Laleczka z porcelany.

Co z tego,że jest przed 23, a jestem w szpitalu psychiatrycznym i dawno powinnam spać. Obejrzałam "Slumdog - Milioner z ulicy ". I muszę Wam moi nieliczni czytelnicy coś napisać. Coś co jest moim marzeniem - nie do spełnienia niestety - i to,właśnie TO tak bardzo mnie boli. Odkryłam dziś w sobie wrażliwość, wiecie? Marzy mi się miłość jak z filmu. Obserwowanie panoramy Wrocławia o zachodzie, ciepła,czułości, przywiązania, wrażliwości, a nawet miłości,w którą niezbyt wierzę. Jestem płochym motylem, uciekam jak ktoś chce mnie dotknąć. Jestem bańką mydlaną taka dużą, kolorową która znika wraz z zderzeniem z ziemią. Jestem kroplą rosy widywaną tylko rano...
I czułości.Potrzebuję czułości. W dużych ilościach. Wolę umrzeć z przedawkowania niż z niedoboru..
Źle mi. Dlatego ostatnio się zamknęłam w sobie (może to dobrze, że jestem w tym szpitalu) i piszę.Stworzyłam multum wierszy i piosenkę.
I krzyczę, tak cichutko, wewnątrz siebie. A raczej krzyczy moje po tysiąckroć połamane serduszko.
Ale nikt tego nie słyszy. Rodzina, bliscy (jacy bliscy,jestem w końcu sama), nawet lekarze.
A to tak boli. Moje serduszko... Ono umiera, wiecie?

View more

Znów zaczęłam pisać. Jak ktoś byłby zainteresowany niech pisze, a będe mu podsyłać/wstawiać tutaj kolejne części, całościowe rozdziały.

---

"Bał się. Potwornie się bał. Specjalnie zaaranżował taką sytuację, podejrzewając, że dziewczyna lubi zwierzęta i przygarnie Kasjusza. Mogło się nie udać, ale jak zwykle – umiał przejrzeć człowieka. To stawało się już wręcz nudne, zalatywało mu monotonią, której nienawidził najbardziej na świecie. Stawał się przewidywalny, czyli taki jak ludzie – o ironio – z których zawsze szydził.
Miał już ćwierćwiecze za sobą, a jeszcze nie poznał smaku miłości. Martwiło go to. Czasami marzył o takim uczuciu jak z filmów, jednocześnie wątpiąc w spełnienie ów snów. Uważał się za – jak to sam zwykł określać – emocjonalnego niedorozwoja, który zwyczajnie nie potrafił kochać. Przywykł bawić się dziewczynami, ale – nie wiedząc czemu – jej nie chciał skrzywdzić. Była taka krucha. Każdego dnia w tej cholernej bibliotece, zerkał na nią ukradkiem i... przywiązał się. Zamienili ledwo parę słów, ale chciał ją chronić. Przed całym złem tego świata. Przed nim samym też. Wariował.
Już czas. Ciche pukanie do drzwi oznajmiło, że ktoś przyszedł. Zapewne ona. Nawet nie znał jej imienia, ale dostrzegał za to wiele innych i na pewno bardziej istotnych szczegółów. To, co dostrzegł podczas obecności nieopodal pracującej dziewczyny. Jej rzadki uśmiech, zadumanie, smutek w oczach. To, jak chciała uciec od czegoś, co ją dręczyło. "

View more