do miłości przekonałam.
?
Przeglądam pytania chcąc na coś odpowiedzieć, ale po prostu nie mam na co.
Mam ochotę na jakiś temat się rozpisać, wypowiedzieć się, ale nie widzę nic w czym mogłabym zabrać głos.
Jeszcze do tego ten nowy wygląd ask'a mnie odpycha.
Eh, jeśli ktoś chciałby mnie o coś zapytać to śmiało pisać - chętnie odpowiem~!
Mam ochotę na jakiś temat się rozpisać, wypowiedzieć się, ale nie widzę nic w czym mogłabym zabrać głos.
Jeszcze do tego ten nowy wygląd ask'a mnie odpycha.
Eh, jeśli ktoś chciałby mnie o coś zapytać to śmiało pisać - chętnie odpowiem~!
Happy Christmas! ??⛄❄???
Dziękuje i wzajemnie ~
No dobrze. Mam nadzieję, że sobie poradzisz i jednak nie zablokujesz tego konta. Powodzenia ?
Dziękuje.
no na pewno ktoś odwiedza, a dlaczego jesteś w rozsypce?
Nie mam ochoty opowiadać o tym na forum.
Zbyt żałosna sytuacja, w której znalazła się moja żałosna osoba.
Zbyt żałosna sytuacja, w której znalazła się moja żałosna osoba.
Czemu? nie zostawiaj nas! ?
Jestem w całkowitej rozsypce.
Zresztą kto tak naprawdę odwiedza ten profil..
Zresztą kto tak naprawdę odwiedza ten profil..
Izuś, tęsknimy!
To miłe, ale zastanawiam się nad zablokowaniem znów tego konta.
jak pokoli czytać mange durarara? Najpierw durarara, potem saika a dalej?
1) Durarara!!
2) Durarara!! Saika Hen
3) Durarara!! Yellow Scarves Hen
Muszę się w końcu wziąć za pierwszy tom Saiki.
2) Durarara!! Saika Hen
3) Durarara!! Yellow Scarves Hen
Muszę się w końcu wziąć za pierwszy tom Saiki.
Izaayaa-chaaaan~ jak dzionek? ^U^
Dzień dobry.
Na początku przepraszam, że odpowiadam z lekkim opóźnieniem, ale nie mogłam się zabrać wcześniej za to pytanie.
Dzień jak dzień. Sobota jak sobota.
Posprzątałam, zrobiłam to co do mnie należało, a teraz siedzę i będę nołlajfić.
Nie mogę się już doczekać obiadu, bo z tego co widziałam i czułam to będzie coś pysznego ~~
Będę chciała później pojechać z rodzicami do faceta, z którym chcą pogadać o sali na moją 18-nastkę.
No i mam zamiar nauczyć się dzisiaj biologii.
To tyle co mi przyszło do głowy.
Na początku przepraszam, że odpowiadam z lekkim opóźnieniem, ale nie mogłam się zabrać wcześniej za to pytanie.
Dzień jak dzień. Sobota jak sobota.
Posprzątałam, zrobiłam to co do mnie należało, a teraz siedzę i będę nołlajfić.
Nie mogę się już doczekać obiadu, bo z tego co widziałam i czułam to będzie coś pysznego ~~
Będę chciała później pojechać z rodzicami do faceta, z którym chcą pogadać o sali na moją 18-nastkę.
No i mam zamiar nauczyć się dzisiaj biologii.
To tyle co mi przyszło do głowy.
(tyczy się ostatniej odp) co sie stanie z izayą? D:
Trafi na wózek inwalidzki.
czekasz na durarara ketsu?
Niby czekam, a niby nie.
Durarara!! Shou oglądałam naprawdę chętnie. W końcu 4 lata się czekało na kontynuacje, nie?
Później moja zajawka na jakiekolwiek anime malała coraz bardziej.
Durarara!! Ten zaczęłam jednak oglądać z mega ciekawością i chęcią, jednak ten zapał szybko minął.
Zawsze oglądałam odcinki od razu kiedy wyszły, a przy Ten z nimi strasznie zwlekałam.
Może to dlatego, że wiem co się dalej potoczy nie oglądając tego?
Może to dlatego, że wiem, co się stanie z Izayą pod koniec tego wszystkiego?
Pewnie wszystko na raz, ale Ketsu mam zamiar i tak obejrzeć.
Ten spieprzyli równo, bo pominęli ważne wątki związane między innymi z Izayą.
Jest nadzieja, że Ketsu nie spierdolą z racji tego, że to dwa ostatnie tomy novelki, ale kto ich tam wie.
Durarara!! Shou oglądałam naprawdę chętnie. W końcu 4 lata się czekało na kontynuacje, nie?
Później moja zajawka na jakiekolwiek anime malała coraz bardziej.
