Bırak artık bunları çek kapıyı çık Önemseme kaldırım taşlarını bas çizgilere Her gün gülümsediğin o çocuğa gülümseme Selam verme göz göze geldiklerine Mesela dinleme insanları Sızlatma işte o vicdanını Kaçtı desinler dönme geriye Gözünün önünden gitmesin içinden çıkamadığın o anlar Yaptığın her iyiliğe karşı içinden sökülen parçaları unut Ama içinin yanışını unutma Tut kinini kim ölmüş kötülükten Bu kez iyi sen olma bırak onlar yansın senin adına Açma şu kapılarını insanlara Sırf seviyorum diye kırdırma kemiklerini Bırak kiminle iyiyseler onlarla kalsınlar Sen mezarlık değilsin çocuk Sen kimsenin ağlayacak omzu değilsin Bırak artık çek kalbinin kapılarını çık.