Milego piatkowego wieczoru. Jakies plany?
Siedze w pubie ze znajomymi. Jedno piwo, zaraz drugie, trzecie... :)
Liked by:
usmail1
unknownuser1267
Biały oleander ❀
g_ev_an
desmond
Ask @lamotrygina
Dasz pierwszym dwóm osobom po 20 like i jednym pytaniu ? ;3
Znów zaczęłam pisać. Jak ktoś byłby zainteresowany niech pisze, a będe mu podsyłać/wstawiać tutaj kolejne części, całościowe rozdziały.
"Bał się. Potwornie się bał. Specjalnie zaaranżował taką sytuację, podejrzewając, że dziewczyna lubi zwierzęta i przygarnie Kasjusza. Mogło się nie udać, ale jak zwykle – umiał przejrzeć człowieka. To stawało się już wręcz nudne, zalatywało mu monotonią, której nienawidził najbardziej na świecie. Stawał się przewidywalny, czyli taki jak ludzie – o ironio – z których zawsze szydził.
Miał już ćwierćwiecze za sobą, a jeszcze nie poznał smaku miłości. Martwiło go to. Czasami marzył o takim uczuciu jak z filmów, jednocześnie wątpiąc w spełnienie ów snów. Uważał się za – jak to sam zwykł określać – emocjonalnego niedorozwoja, który zwyczajnie nie potrafił kochać. Przywykł bawić się dziewczynami, ale – nie wiedząc czemu – jej nie chciał skrzywdzić. Była taka krucha. Każdego dnia w tej cholernej bibliotece, zerkał na nią ukradkiem i... przywiązał się. Zamienili ledwo parę słów, ale chciał ją chronić. Przed całym złem tego świata. Przed nim samym też. Wariował.
Już czas. Ciche pukanie do drzwi oznajmiło, że ktoś przyszedł. Zapewne ona. Nawet nie znał jej imienia, ale dostrzegał za to wiele innych i na pewno bardziej istotnych szczegółów. To, co dostrzegł podczas obecności nieopodal pracującej dziewczyny. Jej rzadki uśmiech, zadumanie, smutek w oczach. To, jak chciała uciec od czegoś, co ją dręczyło. "
"Bał się. Potwornie się bał. Specjalnie zaaranżował taką sytuację, podejrzewając, że dziewczyna lubi zwierzęta i przygarnie Kasjusza. Mogło się nie udać, ale jak zwykle – umiał przejrzeć człowieka. To stawało się już wręcz nudne, zalatywało mu monotonią, której nienawidził najbardziej na świecie. Stawał się przewidywalny, czyli taki jak ludzie – o ironio – z których zawsze szydził.
Miał już ćwierćwiecze za sobą, a jeszcze nie poznał smaku miłości. Martwiło go to. Czasami marzył o takim uczuciu jak z filmów, jednocześnie wątpiąc w spełnienie ów snów. Uważał się za – jak to sam zwykł określać – emocjonalnego niedorozwoja, który zwyczajnie nie potrafił kochać. Przywykł bawić się dziewczynami, ale – nie wiedząc czemu – jej nie chciał skrzywdzić. Była taka krucha. Każdego dnia w tej cholernej bibliotece, zerkał na nią ukradkiem i... przywiązał się. Zamienili ledwo parę słów, ale chciał ją chronić. Przed całym złem tego świata. Przed nim samym też. Wariował.
Już czas. Ciche pukanie do drzwi oznajmiło, że ktoś przyszedł. Zapewne ona. Nawet nie znał jej imienia, ale dostrzegał za to wiele innych i na pewno bardziej istotnych szczegółów. To, co dostrzegł podczas obecności nieopodal pracującej dziewczyny. Jej rzadki uśmiech, zadumanie, smutek w oczach. To, jak chciała uciec od czegoś, co ją dręczyło. "
Liked by:
g_ev_an
Raziel
desmond
Biały oleander ❀
Paulinka
Jaka jest najbardziej nietypowa rzecz, którą trzymasz teraz w lodówce?
