ＡＲＡＮ ᶰᵘʳᶰᵉᶰ

.

---

⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ＶＯＩＣＥＳ ɪɴ ᴍʏ ʜᴇᴀᴅ ＡＧＡＩＮ
⠀⠀⠀⠀ＢＥＡＴＩＮＧ ᴍᴇ ɪɴ ᴀ ᴡᴀʀ ɪ ＣＡＮ’Ｔ ᴡɪɴ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ɪ ᴄᴀɴ ＨＥＡＲ ᴛʜᴇᴍ ＮＯＷ
⠀⠀⠀⠀⠀ᴛʀᴀᴘᴘᴇᴅ ɪɴ ᴀ ＧＡＭＥ ɪɴsɪᴅᴇ ᴍʏ ＯＷＮ sᴋɪɴ
⠀⠀⠀⠀ᴀɴᴅ ＤＯＮ’Ｔ ᴋɴᴏᴡ ᴍʏsᴇʟғ ＡＮＹＭＯＲＥ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᴛʜᴇʏ’ʀᴇ ＰＵＬＬＩＮＧ ᴍᴇ ＵＮＤＥＲ
⠀
⠀
⠀
⠀ａ ｋｉｅｄｙ ｓｗｉａｔｌｏ ｓｗｉｅｃ ｚａｃｚｎｉｅ
ｂｌｅｄｎａｃ, ｐｏｄｅｊｄｚｉｅ ｄｏ ｂａｌｋｏｎｕ
ａｂｙ ｃｈｏｃ ｊｅｓｚｃｚｅ ｒａｚ ｕｊｒｚｅｃ
ｂｌａｓｋ ｎｉｅｂａ. ｕｎｉｅｓｉｅ ｂｕｔｅｌｋｅ ｄｏ
ｕｓｔ ｓｐｉｊａｊąｃ ｚ ｎｉｅｊ ｏｓｔａｔｎｉ ｌｙｋ
ｇｏｒｚｋｉｅｇｏ ｗｉｎａ; ｊｅｇｏ ｓｍａｋ ｊｕｚ
ｄａｗｎｏ ｚｍｉｅｎｉｌａ ｓｏｌ, ｐｌｙｎａｃａ ｗ
ｆｏｒｍｉｅ ｃｉｅｃｚｙ, ｚ ｂｌｅｋｉｔｎｙｃｈ
ｏｃｚｕ, ｗｐｒｏｓｔ ｐｏ ｂｌａｄｙｃｈ
ｐｏｌｉｃｚｋａｃｈ. ｐｏｇｒａｚｏｎｙ ｗ ｐｕｓｔｃｅ
ｗｚｒｏｋ ｕｎｉｅｓｉｅ ｓｉｅ ｄｏ ｇｗｉａｚｄ,
ｂｌａｇａｊａｃ ｏ ｂｏｓｋｉｅ ｗｙｂａｃｚｅｎｉｅ
ｇｒｚｅｃｈｕ, ｋｔｏｒｙ ｃｈｃｅ ｐｏｐｅｌｎｉｃ.
ｂｕｔｅｌｋａ ｕｐａｄｎｉｅ ｎａ ｐｏｄｌｏｇｅ,
ｗｙｗｏｌｕｊａｃ ｐｒｚｙ ｔｙｍ ｉｒｙｔｕｊａｃｙ
ｄｚｗｉｅｋ, ｌｅｃｚ ｎｉｋｔ ｇｏ ｎｉｅ
ｕｓｌｙｓｚｙ. ｎｉｋｔ ｊａｋ ｚｗｙｋｌｅ ｎｉｅ
ｓｌｙｓｚｙ... ｄｒｚａｃａ ｄｌｏｎ ｓｉｅｇｎｉｅ
ｐｏｄ ｓｚａｔｅ, ａｚ ｚｎａｊｄｚｉｅ ｐｉｅｋｎｉｅ
ｚｄｏｂｉｏｎｙ ｓｚｔｙｌｅｔ. ｃｚｙ ｔｏ ｊｕｚ
ｔｅｎ ｃｚａｓ? ｊｕｚ ｔｅｎ ｍｏｍｅｎｔ? ｎａｗｅｔ
ｎｉｅ ｐｏｃｚｕｊｅ, ｊａｋ ｂａｒｄｚｏ ｂｏｌｉ,
ｋｉｅｄｙ ｏｓｔｒｚｅ ｚａｎｕｒｚａ ｓｉｅ ｗ
ｍｉｅｊｓｃｕ, ｇｄｚｉｅ ｊｅｓｚｃｚｅ ｂｉｊｅ
ｓｅｒｃｅ; ｎｉｅ ｐｏｃｚｕｊｅ ｊａｋ ｋｏｎｃｚｙ
ｓｉｅ ｏｄｄｅｃｈ, ｇｄｙ ｃｉａｌｏ ｕｐａｄａ ａ
ｓｚａｍｐａｎｓｋｉｅ ｗｌｏｓｙ ｓｚａｒｐｉｅ
ｎａｇｌｙ ｒｕｃｈ. ｎｉｅ ｐｏｃｚｕｊｅ ｗｉｅｃｅｊ
ｊａｋ ｕｓｃｈｎｉｅｔｅ ｓｅｒｃｅ ｐｒｏｓｉ ｏ
ｐｏｗｏｄ ｄｏ ｂｉｃｉａ, ｎｉｅ ｐｏｃｚｕｊｅ
ｊｕｚ ｗｉｅｃｅｊ ｚａｗｏｄｕ ｓｗｅｇｏ ｌｕｄｕ ｚａ
ｚｌａ ｏｐｉｅｋｅ, ｋｉｅｄｙ ｗ ｋｏｎｃｕ
ｏｄｅｊｄｚｉｅ...

