Wybaczyć da się wszystko, tylko trzeba tego po prostu chcieć, to zależy od tego, czy potrafimy wybaczać. ♥ Zdrada - jedno słowo, czy czyn, a potrafi doprowadzić drugą osobę do nieodwracalnego stanu załamania. Pewnego razu była sobie para nastoletnich przyjaciół. Znali się od najmłodszych lat swojego dzieciństwa. Można powiedzieć, że wychowali się na jednym podwórku, trafiali do tego samego przedszkola, Tej samej szkoły, Tej samej klasy. Nawet na zajęcia z muzyki i piłki nożnej uczęszczali razem. Ich rodzice przyjaźnili się, dlatego też bardzo mocno zależało Im na tym, aby Ich dzieci lubili się i nie ukrywali tego, że marzyliby o tym, by w przyszłości byli ze sobą. Oboje darzyli się sympatią od samego początku. Już jako maluchy mieli się ku sobie. Byli niczym ketchup i frytki - Zestaw obowiązkowy, bo frytki byłyby samotne, gdyby nie odrobina ketchupu. Tak samo było z nimi. Gdy w pobliżu dziewczynki nie było chłopca bała się, a gdy przy chłopcu nie było dziewczynki martwił się, że już nigdy Jej nie zobaczy. Kiedy trafili do pierwszej klasy szkoły podstawowej siedzieli wspólnie w jednej ławce, pomagali sobie wzajemnie w odrabianiu zadań domowych, dzieli się swoim śniadaniem, gdy jedno z nich nie miało niczego do jedzenia - była to bezwarunkowa miłość, bo czy kilkuletnie dzieci mogą darzyć się prawdziwą miłością ? owszem, mogą. Serce obojga podpowiadało, że muszą ze sobą być, bo bez siebie tracą część swojego życia. Życie jednak zazwyczaj nie jest dla nas sprawiedliwe, dlatego też w tej sielance musiało pojawić się "Ale". Pojawił się wtem ktoś, kto za wszelką cenę próbował zburzyć wszystko to, co zakochani w sobie od wielu lat nastolatkowie tworzyli ze sobą. Była to "przyjaciółka" pary, która zakochała się w chłopaku. Wiele razy próbowała doprowadzić do zerwania swoich przyjaciół, lecz zazwyczaj nie udawało się to jej, bo Ich miłość była zbyt mocna. Jednak chłopak z czasem przekonywał się do jej "gry", którą prowadziła między nim, a sobą. Chłopak z czasem zostawił swoją wieloletnią miłość dla swojej przyjaciółki proponując byłej ukochanej przyjaźń. Dziewczyna załamała się. Nie rozumiała zachowania swojego byłego chłopaka, zrozpaczona rzuciła wszystko. Przestała chodzić do szkoły, przestała się uczyć, brać udział w życiu towarzyskim, wychodzić na świat. Zamknęła się w swoim pokoju, w którym miała wspomnienia związane z chłopakiem. Na prawdę nie rozumiała, dlaczego ją zostawił, dlaczego tak postąpił. Z każdym dniem chłopak będąc z tą drugą żałował swojej decyzji. Brakowało mu jego pierwszej miłości, jej uśmiechu, jej głosu. Postanowił zerwać z obecną dziewczyną. Nie umiał dalej z nią być kochając jedną, jedyną, inną, pierwszą. Postanowił oą odwiedzić mimo to, że od wielu miesięcy jej nie widział, po prostu bał się, a na dodatek ona nie chciała go widzieć. Klęknął przed Nią i ze łzami w oczach błagał o przebaczenie. Ona klęknęła przy nim i przejechała swoimi wargami po jego czole. Zacisnęła Swoją dłoń w jego dłoni i szepnęła "Miłość wszystko wybaczy".
"Beztalencia mają wyjątkowy talent do utrudniania życia utalentowanym". Jak rozumiesz ten cytat? Jeśli można by było wybrać talent, jaki byłby Twój wybór, dlaczego ten i jakbyś go wykorzystał? Dlaczego talent to coś nieprzeciętnego?
Z tego wynikałoby, że "utalentowani" bardzo martwią się tym, co inni myślą i robią, a jest wręcz odwrotnie - robią swoje, ciężko pracują na to, by coś osiągnąć i w tym w zasadzie tkwi przyczyna ich sukcesu (nie lubię tego słowa) - w ciężkiej pracy. Jeśli ktoś w czymś sobie dobrze radzi, to mało go obchodzą inni ludzie (w kontekście powyższego cytatu). Czasami też słowo "talent" jest traktowane jako narzędzie do samousprawiedliwienia się - "nie zrobię tego, bo nie mam talentu, więc po co w ogóle próbować?".