Durarara!! Ten zaczęłam jednak oglądać z mega ciekawością i chęcią, jednak ten zapał szybko minął.
Zawsze oglądałam odcinki od razu kiedy wyszły, a przy Ten z nimi strasznie zwlekałam.
Może to dlatego, że wiem co się dalej potoczy nie oglądając tego?
Może to dlatego, że wiem, co się stanie z Izayą pod koniec tego wszystkiego?
Pewnie wszystko na raz, ale Ketsu mam zamiar i tak obejrzeć.
Ten spieprzyli równo, bo pominęli ważne wątki związane między innymi z Izayą.
Jest nadzieja, że Ketsu nie spierdolą z racji tego, że to dwa ostatnie tomy novelki, ale kto ich tam wie.
Jak najchętniej spędzasz wolny czas? ♥~
Zależy na co mam w danej chwili ochotę.
• Leżę.
• Słucham muzyki.
• Czasem odsypiam.
• Oglądam ogłupiające rzeczy w telewizji lub na laptopie.
• Jak mam wenę to piszę kolejny rozdział nowego fanficka.
• Od czasu do czasu zdarza się jakaś impreza.
Nic nadzwyczajnego w każdym bądź razie.
• Leżę.
• Słucham muzyki.
• Czasem odsypiam.
• Oglądam ogłupiające rzeczy w telewizji lub na laptopie.
• Jak mam wenę to piszę kolejny rozdział nowego fanficka.
• Od czasu do czasu zdarza się jakaś impreza.
Nic nadzwyczajnego w każdym bądź razie.
Gdy ktoś zrobi Ci krzywdę, albo na złość, myślisz o zemście,czy raczej nie przejmujesz się takim czymś?
Nigdy nie odczuwałam potrzeby, aby się na kimś odegrać za to co mi zrobił.
Przejmuje się tym, gdy ktoś mnie zrani, zrobi krzywdę lub na złość, ale planowanie jakieś zemsty to nie mój styl.
Nie widzę w tym nic fajnego, gdy osoba, która nawet na to zasługuje będzie cierpiała tak mocno jak ja.
Uważam, że to zniżenie się do poziomu tej osoby, która ów krzywdę wyrządziła.
Przejmuje się tym, gdy ktoś mnie zrani, zrobi krzywdę lub na złość, ale planowanie jakieś zemsty to nie mój styl.
Nie widzę w tym nic fajnego, gdy osoba, która nawet na to zasługuje będzie cierpiała tak mocno jak ja.
Uważam, że to zniżenie się do poziomu tej osoby, która ów krzywdę wyrządziła.
Iza-nii , żyjesz jeszcze czy Shizuo cię załatwił? T-T❤
Dziękuję, że pytasz.
Żyje, a to że moja aktywność spadła to nie wina Shizu-chan'a.
Ostatnio mam dużo na głowie i jak na razie chyba się to nie zmieni.
Nie mam też w skrzynce pytań, na które jakkolwiek mógłbym się wypowiedzieć ale postaram się to zmienić. Zaniedbać znów tego konta nie chce.
Żyje, a to że moja aktywność spadła to nie wina Shizu-chan'a.
Ostatnio mam dużo na głowie i jak na razie chyba się to nie zmieni.
Nie mam też w skrzynce pytań, na które jakkolwiek mógłbym się wypowiedzieć ale postaram się to zmienić. Zaniedbać znów tego konta nie chce.
Milego dnia,Izaya!^^ xD Jakie plany na dzis?
Dziękuje i wzajemnie ~!
No, więc, tak..
Niedługo będę jechała na dodatkową matematykę.
Kiedy wrócę zaczynam się uczyć biologii na kartkówkę, bo zależy mi, aby dostać co najmniej 4.
Trzymaj kciuki! XD
Później zabieram się za niemiecki, geografię i muszę powtórzyć czasy present na angielski.
To jeden z najgorszych tygodni jakie dotychczas miałam, ale dobrze, że już jutro środa.
Takie małe, ale jednak pocieszenie.
No, więc, tak..
Niedługo będę jechała na dodatkową matematykę.
Kiedy wrócę zaczynam się uczyć biologii na kartkówkę, bo zależy mi, aby dostać co najmniej 4.
Trzymaj kciuki! XD
Później zabieram się za niemiecki, geografię i muszę powtórzyć czasy present na angielski.
To jeden z najgorszych tygodni jakie dotychczas miałam, ale dobrze, że już jutro środa.
Takie małe, ale jednak pocieszenie.
Witam, jak Panu Izayi idzie deptanie cudzych telefonów?
Witam Sebastianie.