---

ｃｉａｌｏ ｚｎａｊｄａ, ｇｄｙ ｐｒｚｙｐｏｍｎｉ ｉｍ
ｓｉｅ ｋｉｍ ｂｙｌ, ｚ ｐｏｃｚａｔｋｕ
ｐｒｚｅｒａｚｅｎｉ, ｂｅｄａ ｐｒｏｂｏｗａｃ
ｕｚｄｒｏｗｉｃ; ｌｅｃｚ ｊｅｓｔ ｊｕｚ ｚａ
ｐｏｚｎｏ, ｋｉｅｄｙ ｄｕｓｚａ ｏｐｕｓｃｉ
ｓｗｏｊ ｄｏｍ. ｐｏｃｈｏｗａｊａ, ｊａｋ ｉｃｈ
ｎａｕｃｚｏｎｏ. ｎｉｅ ｚａｐａｍｉｅｔａｊａ ｔａｋ,
ｊａｋ ｐｏｗｉｎｎｉ, ｊａｋ ｏｎ ｂｙ ｔｅｇｏ
ｃｈｃｉａｌ. ａ ｃｏ ｎｏｃｎｅ ｌｚｙ ｂｅｄａ
ｌｓｎｉｃ ｎａ ｍａｒｔｗｙｃｈ, ｂｌａｄｙｃｈ
ｐｏｌｉｃｚｋａｃｈ, ｐｒｚｙｐｏｍｉｎａｊａｃ ｐｏ
ｓｍｉｅｒｃｉ ｏ ｎｉｅｚｌｉｃｚｏｎｙｃｈ
ｂｌｅｄａｃｈ ｚａ ｚｙｃｉａ.

---

.