Poćwiartowane zwłoki.
Miłości,
którą kiedyś czułam,
a wiem, że nawet
jakbym ja powróciła
i on też
nie odbudowalibyśmy
tego zamku z piasku
zmytego przez ranny przypływ
znajdziesz
tę miłość
w kartotece
pod nazwą
stracone nieodwracalnie
Miłości,
którą kiedyś czułam,
a wiem, że nawet
jakbym ja powróciła
i on też
nie odbudowalibyśmy
tego zamku z piasku
zmytego przez ranny przypływ
znajdziesz
tę miłość
w kartotece
pod nazwą
stracone nieodwracalnie
Liked by:
.
g_ev_an
Hail Mary †
Nephilim
Biały oleander ❀
Related users
Czternaście. Tak, pewnie pomyślisz, że jestem kolejną gówniarą, która wymyśliła sobie depresję. I w sumie masz prawo tak pomyśleć. Ale tak nie jest. I mam nadzieję, że twoje leczenie przyniesie efekty. Życzę ci tego z całego mojego cholernego serca! Zasłużyłaś na szczęście i normalne życie, kochana!
Są ludzie, co mają czternaście, a są ci co mają czterdzieści i chorują. Moje problemy zaczęły się mniej więcej w Twoim wieku i może gdybym wcześniej powiedziała coś któremuś z rodziców albo nawet na własną rękę szukała pomocy może i ominęłoby mnie wiele bólu, może nie miałabym teraz tylu blizn i paru prób samobójczych za sobą. Powiedz dziewczynce chorej na białaczkę, że jest na to za młoda. Gdzie tu logika? Tak więc nie przejmuj się wiekiem, ucz się na moich błędach (chociaż mnie nie znasz) i szukaj pomocy.
I dziękuje za miłe słowa <3
I dziękuje za miłe słowa <3
Liked by:
.
g_ev_an
Biały oleander ❀
fallout
Rozumiem cię. Wiesz, mam to samo. I za kilka dni idę do psychologa. Ma mnie zdiagnozować. Nie wiem, dlaczego ci o tym piszę. Po prostu czuję, że w jakimś sensie jesteśmy podobne. Obdywie mamy problem z zaakcpetowaniem siebie, i obydwie izolujemy się od ludzi. Obydwie sobie nie radzimy. Ile masz lat?
Miło,ze ktoś w ogóle rozumie. Ja osobiście jestem juz zdiagnozowana, teraz zostaje mi leczenie. Ja mam prawie 20 lat, a Ty?
Liked by:
g_ev_an
Kubuś
Biały oleander ❀
fallout
Zamiast sie cieszyc ze zyjesz to poglebiasz sie w smutek
Może nie umiem inaczej? I nie, nie użalam się. Stwierdzam tylko fakty.
A wez czlowieku ogarnij sie bo nie zaznalas zycia a chcesz sie zabic, zalosne.
Żałosne?
Choroba jest dla Ciebie żałosna? Zaburzenia też?
Skąd wiesz, co zaznałam i ile przeżyłam? Siedzisz w mojej głowie? Nie wiesz kim jestem, ile mam lat i dlaczego cierpię. Kocham takich ludzi jak Ty. To jest dopiero żałosne, wiesz?
Choroba jest dla Ciebie żałosna? Zaburzenia też?
Skąd wiesz, co zaznałam i ile przeżyłam? Siedzisz w mojej głowie? Nie wiesz kim jestem, ile mam lat i dlaczego cierpię. Kocham takich ludzi jak Ty. To jest dopiero żałosne, wiesz?
co skłoniło Cię do zmiany poglądu na temat swojego ciała czy wyglądu ? W końcu ktoś musiał powiedzieć Ci cis takiego w co uwierzyłas i co pozwoliło Ci się zmienić..
