Neler değişmedi ki şu hayatta?
Yinede düzelmiyor bazı şeyler hiç,
Kalplerdeki o lekeler gibi…

Yorgunluğu bike hissedemez haldeyim sanki…
Daha çok bıkkın gibiyim her şeyden.

Fazlaca bir kabahatim de yok aslında,
Sevgimi biraz savurgan harcamışım meğer…

Satırlarımın yükleri dökülüyor üzerlerinden,
Hissedebildiğimce koyveriyorum parmak uçlarımdan…

Yalnızlıktan korkmam ben,
Savaşım kalabalıklardan kaçmaz,
Bir tarafta tek olsamda
Bu karşıyı haklı çıkarmaz.

Her giden bir parça alıyor ruhumdan,
Elbet yeniden yeşereceğim bir gün,
Gidenler solmuş hatıralarımla kalırken
Ben yeni anılar kazıyacağım yaşanmışlıklarıma.

Valla en son ne zaman attın bilmiyorum Nesliş ama bizim mikemmel üçlümüz asla son bulmaz ablam ve sen burada tanıdığım en önemli ve en değerli insanlarsınız. Senin ne kadar minnoş ve temiz kalpli bir kediş olduğunu biliyorum efenim, kimse için kendini üzme en değerli sensin bunu unutmaaa pandiş egosu göndericem biraz sana. 🐼🐾😎

Büyük boşluklarım var benim,
Bir ismin ardında kalan.

Kaderi bilmem ama, tesadüfler hiç hafife alınmamalı…

Derin bir boşluğu seyrediyor gibiyim,
Her aynaya bakıp, dalıp gittiğimde…