View more

⠀Zniknęła mi z oczu, myślałem, że zanurkowała. Rozglądając się na boki utrzymywałem się na falach. Przez przypadek coś złapałem, aż się przestraszyłem, V̶a̶l̶a̶r. W blasku księżyca zguba wyglądała jak pukiel włosów. Nagle wybuchła śmiechem z półtora metra za mną i zanim zdążyłem ją dostrzec, znów zanurkowała w fali. Miałem już dosyć tej szarady, chciałem po prostu się zabawić. Sama mnie tutaj ściągnęła, miałem ją przecież jak na tacy. Nagle zawyłem, z bólu, do ust wpłynęła woda. Ktoś mi rozciął skórę w obu tylnych zgięciach kolan. Zacząłem z całej siły wołać pomoc, ale bezskutecznie, z dala widziałem światła balu skąpane w tańczącej wodzie. Plując masą przekleństw, chciałem dopłynąć na ląd. Niezdarnie rzucałem się w wodzie używając samych rąk, bałem się pomyśleć co podcięło mi w nogach ścięgna, ból był taki potworny, że mało nie zemdlałem.
⠀Ona jak syrenka wynurzyła się przede mną, nigdy w życiu jeszcze nie widziałem tak paskudnej gęby; rzadkie zęby miały odcień jakby były martwe, chwilę później się przekonałem, że są ostre jak skalpel. Chciałem podjąć walkę, rzucałem pięściami na oślep lecz bez pomocy nóg na wodzie nie jest to zbyt proste. Trzymała mnie za kostkę oddalając się od brzegu; jej skóra była w dotyku oślizgła jak czułki meduz. Nie mogłem pojąć akcji, w której się znalazłem, panicznie wzywałem pomocy, wciąż miotając się na falach, ona chyba się przebrała, żeby zwabić mnie do wody; nikt nie widzi mnie, nie słyszy, nie udzieli mi pomocy! Jej oczy są szeroko rozstawione na skroniach, szaro mleczny kolor skóry, pozbawiona uszu głowa, między palcami błona wzbudzała we mnie lęk a z jej wydętych rybich warg wydobył się dźwięk; nienaturalny śpiew, przyzywanie wodnej nimfy brzmi jak Ork z gruźlicą, przytrzaśnięty drzwiami bram. Wyzwałem ją od ladacznic, starałem się uciec, gdy nagle… Zobaczyłem grupkę dzieci witających swoją matkę, O̶c̶h̶ ̶V̶a̶l̶a̶r. Co za makabryczny widok, patrzyłem jak w radosnych pląsach ich ciała się w wodzie wiją. Jedno dziecko wbiło mi pod wodą kły w łydkę, ścisnąłem z bólu pięść tak mocno, że aż zbielały mi kłykcie. Panicznie walczyłem, lecz powoli padałem z sił a dookoła mnie stale rosła plama krwi. Błagałem ich, żeby przestali, zachłysnąłem się wodą, rodzicielka dbała o to, żebym nie utonął. Jej potomstwo najwyraźniej gustuje w elfim ścierwie, rozdzierali mięśnie jak Uruk Hai Śmiertelnika. Wśród makabrycznych cierpień rozgrywał się terror, rozmawiali o mnie w swym języku ciągle się śmiejąc. Zabawa dzikich zwierząt w wykonaniu dziatwy, dzieci, raz po raz patrzyły w stronę uśmiechniętej matki. Pierwszy i ostatni raz poczułem taki chłód, kiedy w szarpaninie szponów, mi rozerwały brzuch…

---

⠀ɴɪᴇ ᴄᴢᴜłᴇᴍ ᴊᴜż ɴóɢ ɪ ᴄᴢʏ ᴡʙɪᴊᴀᴊą ᴡᴇ ᴍɴɪᴇ ᴢęʙʏ, ᴊᴀᴋ ᴘɪʀᴀɴɪᴇ ᴘᴏᴅᴘłʏᴡᴀłʏ, ᴄɪąɢʟᴇ ᴢᴀᴛᴀᴄᴢᴀᴊąᴄ ᴋʀęɢɪ ɪ ᴢᴀɴɪᴍ ᴘᴏᴄʜłᴏɴął ᴍɴɪᴇ ᴢɪᴍɴʏ ᴍʀᴏᴋ ɴɪᴇʙɪᴇsᴋɪᴄʜ ɢłęʙɪɴ, ᴘᴏżᴇɢɴᴀʟɴɪᴇ ᴏɢʟąᴅᴀłᴇᴍ ʙʟᴀsᴋ ᴋsɪężʏᴄᴀ ᴡ ᴘᴇłɴɪ.

