Czas płynie i zabija rany... często nowypRtnrr chce nowy start i nas takich bez skaz ... Wracamy do przeciętnej normy. Uśmiechamy się, zwiększamy częstotliwość spotkań z przyjaciółmi, nawet sami stajemy się doskonałymi doradcami w sprawach sercowych dla innych, potrzebujących wsparcia osób. Dochodzi też do sytuacji kiedy to potrafimy żartować z własnej osoby. Nie irytuje Nas brzmienie wypowiadanego imienia, którego jeszcze kilka tygodni/miesięcy temu nie mogliśmy znieść. Z każdym rankiem, każdego kolejnego dnia na twarzy widnieje coraz większy uśmiech. Próbujemy nawet ułożyć sobie życie na nowo, tylko chyba jeszcze nie przyszedł na to czas. To jeszcze nie działa, nie potrafimy, tak po prostu...... Ale coraz twardziej stąpamy po ziemi, staramy się o solidny grunt pod nogami i jesteśmy bardziej ostrożni niż dotychczas. Zależy Nam aby nie popełnić tego samego błędu. Chcemy być bezpieczni i nie możemy pozwolić sercu na kolejne cierpienie bo to kosztuje bardzo wiele. Rozsypane puzzle powoli układają się w ładny obrazek, do którego mimo wszystko brakuje kilku ważnych części. Ale to nie ważne, to przecież nie istotne. Kawałek po kawałku.Najważniejsze, że teraz będzie lepiej. Pewna część życia po prostu została za Nami....... ale właśnie los jest okrutny ...
Czasem chce udowodnić od ran zadartych nie uciekniemy choć chcemy przeszłość zostawić w tyle trzeba z nią zmierzać kolejnym dniu miesiącu a nawet latach bo to jest w nas .