Bogusia

Najgorzej jest gdy osoby, które kiedyś były dla nas bliskie okazują się mieć tych demonów w chuj.
No to dzisiejsza moja życiowa historia była taka. Leżałam sobie jak zawsze zajebista na kanapie, słuchałam chylinskiej na yt i expilam w metinie. Nagle słyszę telefon, patrzę, a tam no kurwa no nie, ale odebrałam i gadka szmatka, dawno się nie widzielim, skończyłem zajęcia to może pójdziesz ze mną coś zjeść, mówię no ok, też nic dziś nie jadłam to się przejdę. Obejebalam się troche w niedzielne ciuchy i ide. Dobra widzę go i no nic się nie zmienił, poza tym, że jakas chujowizna od niego biła. Usiedlim w tym barorestauracji i zamówiłam spageti.
siedzimy, hehe jak uczelnia, hehe.
no, ale wiadomo, osobą, z którą się było w liceum i która się kochało to tak bez jakiegoś drugiego dna by się nie umówiła ze mną.
więc pytam, o co chodzi.
i tu dostałam metaforycznie w ryj, bo się nie spowiedzialam, że usłyszę przemowe szykowana od miesiąca, że jak to chujowo beze mnie, ale teraz jest inaczej, bo jesteśmy starsi i madrzejsi, studiujemy i czy pamiętam to, co tam kiedyś razem przeżyliśmy
zbieralam się w sobie chwile, przestałam kręcić widelcem w spageti i też powiedziałam (nie ukrywam, że marzylo mi się takie spotkanie od momentu zerwania i byłam wtedy gotowa powiedziec "o boże tak, zatańczmy jeszcze raz", ale nie kurwa po roku jak się pozbierałam, odcięłam od ludzi i rozpoczęłam nową misję z kimś innym) że kiedyś mówiłam, że nie wyobrażam sobie życia bez niego, że to ma trwać zawsze i nie chcę już nikogo innego, ale wtedy byłam młodsza o ten cały rok, który zmienił mnie z takiej no dzieciny trochę i zajebanej życiem w kogoś kto już wie, że z portfela mamy nie wypada brać, kłótnie co wieczór humoru nie poprawiaja i nie warto próbować kochać osoby, która się znienawidzilo. dodałam, że pamiętam co do słowa, to co mówił mi wtedy gdy się rozstaliśmy i wątpię, że chcemy być znów w jednej drużynie.
Tak jak przypuszczałam dobry on zniknął i zaczęło się, że ohoho dla ciebie to była zabawa, a ja płacze po nocach kurwa i Znow może być dobrze, a lepiej.
a ja na to że też płakałam, ale nie ja pierwsza, nie jedyna na tym świecie.
wtedy chciałam już wyjść, bo miałam ciśnienie w głowie milion, ale zostałam, bo coś mi kazalo zostać i na tym się skończyl temat, zaczęliśmy gadać o tym co studenckie czyli słoikach, wykładach, chujowych i nie chujowych ludziach i jakoś zleciało, ale trzęsłam się jak guwno wracając do domu.
Zadzwoniłam do mamy i się spytałam z tego wszystkiego czy mnie lubi, odpowiedziała, że tak, więc poexpilam trochę.

View more