Szpital. Leki. Terapia.
Człowiek, jak otrzyma pomoc zmienia tok myślenia, uwierz. Bez tego czuje się bezwartościowy, samotny, brzydki, niepotrzebny. A od tego bliska droga do samobójstwa. Ja wpadłam w ten dół, byłam na granicy życia i śmierci. Ale uratowałam się, zgodziłam się na leczenie, miesiąc spędziłam w zamknięciu i jestem gotowa napisać, że mimo pełnej sylwetki, której nienawidzę, akceptuję siebie, czy tam przynajmniej toleruje.
Ludzie, nie krzywdźcie się, nie nienawidźcie, tylko szukajcie pomocy.
Polecam, Laleczka z porcelany.
Człowiek, jak otrzyma pomoc zmienia tok myślenia, uwierz. Bez tego czuje się bezwartościowy, samotny, brzydki, niepotrzebny. A od tego bliska droga do samobójstwa. Ja wpadłam w ten dół, byłam na granicy życia i śmierci. Ale uratowałam się, zgodziłam się na leczenie, miesiąc spędziłam w zamknięciu i jestem gotowa napisać, że mimo pełnej sylwetki, której nienawidzę, akceptuję siebie, czy tam przynajmniej toleruje.
Ludzie, nie krzywdźcie się, nie nienawidźcie, tylko szukajcie pomocy.
Polecam, Laleczka z porcelany.
Czy akceptujesz siebie całkowicie ? Chciał/a/byś coś zmienić w swoim wyglądzie bądź zachowaniu ? Co to takiego ? ♥
Najpierw przepraszam za to, że tak długo nie odpowiadałam. Szpital, walka o siebie. Ale teraz jest lepiej, o wiele.
Jak chyba każdy mam kompleksy. Nie lubię swojej figury, nosa, nóg. Uważam, że jestem za gruba. Na początku pobytu w szpitalu to był jeden z powodów moich myśli samobójczych. Torturą było spojrzenie w lustro. Ale źle myślałam. Gdy myśli odeszły zdałam sobie sprawę, że każdy na swój sposób jest piękny. Piękno ma w oczach, uśmiechu, promyczkach radości. Chcę pewne rzeczy w sobie zmienić,ale tak, akceptuję siebie.
Jak chyba każdy mam kompleksy. Nie lubię swojej figury, nosa, nóg. Uważam, że jestem za gruba. Na początku pobytu w szpitalu to był jeden z powodów moich myśli samobójczych. Torturą było spojrzenie w lustro. Ale źle myślałam. Gdy myśli odeszły zdałam sobie sprawę, że każdy na swój sposób jest piękny. Piękno ma w oczach, uśmiechu, promyczkach radości. Chcę pewne rzeczy w sobie zmienić,ale tak, akceptuję siebie.
Hej Aniołku . Moge Ci jakoś pomoc? Masz gg ? PodasZ? Bardzo mi zalezy na rozmowie z Tobą na twoim zyciu. Chcialbym Cię jakoś wesprzeć . Bedzie dobrze :))
Napisz mi swoje. Odezwę się..
Czego oczekujesz od otaczających cię osób ? Miłego wieczoru i dobrej nocy. :)
Co z tego,że jest przed 23, a jestem w szpitalu psychiatrycznym i dawno powinnam spać. Obejrzałam "Slumdog - Milioner z ulicy ". I muszę Wam moi nieliczni czytelnicy coś napisać. Coś co jest moim marzeniem - nie do spełnienia niestety - i to,właśnie TO tak bardzo mnie boli. Odkryłam dziś w sobie wrażliwość, wiecie? Marzy mi się miłość jak z filmu. Obserwowanie panoramy Wrocławia o zachodzie, ciepła,czułości, przywiązania, wrażliwości, a nawet miłości,w którą niezbyt wierzę. Jestem płochym motylem, uciekam jak ktoś chce mnie dotknąć. Jestem bańką mydlaną taka dużą, kolorową która znika wraz z zderzeniem z ziemią. Jestem kroplą rosy widywaną tylko rano...
