Seni sevebilmeyi özledim, Kimseye hesap vermeden Yalanlarda saklanmadan Öylesine, körükörüne.. İsmini duyunca heyecanlanmak Her sözün sonunda seni anmak Sen için yaşamak Ve birazda sen olmak, Seni sevebilmeyi özledim, Sonbaharlarda seni anlatmak Yağmurlarla seni ağlamak Tüm çiçeklere adınla seslenmek Bin yıl yaşasam isterdim şu dünyada; Ömürlerce sevebilmek seni Kaybedercesine Ölürcesine, Seni sevebilmeyi özledim Geçen yılları başa sarsak, Ta en başından sevsem seni Bilmem, belkide bu sefer sevebilirdin beni...
Zaman alışmayı öğretmez yokluğa, Sadece sen acı çekmeyi öğrenirsin, Hiç bir gün daha aydınlık değil diğerinden Sen umut etmeyi istersin.. Sevmek zor iştir efendi, Kim vazgeçmek için sever ki ? Gecelerini alır önceleri, Sevdikçe dahada kaybolursun günlerde Ve sen dahada seversin kaybettikçe Güzün dökülen yapraklara yağar yağmurlar, Bir vedadır bu düşenlere Sessizleşir ağaçlar, Yas tutarlar yitenlere, Hiç neden demedim ben gidenlere Yıllar geçmiş; Bense hala aynı yerdeyim Kaç adım uzaktasın benden ? Bak hala sustuğum yaştayım...