Co do deptania telefonów to już mnie to znudziło ~
Co do deptania telefonów to już mnie to znudziło ~
Podobno człowiek z wiekiem staje się dojrzalszy, bardziej odpowiedzialny, ale czy na pewno? Jakie jest Twoje zdanie na ten temat?
W większości się z tym zgadzam.
Człowiek z wiekiem zdobywa doświadczenia i z tego właśnie powodu jest bardziej odpowiedzialny, doroślejszy.
Uczy się na swoich błędach i w przyszłości wie jak w podobnych sytuacjach postąpić.
Ale na błędach i tak każdy uczy się przez całe życie.
Jednak, niektórzy dorośli NIEKTÓRZY pomimo swojego wieku nie potrafią się zachować.
Pomimo wieku umysłem wciąż są dziećmi co strasznie może się odbijać między innymi na ich rodzinie.
Odchodząc od osób o dużej liczbie lat odniosę się do tych o mniejszej liczbie.
Kiedyś myślałam i też wiele osób tak piszę, że wiele osób kiedy mają naście lat są odpowiedzialne.
Głupota.
Na samym przykładzie wiem, że w wieku 13 lat byłam głupim, niepoważnym dzieckiem i przez pewne wydarzenie, które ciągnęło się za mną z dobre 3 lata wiem już jakich błędów mam nie popełniać, a jakie decyzje podejmować.
Teraz kiedy mam 17 lat czuję, że jestem mądrzejsza, chociaż za rok pewnie znów powiem, że moje aktualne racje były totalną głupotą.
Reasumując.
Według mnie z wiekiem człowiek jest na pewno dojrzalszy i bardziej odpowiedzialny, pomijając nieliczne wyjątki.
Człowiek z wiekiem zdobywa doświadczenia i z tego właśnie powodu jest bardziej odpowiedzialny, doroślejszy.
Uczy się na swoich błędach i w przyszłości wie jak w podobnych sytuacjach postąpić.
Ale na błędach i tak każdy uczy się przez całe życie.
Jednak, niektórzy dorośli NIEKTÓRZY pomimo swojego wieku nie potrafią się zachować.
Pomimo wieku umysłem wciąż są dziećmi co strasznie może się odbijać między innymi na ich rodzinie.
Odchodząc od osób o dużej liczbie lat odniosę się do tych o mniejszej liczbie.
Kiedyś myślałam i też wiele osób tak piszę, że wiele osób kiedy mają naście lat są odpowiedzialne.
Głupota.
Na samym przykładzie wiem, że w wieku 13 lat byłam głupim, niepoważnym dzieckiem i przez pewne wydarzenie, które ciągnęło się za mną z dobre 3 lata wiem już jakich błędów mam nie popełniać, a jakie decyzje podejmować.
Teraz kiedy mam 17 lat czuję, że jestem mądrzejsza, chociaż za rok pewnie znów powiem, że moje aktualne racje były totalną głupotą.
Reasumując.
Według mnie z wiekiem człowiek jest na pewno dojrzalszy i bardziej odpowiedzialny, pomijając nieliczne wyjątki.
Jakie przedmiotu nienawidzisz tak bardzo, żeby zniknął z tego świata?
M A T E M A T Y K A
Eheeem xd Tia, jasne. I dlatego że jesteś jego oczkiem w głowie, lata za Tobą po mieście, rzuca w ciebie ciężkimi przedmiotami i nazywa cie bardzo pięknie, a mianowicie "Wszarz", "Menda" i tym podobne? Racja? Trudna miłość xD
Mam nadzieje, że rozwiałem Twoje wątpliwości.
Izaya.... Przyznaj się. Ostatni obrazek to fotomontaż xd
Żaden fotomontaż.
Jestem jego oczkiem w głowie ~
Jestem jego oczkiem w głowie ~
Warto się starać?
Warto, bo wtedy dopiero coś osiągniesz.
Potrzeba trochę włożyć wysiłku w swoją pracę, jeśli chce się widzieć jakiekolwiek efekty.
Wiem też, że są takie rzeczy, że nawet, jeśli chcesz się starać to stoi naprzeciw Ciebie taka blokada, że nie potrafisz nic zrobić.
Nie wolno się, jednak załamywać i ciągle trzeba próbować.
Chociaż na własnym przykładzie wiem, że czasem bezsilność za bardzo dobija i podcina nam skrzydła.
Potrzeba trochę włożyć wysiłku w swoją pracę, jeśli chce się widzieć jakiekolwiek efekty.
Wiem też, że są takie rzeczy, że nawet, jeśli chcesz się starać to stoi naprzeciw Ciebie taka blokada, że nie potrafisz nic zrobić.
Nie wolno się, jednak załamywać i ciągle trzeba próbować.
Chociaż na własnym przykładzie wiem, że czasem bezsilność za bardzo dobija i podcina nam skrzydła.
Next
