❤ Tusia ❤

Narkotyki na pewno nie nadają się dla dzieci ani ludzi z ambicjami i wielkimi planami na przyszłość. Jeśli ktoś weźmie, to musi liczyć się z tym, że na 90% stanie się to dla niego jedną z najważniejszych rzeczy w życiu. Cały świat wywraca się do góry nogami. W sumie teraz nie wiem już, czy istnieje coś takiego jak "branie z głową". Przekonałam się, że mimo początkowych zapewnień typu "Będę brała tylko raz w miesiącu na imprezie" potem wychodzi to tak, że ćpa się zawsze, kiedy tylko są pieniądze i dostęp, a odmówienie przy poczęstowaniu jest praktycznie niemożliwe. Mówię tu o ludziach, którzy już spróbowali i wiedzą jakie to uczucie. Dlatego dzieciom z Zapytaj radzę odmawiać już za pierwszym razem, zostawcie to dla doświadczonych i dojrzałych osób, bo możecie sobie przez przypadek zniszczyć życie.

View more

Moim zdaniem w większości są to osoby o dość słabej psychice, którzy nie potrafią poradzić sobie ze swoimi problemami, zatapiają się w nich do tego stopnia, że aż posuwają się do czynu odebrania sobie życia. Według mnie osoby obciążone jakimiś większymi problemami, złymi przeżyciami, powinni być obserwowani przez najbliższe osoby i otrzymywać od nich wsparcie, bo zwykle ludzie delikatniejsi, mający słabe nerwy są bardziej podatni na stany depresyjne, które często prowadzą do myśli samobójczych.
Samobójcy są to ludzie, którzy podświadomie oczekują pomocy od innych, tego, aby ktoś się nimi zaopiekował i przygnieceni przez życiowe rozterki są strasznie zrozpaczeni i postanawiają odebrać sobie życie, gdyż uznają to za jedyne wyjście z beznadziejnej sytuacji, rozwiązanie wszystkich problemów, ucieczka od rzeczywistości. Oczekują od życia, że będzie ono piękną bajką. Często zatapiając się w swoim wyimaginowanym świecie, gdy wracają już do realiów spotyka ich straszne rozczarowanie. Jednak tworzenie swojej "krainy" ma też swoje podłoże w normalnym życiu. Takie osoby uznają to też za ucieczkę od tego, co ich w rzeczywistości ma czekać. Czy to problemy finansowe, strata ukochanej osoby, wyśmiewanie przez innych, przemoc - takie czynniki wpływają na zamknięcie się w sobie przez ludzi.
Samobójcy jednak w swoim ostatnim desperackim czynie, moim zdaniem nie są w pełni świadomi swojej decyzji, działają jak w amoku. Nie potrafią zrozumieć, że czynią krzywdę sobie i najbliższym. Sądzą, że to, co robią przyniesie same korzyści, jest najlepszym wyjściem. Są zrozpaczeni do tego stopnia, że nie dostrzegając w całym życiu najmniejszego promyka nadziei na to, że będzie lepiej uznają, że najlepsze dla nich i innych będzie zejście z tego świata. Takie uczucie beznadziejności z pewnością towarzyszy każdemu z nich.
Z tej wypowiedzi można wywnioskować, że stan depresyjny jest pierwszym stopniem do samobójstwa, jednak nie zawsze jest ona tak silna, aby do tego doszło. To zależy też od poszczególnej jednostki. Osoba, która wpadła w depresję może być silniejsza psychicznie od drugiej i szybko z niej wyjść.
Sama miałam do czynienia z taką osobą, gdyż moja babcia już dwukrotnie przez to przechodziła. Jednak teraz ma się dobrze, ale wątpię, żeby kiedykolwiek myślała o samobójstwie. Chociaż nic nie wiadomo. Często takie osoby nie sprawiają wrażenia skłonnych do takiego czynu, a tu nagle czeka nas niespodzianka. Dlatego tak trudno jest temu zapobiegać.

View more