I czułości.Potrzebuję czułości. W dużych ilościach. Wolę umrzeć z przedawkowania niż z niedoboru..
Źle mi. Dlatego ostatnio się zamknęłam w sobie (może to dobrze, że jestem w tym szpitalu) i piszę.Stworzyłam multum wierszy i piosenkę.
I krzyczę, tak cichutko, wewnątrz siebie. A raczej krzyczy moje po tysiąckroć połamane serduszko.
Ale nikt tego nie słyszy. Rodzina, bliscy (jacy bliscy,jestem w końcu sama), nawet lekarze.
A to tak boli. Moje serduszko... Ono umiera, wiecie?
I czułości.Potrzebuję czułości. W dużych ilościach. Wolę umrzeć z przedawkowania niż z niedoboru..
Źle mi. Dlatego ostatnio się zamknęłam w sobie (może to dobrze, że jestem w tym szpitalu) i piszę.Stworzyłam multum wierszy i piosenkę.
I krzyczę, tak cichutko, wewnątrz siebie. A raczej krzyczy moje po tysiąckroć połamane serduszko.
Ale nikt tego nie słyszy. Rodzina, bliscy (jacy bliscy,jestem w końcu sama), nawet lekarze.
A to tak boli. Moje serduszko... Ono umiera, wiecie?
Człowiek zakreśla w sobie gdzie patrzy. Są dwie opcje. Patrzysz tylko pod nogi czy może podniesiesz głowę i spojrzysz bez wahania "co się dzieje na tym świecie". Jaka opcja jest Twoja. Jak się wypowiesz w tym temacie? Interpretacja dowolna.
Boję się świata.
Boję się ludzi.
Boję się siebie.
Więc patrzę w dół bojąc się spojrzeć w górę. Przeszłości mnie torturuje,teraźniejszość boli, a przyszłość przeraża.
Boję się ludzi.
Boję się siebie.
Więc patrzę w dół bojąc się spojrzeć w górę. Przeszłości mnie torturuje,teraźniejszość boli, a przyszłość przeraża.
http://ask.fm/lamotrygina/answer/106503122996 wiekszosc osob nie lubi swojego ciala, ja rowniez, ale nie pomyslalas aby sprobowac sie jakos zaakceptowac? ;-;
Próbowałam. Nawet mi się udało. W pewnym sensie. Na jakis czas. Bywały dni, gdy uśmiechałam się do swojego odbicia. Ale ludzi to bolało. Mój powrót do normalności, odzyskanie wewnętrznego balansu. Zniszczyli mnie. Znowu. Potem kompleksy ukrywałam pod tak zwaną pewnością siebie. Aż do chwili,gdy zaczęłam mieć wszystkiego dość. Gdy moja psychiczna wytrzymałość się skończyła. Wtedy nie miałam siły ukrywać mojego zakompleksienia i na powrót się odizolowałam. Wróciła niepewna, płaczliwa, okryta szkarłatem dziewczynka, która nienawidzi siebie, boi się ludzi i praktycznie nie opuszczajaca domu dziewczyna. Ot, destrukcyjna siła człowieka.
Ile razy dziennie patrzysz na siebie w lustrze?
Zerkam co chwila, a z każdym kolejnym razem czuję coraz większa ochotę, aby je zbić. Nienawidzę swojej prezencji. Pyzowatego kształtu twarzy. Jej kolorytu. Sylwetki. Ogółu.
Taka mini tortura serwowana przez masochistyczną część mojej osoby. Im częściej na siebie patrzę tym większą nienawiść i obrzydzenie czuję.
Taka mini tortura serwowana przez masochistyczną część mojej osoby. Im częściej na siebie patrzę tym większą nienawiść i obrzydzenie czuję.
