@DobraDiablica

••÷[¢zαяσ∂zιєנкα мяσкυ]÷••

Ask @DobraDiablica

Sort by:

LatestTop

People you may like

nyan9’s Profile Photo sinner
also likes
kiti91’s Profile Photo Ryuzaki
also likes
Ania884’s Profile Photo Orihime
also likes
ziomka36500’s Profile Photo JulSoN
also likes
Kazimierz18’s Profile Photo LittlePrince23
also likes
Preesence’s Profile Photo Szymon
also likes
herbacia0w09080’s Profile Photo Nyni
also likes
Want to make more friends? Try this: Tell us what you like and find people with the same interests. Try this:
+ add more interests + add your interests

Luty, luty, luty! Czy jest to lubiany przez Ciebie miesiąc? Masz związane z nim jakieś wspomnienia? Może coś ważnego w Twoim życiu wydarzyło się właśnie w lutym? Opowiedz! :):)

Ruda1303’s Profile PhotoElizabeth Dudley
Kiedy to luty był...ho, ho, ho... :D
Ale mam stare pytanka w skrzyneczce.
Aż sama nie mogę w to uwierzyć.
No cóż luty nawet lubię, ale naprawdę magiczny
jest dla mnie grudzień.
W grudniu wszystko jest piękniejsze i cudowniejsze.
Czuję wtedy w powietrzu prawdziwą magię i nadzieję.
No i ten śnieg, początek zimy...
Aż się chce wtedy żyć.
Luty luty luty Czy jest to lubiany przez Ciebie miesiąc Masz związane z nim

⏳ ,,vanitas vanitatum et omnia vanitas” Czy faktycznie otaczający nas świat jest aż tak marny?

Dusscat3545’s Profile Photo☞∂υѕѕ¢αт☜
Nie. Świat jest piękny.
Szczególnie natura jest niesamowita.
Kwiaty, lasy, drzewa, rzeki...
To wszystko fascynuje i zachwyca.
Jedyne co jest marne, to człowiek.
Ludzie są zbyt zachłanni.
Niszczą naszą planetę i siebie nawzajem.
Za kilka groszy potrafią zabić.
Uważają się za cud natury, za inteligentną rasę,
ale prawda jest zupełnie inna.
Człowiek jest tak mądry, że aż głupi.
Człowiek jest marny i nie sądzę, aby to
się kiedykolwiek zmieniło.

Zdarza Ci się porównywać swoje życie z życiem innych?

Ruda1303’s Profile PhotoElizabeth Dudley
Niestety zdarza mi się to.
Wiem, że nie powinnam porównywać swojego życia
do życia innych, ale to się dzieje mimo mojej woli.
Nie jest to przyjemne, bo niestety moje życie nie jest
usłane różami.
Czasami jak patrzę na to, jak żyją inni, mam wrażenie, że
oni mają lepiej, że lepiej się im powodzi, że są kochani, a ja nie. Porównuję się do ludzi i wydaje mi się, że jestem gorsza,
brzydsza, głupsza, biedniejsza itp.
Wiem, że tak nie jest, że to tylko moja zbyt bujna wyobraźnia.
Przecież każdy ma jakieś swoje problemy i nikt nie ma
idealnego życia.
Staram się walczyć ze swoim pesymizmem, staram się
nie widzieć wszystkiego w ciemnych barwach.
Niestety średnio mi to wychodzi.

Podobają Ci się odnowione wersje bajek Disneya? Ja jestem zachwycona "Królem lwem", a teraz czekam aż będzie można gdzieś obejrzeć "Zakochanego kundla". ???

Ruda1303’s Profile PhotoElizabeth Dudley
A i owszem, podobają mi się nowe wersje tych bajek.
Lubię je oglądać, bo dzięki nim się rozluźniam
i powracam na chwilę myślami do beztroskich lat dzieciństwa.

Często miewasz leniwe dni kiedy zupełnie nie chce Ci się nic robić? Zmuszasz się wtedy do działania czy pozwalasz sobie na odpoczynek?

Ruda1303’s Profile PhotoElizabeth Dudley
Zbyt często mam takie dni.
Ostatnio często zdarzają mi się takie chwile,
kiedy nie mam na nic siły.
Z jednej strony w środku mnie nosi
i nie mogę usiedzieć na miejscu,
a z drugiej czuję się kompletnie wyczerpana.
Bardzo nie lubię tak się czuć.
Podczas takich stanów każda sekunda zdaje się
ciągnąć godzinami.
Zaczęłam brać leki na depresję i może one mi pomogą
z tego wyjść.
Mam taką nadzieję, bo to nie jest już wcale śmieszne.