---

ˢ̷ᶫ̷ᵒ̷ᶰ̷ ̷⁻ ̷ᴰ̷ᶻ̷ᶦ̷ᵉ̷ᶜ̷ᶦ̷ ̷ᴰ̷ᵃ̷ᵍ̷ᵒ̷ᶰ̷ᵃ̷

View more

⠀Teraz próbuję zasnąć, choć coś nerwami wciąż miota. Moja dusza uprawia ten pieprzony sabotaż. Nie chcę czuć tego stanu - odwiedziny umarłych znów miały miejsce i nieco ze spokoju obdarły. Widziałem ich. Jakby dalej wśród żywych istnieli, choć me oczy widziały krew lata temu. Mój wniosek jest zasadny - proszę o umorzenie wszystkich stanów lękowych, które gniotą sumienie. Znów cholerne upiory czepiają się mych skrzydeł. Czymże zawiniłem?

---

⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᴺᵃᵍᶫᵉ ᶦᵈᵉ ᵈᵃᶫᵉʲ ᵗʸᵐ ᶫᵃˢᵉᵐ ᵐᵒᶜᶰᵒ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᶻᵃᵍʳʸᶻᵃᵐ ʷᵃʳᵍᶦ⋅ ᴸᵉᵏ ˢᵖᵒᶜᶻʸʷᵃ ᶰᵃ ᵐʸᶜʰ ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ʳᵃᵐᶦᵒᶰᵃᶜʰ⋅ ᵀᵒ ᶜᵒˢ ʲᵃᵏᵇʸᵐ ˢᶦᵉ ᵈᶫᵃʷᶦᶫ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᶻᶰᵒʷᵘ ᵐʸˢᶫᶦ ᵏᵃʳᶰᵃʷᵃᶫ⋅ ᴹᵉᵗᶫᶦᵏ ʷ ᵍᶫᵒʷᶦᵉ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᶜᶦᵃᵍᶫᵉ ᵗʷᵒʳᶻʸ ᵖʸᵗᵃᶰᶦᵃ „ᶜᶻᵉᵐᵘ ᶜʰᶜᵉᶜᶦᵉ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᵐᶰᶦᵉ ᶻᶰᶦˢᶻᶜᶻʸᶜ. ᴾʳᶻᵉᶜᶦᵉᶻ ᶰᶦᵉ ᵐᵃᶜᶦᵉ ᵖʳᵃʷᵃ.”

---

⠀ᴊᴇśʟɪ ᴄʜᴏᴅᴢɪ ᴏ ᴡʀᴏɢóᴡ, ᴛᴏ ᴊᴇsᴛ ᴊᴇᴅᴇɴ ɴᴀᴊᴡɪęᴋsᴢʏ. ᴛᴏ ᴏɴ, ᴢ ᴋᴛóʀʏᴍ ɴɪᴇ ᴘᴏᴍᴏżᴇ ᴡʏɢʀᴀć sɪłᴀ ᴍɪęśɴɪ, sᴢʏʙᴋᴏść sᴛʀᴢᴀłʏ, ᴏsᴛʀᴏść ᴏsᴛʀᴢᴀ, ɴᴀᴡᴇᴛ ɴɪᴇ ᴘᴏᴍᴏɢą ᴘɪęśᴄɪ, ʙóʟ ᴡᴄɪąż ᴡʏᴋʀᴢʏᴡɪᴀ ᴜsᴛᴀ. ᴛᴏ ᴏɴ...
⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᴄᴏᴅᴢɪᴇɴɴɪᴇ ᴍᴜ ᴘᴀᴛʀᴢę ᴡ ᴘʏsᴋ ᴡ ᴏᴅʙɪᴄɪᴜ ʟᴜsᴛʀᴀ.

---

⠀sᴀᴍᴏᴛɴᴏść ɪ ᴘᴜsᴛᴋᴀ, ʀᴢᴇᴄᴢʏᴡɪsᴛᴏść sᴢᴀʀᴀ. ᴢᴅᴇᴘᴛᴀɴᴇ sᴜᴍɪᴇɴɪᴇ, ᴍᴀʀᴀ, ᴘᴀʀᴀɴᴏᴊᴀ, ᴍᴀʀᴀᴢᴍ. ᴛᴏ ᴡsᴢʏsᴛᴋᴏ ᴍɴɪᴇ ᴏᴛᴀᴄᴢᴀ, ᴢ ᴋᴀżᴅʏᴍ ᴅɴɪᴇᴍ ɪ ɴᴏᴄą. ᴊᴇsᴛ ᴊᴇsᴢᴄᴢᴇ sᴇɴs ʙɪᴇɢᴀć ᴢᴀ ᴘᴏᴍᴏᴄą?

