Staram się w każdej sytuacji dobrze się zastanowić. Uważam, że decyzje, które są podjęte pochopnie nie są zbytnio najlepszym rozwiązaniem. Można powiedzieć, że spontaniczność na pierwszy rzut oka jest dużym atutem, ale ma również swoje wady. Często można przez to dużo stracić. Najważniejsze decyzje zdecydowanie powinny być podejmowanie rozsądnie i nigdy nie powinno się robić czegoś pod wpływem chwili, ponieważ można później tego żałować. Jeśli coś zaplanuję i dobrze to przemyślę, to uniknę niepożądanych skutków pochopnych decyzji. Także wolę zastanowić się i przemyśleć, biorąc pod uwagę każdą z opcji. Nawet, gdy trwa to naprawdę bardzo długo. Osoby spontaniczne są jednak odważne i żywiołowe. Nie przejmują się konsekwencjami swojego zachowania. Mają wiele pomysłów i są nieprzewidywalne. Są to najczęściej ludzie szczerzy i otwarci. Działają pod wpływem emocji. Nie boją się wyzwań. Podziwiam takich ludzi.
Прежде всего, вам нужно иметь одну важную вещь: причину.
W dzisiejszym świecie bardzo łatwo zgubić samego siebie. Ciężko jest żyć pośród egoizmu, nienawiści, dążenia do pozornej przyjemności. Niewielu umie szczęśliwie żyć, napotykając owe wartości na swojej drodze. Wtedy ludzie często gubią to, co najważniejsze. Zapominają, co było dla nich najważniejsze. Czasami nawet sami zaczynają zachowywać się podobnie. Najlepiej zapobiec temu, trzymając się swoich, wyznaczonych dróg, które sami zaplanowaliśmy. Nie dać się porwać wszystkiemu, co jest kreowane przez świat. Nie wszystko musi być dla nas dobre.
Mając na myśli uczucia, nie można mówić o jakichś konkretnych zasadach dotyczących ludzi, których się nimi obdarza. Osoby, które darzę sympatią, są od siebie bardzo różne i w każdej z nich ujęło mnie coś innego. Ważne jest to, abym czuła się dobrze w jej towarzystwie. Reszta mnie nie interesuje.
Oczywiście. Myślę, że każdy z nas miewa takie chwile w swoim życiu. Ostatnio bardzo często mam takie chwile. Zastanawiam się nad tym, co mogłabym zrobić, aby wyszło lepiej niż w rzeczywistości. Czasami mam też tak, że zamiast pomyśleć nad czymś bardziej dokładnie i zastanowić się nad tym, jakie konsekwencje poniosą moje czyny to od razu coś robię, co niekoniecznie uważam później za stosowne. W dodatku, gdy pójdzie coś źle to strasznie tego żałuję. W takich momentach mam ochotę cofnąć czas i zrobić wszystko od nowa. Jednak nie jest to możliwe.
Każdy z nas nosi jakieś w sobie. Nie ma ludzi, którzy nie baliby się czegoś. Może nie wszystkie są nietypowe. Wszystko zależy od punktu widzenia. Można powiedzieć, że mam lekką fobię społeczną. Boję się przebywać sama, gdy jest ciemno, nie mówiąc już o zasypianiu. Nie lubię jeździć windą. Piwnice również mnie przerażają, zwłaszcza w blokach. Sama nie wiem dlaczego. Tak już mam.
Cierpieniem nazywam coś, co mnie umacnia. Człowiek cierpiący z czasem przyzwyczaja się do tego cierpienia, co jest złe, bo wtedy robi się słaby i zależny od innych. Ten, który walczy z cierpieniem, staje się silny i bardziej odporny na ból. Jest powodem do przelania uczuć na papier i stworzenia czegoś niesamowitego. Najwspanialsze dzieła powstają pod wpływem bólu i cierpienia. Pobudza jej wrażliwość. Jednocześnie jest czymś strasznym, okropnym i bolesnym. Potrafi doszczętnie zniszczyć jednostkę. Mimo, że nie należy do najprzyjemniejszych uczuć to ono pozwala poznawać wartości niektórych rzeczy.
Ułatwiają życie niejednemu, ale nie są najważniejsze. Nie można kupić za nie szczęścia czy miłości. Rodzina i przyjaciele są dla mnie bardziej cenni niż pieniądze. Jest mi niezmiernie smutno, że niewielka garstka ludzi kieruje się tym w życiu. Większość ludzi byłoby gotów za nie kraść i zabijać, ale nie warto. Każdy pieniądz w końcu się kończy, a wszystko to, co najważniejsze jest bezcenne.
W pełni zgadzam się z tym. Nic nie jest wieczne. Często myślimy, że tak nie jest, nie dopuszczając do siebie myśli, że może być inaczej. W przyszłości wszystko się zmieni. Przyzwyczajamy się nadmiernie do obecnej rzeczywistości. Oczywiste jest to, że trudno przestawić się z dobrego na gorsze. Jednak nie powinniśmy traktować wszystkiego jako nasze własne, lecz potrafić pogodzić się z tym, co należy do innych. Kiedyś wszystko w końcu się kończy, nawet jeśli się o to dba i pielęgnuje.
Uczucie, że ktoś znajduje się w moim pokoju, chociaż nikogo oprócz mnie w nim nie ma. Ponadto przeraża obecność problemu, z którym obecnie nie mogę sobie poradzić i na ten moment nie mogę zrobić z nim nic konkretnego.
Nie jestem po to, aby oceniać ludzi. Zwłaszcza bez jakiegokolwiek poznania ich. Bardzo nie lubię tego robić. Mogę jedynie powiedzieć, że nie ma takich ludzi, którzy nigdy nie podjęli żadnej decyzji w życiu. Tak naprawdę każdy podejmuje jakieś decyzje. Nikt za nas nie decyduje. Sami musimy o sobie decydować. Dla każdego z osobna jest to z pewnością bardzo trudne. Większość stara się tego unikać. To nie jest neutralność. To zwykły strach i niepewność. Czasami lepiej popełnić jakiś błąd i spróbować niż nic nie robić ze swoim życiem.