4:43 ? Co widzisz w lustrze? Pokazują one piękno, czy może przybierają formę krzywych zwierciadeł?

Dusscat3545’s Profile Photo☞∂υѕѕ¢αт☜
Nie przeglądam się w lustrze.
Boję się tego.
Boję się, że ujrzę potwora.
Albo nieprzeniknioną, zgniłą ciemność.
Boję się, że lustro pęknie i ta ciemność zaleje wszystko.
Albo, że coś wyjdzie z tego lustra i mnie zaatakuje.
Najgorzej boję się jednak tego, że
zarówno ta ciemność, jak i ten potwór
mogą okazać się mną.

W związku z pandemią staram się nie wychodzić z domu więcej niż to konieczne i widząc to piękne słońce za oknem czuję się trochę jak zakiszony ogór. -,- A jak u Ciebie wygląda okres kwarantanny? Jak Twoje samopoczucie?

Ruda1303’s Profile PhotoElizabeth Dudley
Dla mnie okres społecznego izolowania się nie wyglądał aż tak źle.
Lubię samotność, więc jakoś zbytnio nie żałowałam,
że nie mogę wychodzić z domu.
Właściwie nic by się takiego nie stało,
gdyby kiedyś trzeba było jeszcze raz przeżyć coś takiego.
Potrafię sama zająć sobie czas.
Wiem jednak, że dla niektórych ludzi ten czas mógł
być serio ciężki.
W końcu nie wszyscy są przygotowani na takie coś...

2:41 Wyobraź sobie, że znajdujesz się w gęstej mgle, która wydaje się nie mieć końca. Co czujesz i co robisz??

Dusscat3545’s Profile Photo☞∂υѕѕ¢αт☜
Na początku jestem zafascynowana. Mgła jest taka piękna i nieprzenikniona. Przez jakiś czas podziwiam to piękne zjawisko, lecz z każdą chwilą zaczynam odczuwać coraz większy niepokój. W końcu straciłam orientację w terenie. Nie wiem gdzie mam iść. Nie ruszam się z miejsca i zastanawiam się, czy mgła w końcu odpuści. Niestety tak się nie dzieje. Lęk narasta coraz bardziej. Zaczynam powoli panikować. Nie wiem co mam robić. Czy ktoś przyjdzie mi z pomocą? Czy będę potrafiła po omacku odnaleźć właściwą drogę? Czy odważę się stawiać niepewne kroki i przeć naprzód? Wyjmuję telefon i sprawdzam, czy jest tutaj jakikolwiek zasięg. Oczywiście zasięgu brak. Nie zadzwonię więc po pomoc. Jestem zdana wyłącznie na siebie. Na swój rozum i odwagę. Jeszcze przez chwilę poddaję się fali strachu, lecz później powoli się uspokajam. Muszę przecież się ruszyć jeżeli nie chcę zginąć. Kto wie, czy jest to normalna mgła, czy może taka jak z książek Kinga. Wypuszczam głośno powietrze i stawiam pierwszy krok. Krok ku wolności, lub krok ku przegranej. Teraz to nie ma już żadnego znaczenia. Idę.

View more

I s t n i e n i e Skąd możemy wiedzieć, że jesteśmy?

Dusscat3545’s Profile Photo☞∂υѕѕ¢αт☜
A no właśnie! Skąd możemy to wiedzieć?
Czasami się właśnie zastanawiam, czy to co mnie
otacza jest prawdziwe.
Czy ja jestem prawdziwa?
A może całe życie, cały ten świat, to jedna, wielka iluzja?
To, że czuję smak potraw, czuję zapachy, słyszę dźwięki,
to jeszcze nie oznacza, że prawdziwie istnieję.
Równie dobrze mogę być czyimś snem (koszmarem),
lub postacią z książki.
Właściwie wcale bym się nie zdziwiła
gdyby to okazało się prawdą.
Nie byłabym tym aż tak bardzo zaskoczona.
I s t n i e n i e

Skąd możemy wiedzieć że jesteśmy

Next

Language: English