View more

⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Zalezy od poĸυѕy...

---

⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᴀʀᴇ ʏᴏᴜ ɪɴsᴀɴᴇ ʟɪᴋᴇ ᴍᴇ?
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ʙᴇᴇɴ ɪɴ ᴘᴀɪɴ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ＬＩＫＥ ＭＥ?
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ʙᴏᴜɢʜᴛ ᴀ ʜᴜɴᴅʀᴇᴅ ᴅᴏʟʟᴀʀ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ʙᴏᴛᴛʟᴇ ᴏғ ᴄʜᴀᴍᴘᴀɢɴᴇ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ＬＩＫＥ ＭＥ?
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᴊᴜsᴛ ᴛᴏ ᴘᴏᴜʀ ᴛʜᴀᴛ ᴍᴏᴛʜᴇʀғᴜᴄᴋᴇʀ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᴅᴏᴡɴ ᴛʜᴇ ᴅʀᴀɪɴ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ＬＩＫＥ ＭＥ?
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᴡᴏᴜʟᴅ ʏᴏᴜ ᴜsᴇ ʏᴏᴜʀ ᴡᴀᴛᴇʀ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ʙɪʟʟ ᴛᴏ ᴅʀʏ ᴛʜᴇ sᴛᴀɪɴ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ＬＩＫＥ ＭＥ?
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᴀʀᴇ ʏᴏᴜ ʜɪɢʜ ᴇɴᴏᴜɢʜ ᴡɪᴛʜᴏᴜᴛ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᴛʜᴇ ᴍᴀʀʏ ᴊᴀɴᴇ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ＬＩＫＥ ＭＥ?
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᴅᴏ ʏᴏᴜ ᴛᴇᴀʀ ʏᴏᴜʀsᴇʟғ ᴀᴘᴀʀᴛ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᴛᴏ ᴇɴᴛᴇʀᴛᴀɪɴ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ＬＩＫＥ ＭＥ?
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᴅᴏ ᴛʜᴇ ᴘᴇᴏᴘʟᴇ ᴡʜɪsᴘᴇʀ 'ʙᴏᴜᴛ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ʏᴏᴜ ᴏɴ ᴛʜᴇ ᴛʀᴀɪɴ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ＬＩＫＥ ＭＥ?
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀sᴀʏɪɴɢ ᴛʜᴀᴛ ʏᴏᴜ sʜᴏᴜʟᴅɴ'ᴛ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ᴡᴀsᴛᴇ ʏᴏᴜʀ ᴘʀᴇᴛᴛʏ ғᴀᴄᴇ
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ＬＩＫＥ ＭＥ?

---

⠀⠀⠀⠀﹥ᴵ ʳᵘᶰ ᵃʷᵃʸ ʷʰᵉᶰ ᵗʰᶦᶰᵍˢ ᵃʳᵉ ᵍᵒᵒᵈ
⠀⠀⠀⠀ᵃᶰᵈ ᶰᵉᵛᵉʳ ʳᵉᵃᶫᶫʸ ᵘᶰᵈᵉʳˢᵗᵒᵒᵈ
⠀⠀⠀⠀ᵗʰᵉ ʷᵃʸ ʸᵒᵘ ᶫᵃᶦᵈ ʸᵒᵘʳ ᵉʸᵉˢ ᵒᶰ ᵐᵉ
⠀⠀⠀⠀ᶦᶰ ʷᵃʸˢ ᵗʰᵃᵗ ᶰᵒ ᵒᶰᵉ ᵉᵛᵉʳ ᶜᵒᵘᶫᵈ
⠀⠀⠀⠀ᵃᶰᵈ ˢᵒ ᶦᵗ ˢᵉᵉᵐˢ ᴵ ᵇʳᵒᵏᵉ ʸᵒᵘʳ ʰᵉᵃʳᵗ
⠀⠀⠀⠀ᵐʸ ᶦᵍᶰᵒʳᵃᶰᶜᵉ ʰᵃˢ ˢᵗʳᵘᶜᵏ ᵃᵍᵃᶦᶰ﹤

View more